Verzekeringsmakelaars moeten aan de leiband

De verkoop van levensverzekeringen gebeurt in een juridische jungle, waarbij het recht van de sterkste geldt. De consument moet het afleggen tegen partijen die de strategische informatie monopoliseren (makelaars en verzekeringsmaatschappijen). Er is dringend nood aan een strengere regeling.

Neem Optima, het grootste Belgische family office (of financieel adviseur voor de vermogende middenklasse). Dat kreeg in de periode 1991-2001 opties op aandelen van Lombard Insurance International. Het indrukwekkende pakket steeg naargelang Optima als verzekeringsmakelaar meer tak23-polissen verkocht van de Luxemburgse verzekeraar. Een en ander bleef verdoken voor de klanten van Optima, tot Trends dit ontdekte. Naar eigen zeggen paste de optieovereenkomst in de lancering van dat toen nieuwe product, en bleef Lombard ook vandaag (zonder zo’n incentive) producten leveren aan de klanten van Optima.

Voor alle duidelijkheid: Optima deed wettelijk niets verkeerd. Incentives zijn een zaak tussen de makelaar, de verzekeringsmaatschappij en de fondsenbeheerder. Volgens de strikte regels moet de makelaar, die zich bij zijn advies vooral laat leiden door deze douceurtjes, dat melden aan de klant. Als hij dat niet doet, staat daar geen strafrechtelijke sanctie op. Wel kan de CBFA ingrijpen.

Die feitelijke wetteloosheid infecteert de sector met geheime commissies en andere incentives. Het lijkt wel of het aantal family offices net daarom jaar na jaar toeneemt, en minder omdat de markt ernaar vraagt. Na een zogenaamde financiële doorlichting, schrijven ze een risicoprofiel ‘op maat van de klant’. Ze bespelen de gevoelige snaar met allerlei financiële doemscenario’s (fiscale problemen, beroepsaansprakelijkheid, successieperikelen) om Luxemburgse tak23-producten te kunnen verkopen. Uiteindelijk blijft het advies beperkt tot een standaardpakket van maximaal tien fondsen, waarop de makelaar mooie commissies pakt.

En de klant, die weet van niets. In economische termen: er bestaat een duidelijke ‘informatie- en expertiseasymmetrie’ tussen de ontwikkelaars en verkopers van producten enerzijds en beleggers anderzijds. Die asymmetrie wordt nog groter door beleggingen te ‘verpakken’ en complexer te maken of door extra kostenlagen in te bouwen die niet meteen opvallen. Dat zegt de Europese Commissie in een recente mededeling. Zij wil ook dat de Markets in Financial Instruments Directive (MiFID), die gedragsregels instelt voor bankproducten, wordt uitgebreid naar tak23-producten.

In de Verenigde Staten werd makelaar Marsh & McLennan vervolgd door procureur-generaal Eliot Spitzer, omdat hij via spitsvondige mechanismen commissies afroomde bij de verkoop van levensverzekeringspolissen aan bedrijven. In Europa zou een verzekeringsmakelaar wegkomen met zulke praktijken. Voor de banken is duidelijk dat interne gedragscodes niet volstaan als ethisch instrument. Waarom zou de verzekeringssector heiliger zijn dan de paus?

Do-it

De Luxemburgse connectie van Optima,blz. 48

Door Hans Brockmans

De feitelijke wetteloosheid infecteert de verzekeringssector met geheime commissies en andere incentives.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content