‘STRAATKINDEREN ALS CRISISMANAGERS’

Arnoud Raskin studeerde af als master in product design met een nuttig project: een kar met uitschuifbare krijtborden om straatkinderen zich te laten ontwikkelen. Daaruit groeide de onderneming Streetwize/Mobile School.

Streetwize/Mobile school is een non-profit franchisingmodel. Lokale straathoekwerkers kunnen de leerspellen van Mobile School gebruiken op stoepen, pleinen, parken of achterbuurten. In eerste instantie was Streetwize/Mobile School vrijwilligerswerk van Raskin met enkele gedreven vrienden.

Na de tv-reeks Napels Zien, portretten van mensen met een droom, ging het plots snel. De media-aandacht leverde Raskin in 2002 een investering op van Solid International, het filantropische fonds van een gewezen succesvolle ondernemer. “We konden rekenen op ongeveer 1,3 miljoen euro, verspreid over vijf jaar. Het was een troef dat we met privékapitaal konden werken en niet van overheidssubsidies afhankelijk waren, want daar zijn onvermijdelijk administratieve rompslomp en voorwaarden aan verbonden. We konden vrijuit innoveren en onze doelstellingen bijstellen.”

“Ik wilde een financieel, duurzaam model waarbij we op onze pootjes konden staan. In de ontwikkelingssector wordt vooral gewerkt met solidariteitskapitaal. Maar die afhankelijkheid van subsidies en donaties is paternalistisch en bijgevolg een vijand van duurzame ontwikkeling. Je moet zelf je middelen verwerven. Wij weigeren geen donaties, maar je mag er nooit afhankelijk van worden.”

Raskin verzilverde de expertise van Mobile School in de begeleiding van straatkinderen op de markt van consultancy en opleiding. Het basisconcept is dat bedrijven veel kunnen opsteken van straatkinderen. Straatkinderen doen dagelijks aan crisismanagement, gaan op een creatieve en ondernemende manier om met penibele situaties en zijn vaak heel alert om kansen te grijpen. Bij de start kreeg hij ook negatieve commentaren. “Hoe we het aandurfden om de ellende van straatkinderen te misbruiken voor eigen gewin, bijvoorbeeld.”

Streetwize ontwikkelde zeven academische programma’s en die slaan aan. “Elke maand komen er nieuwe, internationale klanten bij, waarvan een derde uit de financiële sector”, zegt Raskin. Daarmee is de cirkel rond. Mobile School investeert in straatkinderen die zich ontwikkelen, tegelijk geven zij zuurstof aan de Streetwize-producten. Dat leidt tot meer en tevreden klanten die hun factuur betalen, waarvan de winst integraal naar Mobile School gaat. In de nabije toekomst wil Streetwize/Mobile School professionaliseren met extra medewerkers en het aandeel van de commerciële activiteiten doen groeien.

De uitdaging ligt in de financiële en juridische organisatie. België beschikt niet over een duidelijk juridisch kader dat een hybride model mogelijk maakt waarbij een organisatie handelsactiviteiten combineert met sociaal ontwikkelingswerk. Raskin bracht zijn structuur in een cvba onder. Streetwize is een vereniging met sociaal oogmerk (vso), er kan ten hoogste 6 procent van de winst worden uitgekeerd via dividenden. In het huishoudelijk reglement staat zelfs dat er geen dividenden worden uitgekeerd. “Zodat we er nooit van verdacht kunnen worden dat we de winsten voor onszelf opstrijken”, zegt Raskin.