ONDER STOOM

LAPAUW.

Lean production is hét sleutelwoord bij de nv Lapauw. Een receptie heeft het bedrijf niet, de bezoeker meldt zich aan via een telefoon in de inkomhal. “Eenvoudig, niet ?” vindt directie-assistent Karlos Grijspeerdt. Strikte kostenbeheersing, in alle geledingen, is heilig. Het heeft het bedrijf alvast geen windeieren opgeleverd. In 51 jaar groeide Lapauw uit tot de mondiale leider in de productie van industriële strijkmachines met een diameter van 370 tot 1600 millimeter. Ook in de niche van de industriële wasmachines, met een capaciteit van 30 tot 300 kilo wasgoed, vervult het bedrijf uit Heule, op de grens met Wevelgem, een speerfunctie.

Alles wordt in de eigen, 20.000m² grote fabriekshal geproduceerd. Net als bij Ipso is er geen voorraad, alles wordt op bestelling geproduceerd. En net als bij Ipso is er een grote identificatie van het personeel met het product. De arbeiders zijn multifunctioneel, het werk wordt doorgegeven van vader op zoon. “We denken zelfs niet aan delokalisatie,” wuift Karlos Grijspeerdt de vraag weg. “De technische knowhow van ons personeel is onvervangbaar. Bovendien werken we in een nichemarkt, waarbij het volume vrij beperkt is. Onze concurrenten zijn dan ook vooral kleine tot middelgrote bedrijven. Er is slechts één multinational, Electrolux.”

EURO DISNEY.

Grootvader Camille Lapauw knutselde voor de Tweede Wereldoorlog compressoren en pompen ineen voor de vlasnijverheid. In 1946 kreeg hij een bestelling voor een strijkmachine. Daarmee was Lapauw geboren. Camille Lapauw patenteerde een uitvinding die grotere strijkrollen mogelijk maakte. Nog vandaag is dat één van de belangrijkste troeven van het bedrijf. De grootste exemplaren strijken tot 1500 lakens per uur.

Camille Lapauw diversifieerde in de jaren vijftig het gamma (persen, rollen, zwierders, wasmachines, droogtrommels) tot een volledige uitrusting voor de industriële wasserij. Vader Romain nam in de jaren zestig het bedrijfsroer in handen en zette de internationalisering in. In de jaren zeventig werd het gamma ingekrompen. Tot op de dag van vandaag. “Het aanbod is groter dan de vraag,” zucht Karlos Grijspeerdt. “In de jaren tachtig hadden we een levertermijn van zeven maanden. Dat kunnen we ons vandaag niet meer permitteren.”

Industriële strijk- en wasmachines, én industriële Stonewashmachines (voor onder meer de jeansfabrikanten Lee en Levi’s) vormen vandaag de hoofdbrok van het gamma. Insteekapparatuur en plooimachines voor lakens bij de strijkmangels vormen de logische aanvulling. De marktsegmenten zijn industriële wasserijen, hotels en ziekenhuizen.

Vandaag wordt in meer dan 50 landen geleverd. Geen 10 % van de omzet komt op de Belgische markt terecht. Frankrijk vormt met 15 % van de productie de belangrijkste afzetmarkt : 70 % van de industriële strijkmangels op de Franse markt zijn van Lapauw. Het bedrijf heeft geen buitenlandse filialen, steeds wordt gewerkt met een exclusieve distributeur. “Wij focussen op onze technische knowhow, de verkoop is in handen van de verdeler,” zegt Karlos Grijspeerdt. Op de referentielijst staan onder meer de gevangenis van Brugge, de kerncentrale van Doel (ontsmetten van radioactieve kledij), de hotelketen Hilton en Euro Disney Paris.

Twee nevenbedrijven werken samen met de nv Lapauw. De microprocessors, integraal eigen fabrikaat, worden ontwikkeld door Lapauw Electronics (omzet in 1995 : 10,5 miljoen), bemand door twee werknemers. Vijf werknemers assembleren strijkmachines voor gewone wassalons onder de hoofding Laco in Kuurne (omzet in 1995 : 7,5 miljoen). “De productie van de machines gebeurt in het atelier in Heule. Laco is een nieuw bedrijf, dat we drie jaar geleden hebben opgericht op vraag van onze klanten. In het verleden maakten we al strijkmachines voor wassalons, maar we zijn daarmee gestopt.”

Het moederhuis Lapauw is 100 % in handen van de familie Lapauw. Vader Romain (59 jaar) liet vijf jaar geleden de dagelijkse leiding over aan de zonen Dominique (33 jaar) en Yves (35 jaar). Waarmee de opvolging door de derde generatie probleemloos verliep. Externe financiers zijn overbodig, want Lapauw heeft zelfs geen schulden. “Wij lenen niets. Als we geen geld hebben, kopen we niets. Alles wordt cash betaald. De nieuwe, 15-assige Duitse lasrobot die zopas werd geïnstalleerd, is zonder financiering betaald. Ook onze klanten moeten de machines cash betalen, we verlenen geen krediet.”

De organisatie in huis is erg vlak, niemand voert een ronkende, Engels klinkende titel op het visitekaartje. Vader Romain, die in werkmansplunje rondloopt in de fabriekshal, veroorlooft zich slechts één extraatje : een vuurrode Ferrari. Vanzelfsprekend cash betaald.

DOMINIQUE, ROMAIN EN YVES LAPAUW (LAPAUW) Alles wordt cash betaald.