Vande Lanotte ronselt voor Blok

Mogen we dan toch nog enige hoop koesteren in de toekomst die het huidige politieke personeel dit land kan bieden? Minister van Integratie Johan Vande Lanotte ( SP.A) wil ondernemingen verplichten vastgelegde quota’s aan allochtonen in dienst te nemen, maar Laurette Onkelinx ( PS), federaal minister van Werkgelegenheid, vindt het idee maar niks. Die reactie van Onkelinx wekt (aangename) verbazing, want meestal staat de PS-diva op de eerste rij als het gaat om het doorvoeren van dwangmatige overheidsmaatregelen in de sociaal-economische sfeer.

Als intelligent man die zeer goed kan inschatten hoe onze wereld functioneert, weet Vande Lanotte dat zijn voorstel nooit kan werken. De voorbije 25 jaar leerde ons ten overvloede dat dwingende maatregelen voor de tewerkstelling in het beste geval niets veranderen aan de problemen, en meestal de zaak alleen maar verergeren. Een gehaaid politicus als Vande Lanotte lanceert echter nooit zomaar iets. Achter de woorden en daden van het Oostendse SP.A-boegbeeld zit altijd een duidelijk politiek motief: optimalisatie van de macht en/of het electorale resultaat. Het voorstel ter bevordering van de tewerkstelling van allochtonen past in de politieke strategie van de SP.A om te beletten dat Agalev de partij links voorbij fietst. Ook de socialisten zouden het in een volgende regering liever zonder de groenen doen. Inhoudelijk slaat het voorstel, hoe prangend de tewerkstelling van de allochtonen in België ook is, echter nergens op.

Impliciet schuilt er achter het idee om tewerkstelling van allochtonen te verplichten de overtuiging dat het aanwervingsproces in de Belgische ondernemingen een racistische afwijking vertoont. Als ondernemingen weinig of geen allochtonen aanwerven, heeft dat op de allereerste plaats te maken met het feit dat hun kost niet in verhouding staat tot hun productiviteit. Gelooft Vande Lanotte echt dat ondernemers en managers mogelijke winst zullen laten liggen omdat de mensen die die winstgevende activiteiten moeten uitvoeren een bruine, zwarte of gele huidskleur hebben of islamiet, boeddhist of Jehova’s getuige zijn?

De oplossing van het gebrek aan jobs voor allochtonen – een fenomeen waar Vande Lanotte zeer terecht aandacht voor vraagt – moeten we op de allereerste plaats zoeken in de richting van een betere verhouding tussen hun loonkost en hun productiviteit. De grote kloof tussen beide vloeit voort uit de te hoge belasting van (vooral laaggeschoolde) arbeid, te veel rigiditeiten in de arbeidsmarktorganisatie en onvoldoende opleiding. Aan deze elementen verander je niks door tewerkstellingsquota’s ten voordele van allochtonen te verordenen.

Is het voorstel van Vande Lanotte sociaal-economische onzin, ook politiek zou het voor hem en zijn partij wel eens heel onaangename gevolgen kunnen hebben. Het opleggen van quota’s creëert niet één bijkomende job. Verplichte tewerkstelling van allochtonen zal leiden tot minder tewerkstelling van autochtonen. Om de rentabiliteit van hun bedrijf te vrijwaren, zullen ondernemers immers de extra kosten die de verplichte aanwerving met zich brengt, moeten opvangen. De slachtoffers van die noodgedwongen ingrepen zullen zich allicht een en ander herinneren wanneer zij de volgende keer in het stemhokje staan.

In de – hopelijk verkeerde – hypothese dat er ooit iets komt van het voorstel van Vande Lanotte, kan u er gif op innemen dat de ondernemingen met alle zonden van Israël worden beladen wanneer het voor de zogenaamde democratische partijen van dit land weer fout gaat bij de eerstvolgende verkiezingen.

Johan Van Overtveldt [{ssquf}]