Tiger Slam

Op z’n 25ste haalt Tiger Woods een unieke krachttoer uit.

In precies 294 dagen heeft Tiger Woods in zijn kast de trofeeën van de US Open, de British Open, het US PGA Championship en de Masters kunnen opbergen. Een uitzonderlijke prestatie die hij inzette op 15 juni 2000 in Pebble Beach en afrondde op 8 april jongstleden in Augusta. Met tussenin overwinningen in St.-Andrews en de Valhalla GC van Louisville.

De vier toptoernooien op rij, dus. Met maar één leemte: als hij alle toernooien in eenzelfde jaar had gewonnen, had hij zich de auteur van de mythische Grand Slam kunnen noemen. Een Grand Slam die nog nooit iemand heeft kunnen binnenrijven. Alleen Ben Hogan en Jack Nicklaus kwamen in de buurt, met drie toernooien in één jaar (zoals Tiger Woods verleden jaar).

Toch domineert Woods zijn tegenstanders niet zoals hij dat verleden jaar deed. Toen won hij de US Open met vijftien slagen voorsprong, en de British Open met acht slagen minder dan zijn belangrijkste concurrent. In de Masters deed hij maar twee slagen beter dan David Duval en drie dan Phil Mickelson.

De jongste maanden was Tiger Woods dus niet meer zo héél indrukwekkend bezig. Niettemin bleef hij al die tijd keihard trainen met het oog op de Masters. Na elke ronde van gelijk welk toernooi trok hij naar de practice om er zeer intensief te oefenen op wat die dag iets minder goed lukte: nu eens de putting, dan weer de chipping of zijn swing.

Een week voor de Masters zag het er plotseling heel anders uit voor Tiger, toen hij in Sawgrass, Florida het Players-toernooi won. Hij stak er meteen de dikste cheque uit zijn carrière op zak (1,08 miljoen dollar). Hij deed dat dankzij een 67 in de laatste ronde, één slag beter dan Vijah Singh, de winnaar van de Masters 2000. Bernhard Langer zei die dag: “Tiger is opnieuw vertrokken.” Hij kreeg gelijk.

Butch Harmon is al sinds 1993 de trainer van Woods. Hij weet dus beter dan wie ook dat zijn speler technisch zeer sterk is onderlegd, maar vooral ook dat zijn grootste kracht tussen de oren zit: zijn mentale weerbaarheid. Harmon: “Hij heeft het hart van een leeuw, hij twijfelt nooit.” Dat blijkt alvast uit de eerste beslissing die Tiger nam na zijn overwinning in de Masters van 1997: hij veranderde zijn swing.

Op de green is hij ook een krijger, iemand die zijn dagelijkse portie fysieke training (twee uur) nodig heeft om zich goed te voelen. De rest van de dag houdt hij zich bezig met golf. Hoewel hij nu voor een maand volledige rust heeft gekozen. Waarna hij zonder twijfel nog sterker zal terugkeren. Zo zit hij in elkaar, die Tiger Woods.

John Baete