De jonge zelfstandig consultant Ignace De Nollin droomt van een eigen onderneming. Van Chris Van Doorslaer, de topman van de kaarten- en spellenproducent Cartamundi, kreeg hij een jaar gouden tips.
Ignace De Nollin heeft op 30-jarige leeftijd al een karrenvracht ervaring in projectmanagement en nu heeft hij zijn zinnen gezet een eigen onderneming. Hij kreeg aanwijzingen van de 50-jarige Van Doorslaer, die de kaarten- en spellenproducent Cartamundi sinds zijn benoeming tot CEO in 1997 heeft uitgebouwd tot een wereldbedrijf met bijna 1300 werknemers. Dat de twee aan elkaar werden gekoppeld in het programma van ‘Jonge Managers, Wijze Mentoren’, een initiatief van de Vlaamse Management Associatie in samenwerking met Trends, was niet toevallig. “Ik heb het een beetje kunnen sturen, de aanzet gegeven”, geeft De Nollin enigszins schoorvoetend toe.
De Nollin volgde na zijn studies TEW in Leuven een masterjaar projectmanagement aan de universiteit van Lancaster in Engeland. Hij bleef nadien nog even over het Kanaal hangen voor businessprojecten die zijn ondernemingszin al prikkelden. Intussen heeft hij er projecten bij onder meer GSK Biologicals, ArcelorMittal en Colruyt op zitten. Vier jaar geleden werd hij zelfstandig consultant. “Als tussenstap naar ondernemen en een eigen onderneming”, klinkt het hoopvol.
Dat ongeduld kan Van Doorslaer alleen maar aanwakkeren. “Als het je doel is om ondernemer te zijn, moet je opletten dat je niet te lang in projectmanagement blijf hangen. Wanneer je een superspecialist bent in projecten wordt dat een gouden kooi waarin je je comfortabel voelt en goed je boterham verdient. Je moet weg uit die comfortzone.”
Het is best mogelijk dat De Nollin ook met zijn eerste eigen onderneming in projectmanagement belandt. Maar Van Doorslaer drukte hem op het hart dan vooral eerst ervaring op te doen in verkoop. “Als je een eigen bedrijf wil, moet je ook sales skills ontwikkelen, je projecten kunnen verkopen.” De Nollin is er alvast van overtuigd dat hij een plaatsje onder de zon kan veroveren. In zijn huidige projecten ervaart hij een grote behoefte aan projectmanagement voor kmo’s. “Maar die dienst moet op een andere manier worden aangeboden dan bij multinationals. Dat werken we nu samen uit.”
Twijfels wegnemen
Van Doorslaer en De Nollin hebben elkaar, los van het occasionele telefoontje, vier keer uitgebreid gesproken. Daarvoor werd telkens een namiddag uitgetrokken op de hoofdzetel van Cartamundi in Turnhout. Tijdens die sessies heeft De Nollin duidelijk zelfbewustzijn getankt. “Ik had nogal wat twijfels, maar die heeft Chris voor een groot stuk weggenomen. Hij heeft me een spiegel voorgehouden en me zelf laten nadenken over waar ik naartoe wil en over de manier waarop. Hij heeft erop gehamerd te zorgen voor de nodige tussenstappen. Maar Chris heeft me vooral ook bijgebracht dat alles mogelijk is en dat ik niet mag opgeven.”
Van Doorslaer knikt. “Ik heb mijn rol vooral gezien als luisteren en kritische vragen stellen, niet proberen hem af te remmen. Maar ik wou hem behoeden voor overenthousiaste beslissingen waar hij later spijt van kan krijgen. Ik wou hem laten denken aan een stappenplan om zijn droom te realiseren.”
Ook andere onderwerpen, zoals de verschillen in zakelijke cultuur in diverse landen, kwamen aan bod. Dat Van Doorslaer de wereld rondreist voor Cartamundi, maakt hem een expert. “Toen ik voor de farmagroep GSK verantwoordelijk was voor de rekrutering van patiënten voor de grootste klinische longkankerstudie ooit, kwam ik in contact met mensen uit China”, zegt De Nollin. “Ik had er toch wat moeite mee hen te sturen en te coachen. Chris heeft me ook daar inzichten in gegeven.”
“Daar raak je aan de essentie van leidinggeven”, haakt Van Doorslaer in. De ervaren CEO geeft toe dat ook hij met scha en schande zijn lessen heeft geleerd. “Bij een vakantiejob gaf ik leiding aan een ploeg mensen die werkte op de centrale van de elektriciteitsmaatschappij Ebes. Die centrale moest gereviseerd worden, en ik deed dat op een te autoritaire manier. Ik heb daar toen al heel snel een emmer water over mijn kop gehad, en had meteen mijn eerste les al geleerd. En als reserveofficier moest ik leiding geven aan allemaal professionals, terwijl ik toch maar de milicien was. Of je dan sterren hebt of niet, speelt geen rol. Je moet leiding geven door mensen te overtuigen. In de gesprekken met Ignace is naar voren gekomen dat je in een project niet de hiërarchische verantwoordelijke bent, maar toch de mensen moet proberen mee te krijgen. We hebben dan ook gesproken over motivatie van mensen waarbij zaken als een duidelijke visie, missie en strategie, en een transparante communicatie belangrijk zijn.”
Klankbord
Welke andere zaken ze nog hebben besproken tijdens de lange sessies, houden de twee liever confidentieel. “Maar dat ging over mogelijkheden om bijvoorbeeld in te stappen in een bedrijf als aandeelhouder, of om rechterhand te worden van de baas van een kmo die geen opvolger heeft”, geeft Van Doorslaer mee.
En of ze lief zijn geweest voor elkaar? Van Doorslaer: “( ernstig) De gesprekken zijn professioneel verlopen. Harde woorden zijn er niet gevallen. Ik zou niet weten waarom we naar een conflict zouden moeten gaan. Hij vroeg me zijn klankbord te zijn, en dat vind ik een hele eer. Spijtig genoeg kan ik dat niet voor iedereen doen, want daarvoor is de tijd te beperkt. Ik heb dat met heel veel plezier gedaan.”
Het project was geen eenrichtingsverkeer. Van Doorslaer kon er ook zelf lessen uit trekken. “We hebben natuurlijk ook jonge leeuwen in ons bedrijf. Hun leidinggevende coacht hen, maar ik heb mij gerealiseerd dat ik zelf ook meer tijd moet steken in het coachen van mensen. Niet dat ik dat helemaal niet deed, maar naarmate Cartamundi groeide, kwamen er meer projecten en mensen bij. Zulke gesprekken zijn een goede investering in ons belangrijkste kapitaal.”
BERT LAUWERS
“Chris heeft me vooral ook bijgebracht dat alles mogelijk is en ik niet mag opgeven”
Ignace De Nollin
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier