RUWE BOLSTER, BLANKE PIT

Wat voor werk doe jij?”, vraagt de vierjarige Guillaume aan zijn vader. “Ik ben de gendarme van de banken,” antwoordt Jean-Paul Servais. “Je liegt,” zegt de oogappel van de verbouwereerde CBFA-voorzitter: “Je draagt geen pet en geen revolver.” De waarheid komt uit een kindermond. Dat ontroert de stoere bink elke keer opnieuw. “Een blanke pit in een ruwe bolster,” bevestigt Peter Praet, directeur van de Nationale Bank. “Daarom vinden de meeste mensen hem ook zo sympathiek. Bovendien weet hij een team te motiveren.”

Vriend en vijand looft de intelligentie, het fenomenale geheugen en de inzet van de man. NBB-eregouverneur Fons Verplaetse noemt hem een briljante jurist en een harde werker: “Een sterke persoonlijkheid met ontegensprekelijke leiderscapaciteiten, die weet wat hij wil. Hij heeft zelf de nieuwe en uitgebreide rol van de CBFA uitgetekend en leidt nu met ijzeren hand een ploeg van competente medewerkers.”

ULB-professor Bruno Colmant (huidig kabinetschef van minister van Financiën Didier Reynders en getuige op Servais’ huwelijk) roemt zijn onafhankelijke en menselijke karakter: “Jean-Paul is eerlijk en trouw in zijn relaties, maar niet bang om risico’s te nemen. Ook zal hij zich nooit door politieke spelletjes laten beïnvloeden. Samen met Didier Reynders en Guy Quaden, de voorzitter van de Nationale Bank, is hij een van de toonaangevende personen in de financiële sector van België.”

Servais blijft bescheiden bij deze lofbetuigingen. Nog diep geschokt door het voortijdige overlijden van Jacques Simonet, de burgemeester van Anderlecht, neemt hij zich voor meer tijd aan zijn gezondheid te besteden. Niet sportief van nature – “Hij zal nooit de Mont Ventoux beklimmen,” lacht Pierre Nicaise – gaat de nieuwe CBFA-voorzitter sinds 2005 elke week naar een fitnesscenter in de buurt van de basiliek van Koekelberg. Servais: “Op een bepaald ogenblik kon ik nog maar met moeite een wandeling maken met mijn zoon op mijn schouders. Toen ben ik naar mijn huisarts gestapt, die ik sinds mijn dienstplicht niet meer had gezien. Hij stelde vast dat ik in vijftien jaar niet minder dan 26 kilo was bijgekomen. Tijd voor een drastische ingreep. Nu drink ik cola light en doe wat aan sport. Dankzij mijn oefeningen onder begeleiding van een persoonlijke coach voel ik mij veel beter in mijn vel.”