Nog niet veel gelachen

Redactie Trends

23-04-2009, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:55

Een gebrek aan doorzettingsvermogen kan je Stijn Droessaert zeker niet verwijten. Als laatste van zijn groep zwoegt hij verder aan zijn SBP-project. Twee jaar geleden ontwikkelde hij samen met andere studenten elektromechanica van de Katholieke Hogeschool Aalst een cocktailmachine. “Aan het einde van het schooljaar hadden we een werkend product, maar het kon nog veel beter.” De snelheid liet te wensen over, de machine lekte en ging vaak stuk. Stijn besloot samen met een van zijn mede-SBP’ers voort te werken aan het project. Toen die het niet meer zag zitten, haalde hij zijn beste vriend aan boord, Frank Govaert. Samen bouwden ze een compacter en efficiënter prototype. Maar de kinderziektes waren er nog niet uit, en het team zette door. Stijn vernieuwde het mechanische deel terwijl Frank het elektronische deel herwerkte.

Stijn en Frank stellen hoge eisen aan hun cocktailmachine van de derde generatie: hij moet cocktails kunnen maken binnen de drie seconden, automatisch ijs kunnen toevoegen en er moet plaats zijn voor zes verschillende drankflessen. De gebruiker selecteert op een computer de gewenste cocktails uit een database van honderden voorgeprogrammeerde recepten. Die keuze wordt opgeslagen op een geheugenkaartje dat je ook gebruikt voor een fototoestel. Dit stop je in de cocktailmachine, en vanaf dan verloopt alles via het aanraakscherm.

Ook de broer van Stijn helpt sinds dit jaar mee, via zijn eigen small business project. Jonas Droessaert studeert management aan de Hogeschool Gent en brengt dus een heel ander soort expertise aan. Hij maakt dat alle papieren in orde komen, zodat ze tegen het einde van dit schooljaar effectief kunnen starten. Stijn heeft ook al nagedacht over de toekomst: “Eerst willen we verhuren, om uit de ontwerpkosten te geraken en naambekendheid te verwerven. Zo zien we ook onmiddellijk of er voldoende interesse is om tot echte productie over te gaan.”

De ontwikkeling van de Cocktailfix verliep allesbehalve van een leien dakje. “Grappige anekdotes? Tot nu toe hebben we nog niet veel gelachen.” Zowel menselijk als technisch was het een lijdensweg. “Niet iedereen die in het project meeging, had de juiste vaardigheden of instelling.” Toch heeft Stijn het gevoel dat hij heel wat heeft opgestoken. Vooral aan het samenzitten met bedrijven, om samen tot oplossingen te komen, heeft hij wat levenswijsheid overgehouden. En aan het einde van de dag kunnen genieten van een ijskoude mojito maakt ook wel een en ander goed.