SUBSIDIA. DE WEG NAAR DE CENTEN

Subsidia werpt zich op als een gids door het labyrint van overheidssubsidies.

In de databank van de Brugse NV Subsidia Research & Development zitten 400 subsidie- en ondersteuningsmaatregelen voor bedrijven. “Tegen maart zijn er dat 435, ” weet gedelegeerd bestuurder Ides Vanden Auweele. “Want in België hebben we alles in veelvoud : Vlaamse, Waalse, Brusselse en federale regels, plus nog eens Europese. ” Vanden Auweele, een jurist die zich specializeerde in accountancy, ontdekte geleidelijk de nood aan subsidie-advies. Eind 1990 begon hij met een eigen cv (aktief in software-ontwikkeling), in ’92 kwam er een tweede cv bij, die in mei 1994 de NV Subsidia Research & Development werd.

Subsidia legt zich vooral toe op twee aktiviteiten : advies (“Een bedrijf vraagt ons bijvoorbeeld waar ze in België het meest kunnen krijgen en hoe ze het aan boord moeten leggen”) plus software-ontwikkeling rond onder meer subsidies, startersproblematiek,… Vanden Auweele zit samen met twee partners, Adrien Willems en Urbain Rommelaere, naast de NV Subsidia R&D nog in twee andere vennootschappen : de oorspronkelijke cv die nu de intellektuele rechten op de software beheert en een ekonomisch samenwerkingsverband (IDS-Software) met een Luikse partner (ID-Soft) om de Franstalige markt te bestrijken.

Op vlak van advies richt Subsidia zich voornamelijk tot KMO’s, inzake software tot de financiële wereld, grote bedrijven en advizeurs. “Ons bedrijf is een primeur in dit land, ” zegt Vanden Auweele. “Totnogtoe verleenden vooral financiële instellingen dit soort advies. Die wereld bekijkt ons met grote ogen. Het gebeurt niet zelden dat we een door hen ingediend dossier optimalizeren. ” Subsidia benadert bedrijven rechtstreeks, maar ook via uitgevers (o.a. MIM), beroepsorganizaties (zoals Fabrimetal) en Kamers van Koophandel.

De 3 gedelegeerd bestuurders en 1 werknemer werken samen momenteel een omzet van 6 miljoen frank bij elkaar. Dat cijfer blijkt misleidend. Zo’n 80 percent van de kontrakten loopt op basis van no cure no pay en omdat subsidies meestal in schijven worden uitbetaald, komen honoraria soms pas jaren na het tekenen van het kontrakt binnen. Vanden Auweele, die met dezelfde bezetting op een verdubbeling van de omzet rekent in drie jaar, noemt die “no-cure-no-pay”-aanpak “zeer hard, vooral in het begin. Maar Belgische bedrijven kennen geen gespecializeerd subsidie-advies. Als we hen 2500 frank per uur aanrekenen, willen ze eerst resultaat zien. “

IDES VANDEN AUWEELE (SUBSIDIA) “De financiële instellingen bekijken ons met grote ogen. “