Sarbanes-Oxley Act kost Belgische bedrijven geld

Redactie Trends

18-09-2003, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:46

De Sarbanes-Oxley Act, die nieuwe financiële procedures oplegt voor beursgenoteerde ondernemingen, kost het bedrijfsleven handenvol geld. Voelen ook Europese bedrijven de gevolgen?

De Sarbanes-Oxley Act moet beursgenoteerde bedrijven in Amerika transparanter maken. De wet werd in 2002 goedgekeurd na de financiële perikelen rond Enron en WorldCom. Het resultaat van de nieuwe regels komt nu aan de oppervlakte. De totale kosten voor het Amerikaanse bedrijfsleven bedragen een kwart tot een half miljard dollar, zegt de beroepsfederatie Securities Industry Association. Dat is vooral een gevolg van de erelonen van de revisoren, die bijna 400 extra uren factureren (honderd keer meer dan de wetgever had voorzien).

Bij het stemmen over Sarbanes-Oxley werd gevreesd dat de gevolgen ook in Europa voelbaar zouden zijn. Was die vrees gegrond, vroegen we aan Jean-Pierre Blumberg, managing partner van het advocatenkantoor Linklaters De Bandt. “De Sarbanes-Oxley Act heeft gevolgen voor Belgische ondernemingen die in de VS zijn genoteerd. Ik neem aan dat de bureaucratische kosten zijn gestegen voor bedrijven als Delhaize en Total, maar ook voor Belgische dochters van Amerikaanse multinationals.”

TRENDS. Ligt de Belgische wetgeving over corporate governance in de lijn van de Amerikaanse Sarbanes-Oxley Act?

JEAN-PIERRE BLUMBERG (LINKLATERS DE BANDT). “Er zijn heel wat overeenkomsten in de poging belangenconflicten te vermijden. Zo mag een Amerikaans kantoor dat een beursgenoteerd bedrijf adviseert in boekhoudkundige of financiële materies niet betrokken zijn bij het geven van een audit opinion, die de boekhouding certificeert. De Belgische wetgeving gaat ook die kant op, zij het dat de onverenigbaarheden niet zo radicaal zijn gesteld als in de VS.

“De Amerikaanse revisoren worden deels ontrokken aan het systeem van zelfregulering en onderworpen aan de inspectie en tuchtprocedures van een nieuw overheidsorgaan: de Public Company Accounting Oversight Board ( PCAOB). Ook in Europa hebben de lichtjes imperialistische regels van Sarbanes-Oxley gevolgen. Zo moesten de Big Four audit- en advieskantoren hun afdelingen IT-adviseurs en advocaten verzelfstandigen om belangenconflicten te vermijden. Vóór 19 april 2004 moeten buitenlandse auditfirms die meewerken aan audits van Amerikaanse genoteerde bedrijven zich ook laten registreren bij de PCAOB. Het is een tijdrovende en ingewikkelde procedure.”

Zien advocaten ook moeilijkheden?

BLUMBERG. “Ja. Sarbanes-Oxley dwingt Belgische advocaten om de raad van bestuur of het auditcomité van een Amerikaans bedrijf in te lichten wanneer we vaststellen dat de bedrijfsleiding fouten heeft begaan. Zowel in Europa als in de VS heeft de advocatuur laten weten dat deze verplichting haaks staat op de principes van het beroepsgeheim.”

Hoe evalueert u Sarbanes-Oxley in het algemeen?

BLUMBERG. “Het is een emotionele en te weinig doordachte reactie op de schandalen. De bedoeling van een verbeterde beleggersbescherming is natuurlijk goed. De vraag rijst of de enorme administratie uiteindelijk resulteert in meer transparantie tegen een aanvaardbare kostprijs. Het is zonder meer jammer dat het (Europese) beginsel van home country control en wederzijdse erkenning inzake kwaliteitseisen voor revisoren verlaten werd.”