Onze niet zo bekende zee

Voor de meeste Vlamingen heeft de Noordzee iets vanzelfsprekends. Het is de plek waar je heen gaat om uit waaien. Een strook van zo’n 65 km tussen De Panne en Knokke-Heist, lelijk volgebouwd. Onterecht, want de Noordzee, dat is ook het noorden van Frankrijk, Engeland, Schotland, de Shetlandeilanden, Noorwegen, Duitsland en Nederland. Die kustlijn – zo’n 5000 km lang – stapte programmamaker Arnout Hauben met zijn team af. De weerslag van hun tocht is te zien in Rond de Noordzee op één. De uitzending is een succes. Ze haalt steevast zo’n 900.000 kijkers. Hauben heeft de voorbije jaren een stevige reputatie in dat soort reportages opgebouwd. Hij liep onder meer de frontlijn van de Eerste Wereldoorlog af.

Arnout Hauben en Lander Deweer,  Rond de Noordzee, Polis, 2019,  272 blz., 24,50 euro
Arnout Hauben en Lander Deweer, Rond de Noordzee, Polis, 2019, 272 blz., 24,50 euro

In Rond de Noordzee stappen Hauben en co. zo’n 10 tot 17 kilometer per dag, goed voor enkele weken televisie en een boek. Terwijl hij wandelt, brengt hij kenmerkende, vaak originele, zaken in beeld. Zoals de oude platformen voor afweergeschut uit Tweede Wereldoorlog die nog altijd voor de Britse kust liggen. Op hun trektocht ontmoeten de Vlamingen de meest uiteenlopende figuren. Zij brengen hun levensverhaal. Er zit cultuur in het programma, maar het is ook gewoon vermakelijk.

Het boek Rond de Noordzee is keurig opgedeeld in hoofdstukken die telkens met een aflevering van het programma overeenstemmen. Ze vertrekken in Brugge en voltooien de trektocht in Antwerpen. “Op de Grote Markt in stappen we café Den Engel binnen, zogezegd voor een laatste glas met ons drieën”, lezen we. “Overdonderd kijken mijn scheepsmaten in het rond. De bruine kroeg zit stampvol bekende gezichten. Ruben krijgt een kus van zijn vriendin, de kinderen van Philippe vliegen hem rond de nek, een luid applaus welt op.” Ze waren honderd dagen onderweg.

Kenmerkend voor het programma is het gebruik van een drone. Dat levert enkele indrukwekkende beelden op, en van die fotografie zijn in het boek tal van mooie voorbeelden opgenomen. Is het boek een incentive om naar het programma te kijken, of eerder een naslagwerk om alles nog eens te herbeleven? Wellicht beide, ook al neigen we eerder naar de lectuur achteraf.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content