Verchroomde droom

De Kawasaki Vulcan 800 Classic is een kloon van Harley-Davidson, maar wel goedkoper.

Een manager van een Brussels bedrijf laat weten dat hij ongeduldig wacht op de levering van zijn Kawasaki Vulcan 800 Classic. Hij is niet de enige. Bij Kawasaki Belgium kan men de vraag niet volgen ; de Classic is totnogtoe de best verkochte motor van het jaar. Wat maakt die Vulcan zo gegeerd ? De eerder genoemde manager vat het kernachtig samen : “Ik wilde graag een Harley-Davidson, maar die is me te duur.”

De Kawasaki Vulcan is een kloon van Harley, op de prijs na (al is die nog vrij pittig : 325.000 fr.). Hij wordt aangedreven door een V-twin, net als een echte Harley. De vorm van de tank, de spatborden, het stuur en het zadel komen regelrecht van HD-modellen uit de jaren vijftig. Zelfs de kilometerteller zit op de plaats waar hij ook bij een Harley te vinden is : in een aparte unit op de druppelvormige tank.

De krachtbron heeft een cilinderinhoud van 805 cc. Kawasaki brengt ook een zwaardere uitvoering van 1470 cc, die er nagenoeg identiek uitziet. Blijkbaar kopen de liefhebbers deze motor “op zicht”, zonder er ook maar één meter mee gereden te hebben. De vormgeving van de Vulcan, getooid met flink wat chroom, prikkelt dan ook de droom om ontspannen te gaan “cruisen” met zo’n Harley-achtige machine.

Is het rijden met deze motor echt wel zo leuk ? Wie de zitpositie van een custom of chopper gewend is, zal er een goede koop aan doen. Wie echter meer ervaring heeft met toer- of sportmotoren, moet een hele aanpassing ondergaan. De voetsteunen staan ver naar voren, waar je ze eigenlijk niet verwacht ; het stuur is breed en je zit nogal onderuitgezakt. Dat is niet echt comfortabel : elk putdeksel in de weg is voelbaar in je rug. Na 50 kilometer raakt het zitvlak wat doorgezeten en begint er kramp in de benen op te treden. Een medewerker van Kawasaki geeft dit toe, maar zegt ook dat de meeste rijders met een dergelijke motor toch geen grote afstanden afleggen. Het cliché luidt dat ze “van het ene caféterras naar het andere tuffen”.

Pittig bochtenwerk moet je niet verwachten (in scherpe bochten raken de voetsteunen algauw de grond) al is de Vulcan toch verrassend makkelijk te besturen op kronkelige wegen. Bij heel lage snelheden is de motor niet erg wendbaar, en bij hoge snelheden (130 à 140 km/u) niet meer echt stabiel. We vonden ook dat het aantrekken van de voorrem vrij veel kracht vraagt. Verder bleek onze testmotor uitzonderlijk dorstig te zijn : na 155 kilometer moesten we maar liefst elf liter bijtanken. Daar schrokken ze bij Kawasaki Belgium ook wel even van, want normaliter is deze motor toch heel wat zuiniger met brandstof.

AD VAN POPPEL

Kawasaki Vulcan 800 Totnogtoe de best verkochte motorfiets van het jaar.