Steeds meer industriële bedrijven en verzekeraars geven eeuwigdurende obligaties uit. Volgens de specialisten van KBC Asset Management is de verhouding tussen het risico en het rendement aantrekkelijk.
AG Insurance, de grootste verzekeraar van ons land, gaf onlangs voor 400 miljoen euro eeuwigdurende obligaties uit. Het is een van de vele bedrijven die zich de voorbije maanden financierden met zogenoemde perpetuals, eeuwigdurende of achtergestelde obligaties. Tot 2008 gaven vooral banken zulke effecten uit. Zo tekenden duizenden kleine Belgische beleggers in op de perpetuals van Ageas (het toenmalige Fortis), ING en KBC met een coupon van 8 procent. Alle beleggers die het papier bijhielden, kregen uiteindelijk hun geld terug. Maar de enorme buitelingen die de koersen van die eeuwigdurende obligaties tijdens de financiële crisis maakten, deden veel beleggers vrezen voor hun geld.
Sinds enkele jaren slijten ook niet-financiële bedrijven eeuwigdurend papier. “De markt voor achtergestelde obligaties is momenteel in volle bloei”, weet Koen Vanderauwera, fondsbeheerder van KBC Asset Management. “Een jaar geleden was er in Europa voor ongeveer 40 miljard euro achtergesteld bedrijfspapier met een deftige kwaliteit te vinden. Nu spreken we over een markt van 50 miljard euro. En die markt groeit snel.”
De eerste call
De looptijd van achtergestelde obligaties is niet altijd eeuwig, maar vaak wel erg lang. De achtergestelde obligaties van AG Insurance bijvoorbeeld hebben een looptijd van 32 jaar met een kans op vervroegde terugbetaling na twaalf jaar. De jaarlijkse intrestvoet bedroeg in het geval van AG Insurance 3,5 procent. Beleggers laten zich vooral lokken door die iets hogere coupon. “De rentecurve is nog redelijk steil”, vindt Vanderauwera. Die curve toont het verschil tussen obligaties met een korte en een lange looptijd. Beleggers strijken nog iets van een vergoeding op voor de lange tijd dat ze hun geld vastzetten. Bij overheidsobligaties is er steeds minder verschil tussen een obligatie met een looptijd van één jaar of van dertig jaar. Ook bij bedrijfsobligaties is die curve steeds vlakker.
Maar de risico’s voor de belegger liggen bij achtergestelde obligaties dan ook veel hoger dan bij gewone obligaties, want de obligatiehouders staan achteraan in de rij van de schuldeisers, vlak voor de aandeelhouders. “Bij gewone obligaties krijgen beleggers na het faillissement van een bedrijf nog gemiddeld 40 procent van hun inleg terug. Bij achtergestelde obligaties moet je ervan uitgaan dat je alles kwijt bent”, zegt Vanderauwera.
Bovendien kan de couponbetaling van de eeuwigdurende lening tijdelijk of permanent worden opgeschort als de onderneming in moeilijkheden komt, zonder dat ze het etiket van wanbetaler krijgt. “Maar er is uiteraard wel reputatieschade als bedrijven hun coupon niet uitkeren, waardoor ze wel twee keer nadenken eer ze dat doen. Hetzelfde geldt voor het missen van de calldatum. De markt gaat ervan uit dat de obligaties worden terugbetaald bij de eerste kans op een vervroegde terugbetaling. Als een bedrijf zijn lening niet bij de eerste call aflost, zullen beleggers niet meer intekenen op nieuwe obligaties van die emittent”, voegt Vanderauwera eraan toe. “Meestal is er ook een link tussen dividendbetalingen en couponbetalingen op perpetuals.”
Free lunch
Het voordeel voor de bedrijven is duidelijk. De leningen tellen voor een stukje mee als kapitaal. Ze versterken hun kapitaal dus door achtergestelde obligaties uit te geven. Daardoor kunnen ze de kredietrating op andere obligaties opkrikken én moeten ze ook minder rente betalen op die andere obligaties. Maar kunnen beleggers er ook hun voordeel mee doen?
“Volgens ons nemen beleggers minder risico met achtergestelde obligaties van kwaliteitsbedrijven dan met gewone obligaties van bedrijven zonder kredietrating of met een te lage kredietwaardigheid (high yield in het jargon). Een belegger met achtergestelde obligaties is meer kwijt als het bedrijf over de kop gaat, maar de kans op een faillissement is kleiner”, legt Vanderauwera uit.
KBC Asset Management overweegt de oprichting van een beleggingsfonds voor achtergestelde obligaties van niet-financiële bedrijven, omdat de meeste emissies voorbehouden zijn voor grote beleggers. “De meeste obligaties vragen een minimuminvestering van 50.000 of 100.000 euro (dat laatste was ook het geval bij AG Insurance, nvdr). Maar er zijn ook wel wat achtergestelde obligaties met coupures van 1000 euro te vinden”, zegt Vanderauwera. “Het zijn vooral Duitse bedrijven die eeuwigdurende obligaties hebben uitgegeven op de maat van de kleine beleggers. Ik denk dan aan namen zoals Merck, Bayer en Volkswagen.” (Zie tabel Achtergestelde obligaties voor particuliere beleggers)
“Die eeuwigdurende obligaties zijn zeker geen free lunch, maar ze bieden wel 1,5 tot 2 procentpunt meer rendement dan gewone obligaties.”
Ilse De Witte
De risico’s voor de belegger zijn bij achtergestelde obligaties veel groter.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier