Amerikaanse obligaties hebben een aantrekkelijker rendement dan euro-obligaties. Zo biedt een tienjarige Amerikaanse overheidsobligatie 2 procent rendement, tegenover 0 procent of zelfs minder voor euro-overheidsobligaties met dezelfde kredietwaardigheid. De vraag is of u het beste vandaag van dat rendementsverschil profiteert, of wacht op de stijgende rente. En wat met de dollarwisselkoers, die ook een belangrijke impact heeft op het uiteindelijke rendement in euro?
Dit jaar wordt de rente in december wellicht één keer opgetrokken, terwijl er vier verhogingen waren verwacht.
Bovendien zal de rente niet snel terugkeren naar de niveaus van voor de financiële crisis. Dat komt doordat de economische groei – een belangrijke indicator voor de rentestand – structureel lager is dan vroeger. Dit jaar wordt verwacht dat de Amerikaanse economie met minder dan 2 procent groeit, ver onder de 4 procentgroeinorm die vroeger werd geassocieerd met die fase van het economische herstel. De oorzaken van die gebrekkige groei zijn de vergrijzing (ook in de VS, met zijn relatief gunstigere demografie), de lager dan gemiddelde Amerikaanse productiviteitsgroei en de hoge schuldgraad. Ook een rol spelen het wereldwijde spaaroverschot, de groeiende behoefte van gepensioneerden aan een vast inkomen (wat leidt tot een grotere vraag naar overheidsobligaties), de financiële repressie en de regulering, en de lagere inflatie op het rendement van Amerikaanse overheidsobligaties.
De zakenbank J.P. Morgan verwacht dat de cashrente in vier jaar zal normaliseren op 2,25 procent. De rente op tienjarige overheidsobligaties zou vijf jaar nodig hebben om te normaliseren op 3,5 procent. Geld zal dus nog veel langer dan gedacht goedkoop blijven.
Dollarkapriolen
Voor Belgen die beleggen in Amerikaanse dollarobligaties is niet enkel het rendement van de obligatie belangrijk, maar ook de euro-dollarwisselkoers. Het extra rendement dat de hogere coupon op een dollarobligatie biedt ten opzichte van euro-obligaties, kan volledig worden uitgewist door een daling van de dollar tegenover de euro. De dollar beleefde zijn sterkste moment toen de munt tussen begin mei 2014 en begin maart 2015 zo’n 30 procent aan waarde won tegenover de euro. De oorzaken van die sterke stijging waren de stevige Amerikaanse groei, het einde van het QE-programma en de verwachting dat de Amerikaanse rente snel zou beginnen te klimmen, de economische stagnatie in de eurozone en de zorgen over Griekenland.
Sindsdien is de dollar blijven haperen rond 1,10 dollar per euro. De sterke stijging van de dollar tegenover de euro eind 2014 en begin 2015 was duidelijk overdreven. Beleggers speculeerden er toen zelfs op dat de dollar snel de pariteit tegenover de euro zou bereiken. De lager dan verwachte groei in de Verenigde Staten, het economische herstel in de eurozone, het wegsmelten van de Griekse zorgen en de inertie van de Fed gooiden roet in het eten.
Sommige waarnemers zijn van mening dat de dollar overgewaardeerd is tegenover de euro, gezien het handelsoverschot van de eurolidstaten (tegenover het Amerikaanse handelstekort) en de lagere inflatie in de eurozone. De euro zal echter nog geruime tijd onder zijn faire waarde noteren tegenover de dollar (geschat op 1,3 dollar per euro), nu de economische onzekerheid heeft plaatsgemaakt voor politieke onzekerheid (de brexit, de verkiezingen in Frankrijk en Duitsland) en de Europese Centrale Bank de vlucht vooruit heeft genomen in haar gratisgeldbeleid.
En dan is er de onvermijdelijke Donald Trump. Zijn verkiezing leek even de nakende renteverhoging in december in gevaar te brengen en zette de dollar op een fors verlies tegenover de euro. Trump maakte tijdens zijn campagne duidelijk dat hij Janet Yellen geen tweede termijn als voorzitter van de Federal Reserve zal gunnen. Maar de verzoenende toon van zijn overwinningsspeech nam de twijfels over de renteverhoging weg, waarna de dollar zijn verlies weer goedmaakte.
De komende maanden zullen de markten vooral uitkijken naar de economische plannen van Trump. Belastingverlagingen, deregulering en infrastructuurbestedingen kunnen de groei aanzwengelen en de dollar doen verstevigen. De grotere overheidstekorten van dien – en mogelijk ook de inflatie – zullen de rente op overheidsobligaties doen stijgen. Protectionistische plannen – gevolgd door buitenlandse tegenmaatregelen – kunnen daarentegen een recessie veroorzaken.
Beperk de looptijden
Ons advies is dat u vandaag kunt profiteren van het niet-onaanzienlijke renteverschil op dollarobligaties, maar geef de voorkeur aan bedrijfsobligaties met een relatief korte looptijd. Vermijd Amerikaanse obligaties met een looptijd van tien jaar en langer, die tegen de huidige koersen onvermijdelijk tot grote verliezen leiden bij een rentenormalisatie.
Onder Trump – afhankelijk van zijn neigingen – zullen bepaalde bedrijven winnen en verliezen. Zijn plannen met het leger zullen defensiebedrijven als Lockheed Martin, Northrop Grumman en Raytheon geen windeieren leggen. Steenkoolmijnbouwers en olie- en gasbedrijven zullen profiteren van Trumps voorkeur voor Amerikaanse energiebronnen. Farmaceutische bedrijven kijken uit naar het einde van de Democratische prijscontroles, nu de Republikeinen zowel het Witte Huis als het Congres hebben veroverd, terwijl de Amerikaanse staalbedrijven likkebaarden van de protectionistische plannen van de nieuwe president.
Mogelijke verliezers van Trumps beleid zijn de hernieuwbare-energiesector, uitbaters van ziekenhuizen (Trump wil Obamacare afschaffen) en bedrijven die veel omzet buiten de Verenigde Staten draaien.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier