SCHIJN BEDRIEGT IN VERZEKERINGSLAND

Je stapt naar je bankkantoor omdat je wat spaargeld wil beleggen. Negen kansen op de tien dat de bankbediende je een beleggingsfonds voorschotelt. Of een levensverzekering. Al dan niet gekoppeld aan een beleggingsfonds.

Dat aan beleggingsfondsen risico’s vasthangen, weten de meeste beleggers ondertussen wel. Ze beseffen dat ze dan op de beurs aan het spelen zijn en dat je daar niet altijd heelhuids uitkomt. Maar dat ook levensverzekeringen rauwe kantjes hebben, is minder bekend.

Te veel beleggers denken dat als het een levensverzekering is, ze geen risico’s lopen, want het is een verzekering. Volkomen onterecht. Aan een levensverzekering hangt meestal een overlijdenspolis, maar die biedt geen garantie tegen financieel verlies. Trouwens, Trends kreeg te horen dat bankiers wel eens vergeten van de overlijdenspolis te laten tekenen. Opletten geblazen dus, of daar gaat je voordeel.

Feit is dat op Tak 23-levensverzekeringen geen roerende voorheffing moet worden betaald, wat zeer mooi is meegenomen. De banken en de verzekeraars schuiven daarom graag Tak 23 naar voor, maar ook omdat ze er zelf een mooie stuiver aan verdienen. Ze nemen geen enkel risico met dat product, want het is de belegger die moet opdraaien voor eventuele financiële verliezen. En voor Tak 23 kunnen ze instap-, uitstap- én jaarlijkse beheerskosten aanrekenen. Net zoals bij beleggingsfondsen.

De regelgever heeft de lijn tussen Tak 23 en beveks nog niet doorgetrokken. Waarom? Het veel gehoorde standaardantwoord hierop is dat Tak 23 wat controle betreft gewoon wat achterhinkt op beleggingsfondsen. Maar de financiële waakhonden, vroeger nog de Commissie voor het Bank- en Financiewezen en de Controledienst van de Verzekeringen, waren vijf jaar geleden al bezorgd over de gelijkenissen tussen Tak 23 en beveks. Het staat expliciet in hun jaarverslagen.

Eddy Wymeersch, de voorzitter van de CBFA, de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen, kan niet echt iets worden verweten. Wymeersch liet zich ooit ontvallen dat de verzekeringswereld over een zodanig stevig lobbynetwerk beschikt in Europa, dat meer regelgeving gewoon onmogelijk is. Ook tijdens een lunchcauserie met de verzekeringssector, een paar jaar geleden, nam hij geen blad voor de mond. Hij zei rechtuit dat hij de verzekeringsmakelaars ondermaats vond, wat hem toen niet in dank werd afgenomen. Toen Marcia De Wachter, bevoegd voor de afdeling Consumentenbescherming binnen de CBFA, dat later durfde te herhalen, werd ze zwaar aangepakt. “De verzekeringsmakelaars hebben haar als het ware publiekelijk proberen te lynchen,” vertelde Wymeersch hierover aan De Tijd.

Nu wil Freya Van den Bossche (SP.A), de federale minister van Consumentenzaken, de hete kolen uit het vuur halen. Ze eist een gedragscode voor Tak 23, zodat beleggers niet meer worden bedot. Verrassend dat ze niet op een muur van protest botst, zoals de CBFA. Maar schijn bedriegt. De beroepsvereniging Assuralia benadrukte al dat het maar een deontologie is, geen verplichting. Dus met je ogen dicht je spaarcenten in een Tak 23-levensverzekering stoppen? Toch nog altijd beter van niet.

Saar Sinnaeve

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content