St Jan

‘Comme chez Soi’ in de Kempen.

St Jan kreeg een replica art-nouveau-interieur, dat gelijkenissen vertoont met het decor van de Comme chez Soi _ net zoals in het Brusselse sterrenrestaurant is ook hier trouwens de keuken zichtbaar via een groot raam. St Jan biedt wel meer comfort dan de Comme chez Soi: de gasten zitten er niet op banken aan kleine tafeltjes, maar wel op gerieflijke art-nouveau-armstoelen aan grote ronde tafels, die ver genoeg van elkaar staan zodat een intiem gesprek mogelijk is. Het in bronsgroen geschilderde smeedwerk en de muurschilderingen met krulmotieven voeren de bezoeker zo naar de belle époque. Spijtig dat de schilderijen in een ander decor thuishoren.

Wij kwamen op een doordeweekse avond en werden door de vrouw des huizes oprecht vriendelijk verwelkomd. Aan tafel raadpleegden wij de spijskaart, waar na de Nederlandse benaming van de gerechten eerst de Engelse en vervolgens de Franse vertaling staat vermeld. De spijskaart volgt de seizoenen maar wat altijd terugkomt, is ‘duo van ganzenleverpastei in oude porto en eendenleverpastei in sauterne’ (705 frank of 17,50 euro). De wijnkaart is Frans geïnspireerd en vermeldt onder meer een hele reeks Margaux-wijnen.

Wij kozen het herfstmenu (1895 frank of 47 euro) met bijbehorende wijnen (2703 frank of 67 euro). Dat opende met zeebarbeel en een slaatje, op smaak gebracht met op hout gerijpte chardonnay-azijn, waarbij een Pinot Blanc, ’98 J. Kentzinger uit Ribeauvillé kwam. Aan de andere kant van de tafel verscheen een terrine van konijn en ganzenlever met sinaas- en sherrylikeur en, in het glas, een Tokay Pinot Gris ’99 van hetzelfde huis. Tussengerecht was zeebaars met een rinse Rodenbach-saus, knolselder, bospaddestoelen en bietscheutjes, opgediend met een correcte Chablis ’99 Roland Lavantureux. Als hoofdgerechten kregen we enerzijds vakkundig gebraden wilde eend met vijgen en groene peper met een glaasje Château Tourmalin ’96 Canon-Fronsac, en anderzijds uitgebeende kwartel en kalfszwezerik in bladerdeeg met getomateerde kwarteljus en een bekoorlijke Palacio de Otazu ’96 Crianza Navarra in het glas. Sluitstuk van het festijn waren mousse van mascarpone met passievrucht en bittere chocolade en _ aan de overkant _ een compositie rond ijsmousse van gianduja, peperkoekijs en vanille-advocaat.

Pieter van Doveren