NIEUWE TV-DIENSTEN. De échte revolutie

De komst van Ka 2 en VT4 overheerst het nieuws. De échte mediavernieuwing voltrekt zich op een ander vlak. De grote sprong voorwaarts wordt wereldwijd nog experimenteel uitgebroed, maar het Belgische publiek kan nu proeven van de eerste “interaktieve” diensten.

Vorige week maakte de BRTN z’n intrede op de “digitale snelweg” (dixit het persbericht). De openbare omroep hield Infogate boven de doopvont, een interaktieve teletekstdienst. Het systeem lijkt simpel. U zoekt het telefoonnummer uit een andere zone ? U wil op reis naar Spanje en de vluchturen of de weersituatie ter plaatse kennen ? U moet een fax verzenden, maar bezit geen faxtoestel ?

Tik de 0900 (tarief : 6 frank per 20 of 40 sek.) of de O70 met paswoord (vast tarief plus prijs per databank) in op uw telefoontoestel. Een stemcomputer aan de andere kant van de lijn geeft u het nummer van uw teletekstpagina door. Op het tv-scherm verschijnt een “menu”, waarop u via het telefoonklavier uw diverse keuzes kan aantikken. En klaar is kees.

“De basistechnologie is praktisch dezelfde als deze die we in ’91 bij een experiment met de Antwerpse kabelmaatschappij Integan gebruikten, ” merkt Bart Desmet van Belgacom op. “Maar blijkbaar is de tijd er nu rijp voor. ” Klopt, iedereen praat over de information highway. En de BRTN mag deze evolutie “strategisch gezien” niet aan zich laten voorbij gaan, stelde BRTN-topman Jan Ceuleers. Alleen, het Antwerpse experiment toen aangeboden aan zo’n 170.000 abonnees was een commerciële flop. “Er was te weinig promotie voor, ” meent Desmet. Of de markt er nu gunstiger bij ligt, valt af te wachten.

Belgacom, dat alle basisinfrastruktuur levert en ook instaat voor de fakturatie, kwam een inkomstenverdeling overeen met de VAR (waarin BRTN en krantengroep VUM resp. 51 en 49 % bezitten) en de verschillende dataleveranciers (o.a. De Lijn, KMI, RLW, Tijd Electronic Services,…). Opvallend is echter dat er op Infogate geen puur commerciële aanbieders te vinden zijn : “teleshopping” is er niet bij. “Een levensverzekering afsluiten zou bijvoorbeeld perfekt kunnen via dit systeem. Maar we hebben nu eenmaal onze wettelijke beperkingen, ” zei Jan Ceuleers. “We moeten ons houden aan de klassieke mediawetgeving, ” vult Frank Gyselen van de VAR aan. “Wat op de BRTN kan, kan bij ons. Maar dan ook niets meer. “

De Waalse betaal-tv-zender Canal Plus, die een weekje eerder samen met Belgacom de Franstalige tegenhanger Infogate Plus opstartte, beschikt op dat vlak over méér bewegingsruimte. Het heeft dan ook de intentie om teleshopping in de Vlaamse mediawetgeving (voorlopig nog ?) verboden aan te bieden. Maar eerst moet nog een sluitend systeem uitgedokterd worden waarlangs de “telewinkelende” klant zijn betaling kan verrichten.

EN VTM ?

“Het studiewerk omtrent nieuwe-mediaprojekten is wat opzij geschoven om met man en macht Kanaal 2 klaar te stomen, ” vertelt Frans Dierickx, promotie- en kommunikatiemanager bij VTM. “Maar we hebben ons dossier klaarliggen. We hebben het ekonomische en strategische nut van interaktieve teletekst voor VTM onderzocht. Deze toepassing lijkt ons vrij duur. Bovendien moet de kijker telkens een toegangskode intikken : dit is niet erg intuïtief. ” Dierickx geeft wel toe dat VTM voor de interaktieve teletekst meer commerciële speelruimte heeft (reklameschermen, product placement,…) dan de BRTN. “Onze kansen op een return-on-investment liggen hoger, ” knikt hij. “Maar we geloven niet dat interaktieve teletekst, in zijn huidige vorm, een goudmijn wordt. “

Sinds ’93 moedigt VTM zijn adverteerders wel al systematisch aan om direct-respons-televisie (DRTV) in hun reklamespotje in te bouwen. Zo’n 8 % van de nu vertoonde VTM-spotjes is voorzien van een telefoonnummer waarop de kijker meteen kan inbellen voor informatie of om produkten te kopen. Het Amerikaanse QVC een pure televerkoopzender, en sinds oktober ’93 ook aktief in Groot-Brittannië staat al mijlen verder.

VIDEO ON DEMAND.

“De interaktieve teletekst, waarbij tegelijk van het telefoon- én kabelnet wordt gebruik gemaakt, is slechts een tussenvorm, ” merkt Jacques Van Remortel, specialist inzake breedbanddiensten bij Alcatel Bell, op. Het Antwerpse telekombedrijf sleutelt nu, samen met Belgacom, aan de voorbereiding van een proefprojekt voor video-op-verzoek (video-on-demand) : de video zal voor zo’n 25-tal abonnees in Sint-Lambrechts-Woluwe via de klassieke telefoonkabel worden getransporteerd, voor 25 andere via (nieuw te leggen) glasvezelkabel.

In Rotterdam heeft Multichoice, de exploitatiepoot van FilmNet, sinds iets meer dan een jaar een pay-per-view-experiment lopen, waarbij een 1000-tal abonnees langs de kabel films op hun tv-scherm kunnen bestellen. Het “assortiment” films van dit systeem telt wel nog maar zes titels per week, en de klanten zijn gebonden aan vaste vertoningsuren. De weg naar echte video-on-demand (grote keuze én meteen op het scherm) is nog lang. De technologie is nog niet in staat om hele horden kijkers tegelijk op hun wenken te bedienen, maar de experimenten lopen. Tegelijk wordt koortsachtig gezocht naar the killer application, de inhoudelijke formule die van de nieuwe mediadiensten een commercieel sukses kan maken bij het grote zij het versnipperde publiek, want daar draait het uiteindelijk om.

PDP

RP

FRANS DIERICKX (VTM) “We geloven niet dat (interaktieve) teletekst een goudmijn wordt. “

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content