NIEUWE RUBRIEK: MET MARC IN HET PARK

Marc Buelens
Marc Buelens Professor-emeritus aan de Vlerick Business School.

Jack en Suzy Welch doen het in Business Week. Lucy Kelleway in The Financial Times. Topbladen hebben nu ook een gebrokenhartenrubriek. Trends haakt in op deze rage. Het enige wat de hoofdredacteur nog moest doen, was een wijze, evenwichtige, goed geschoolde, psychologisch bekwame Tante Kaat vinden.

Beste Piet,

Je idee voor een nieuwe rubriek kan me wel boeien. Alleen kan het nog veel beter. Bij de concurrentie laten ze een goeroe antwoorden. Maar sinds het werk van Thomas Gordon ( Luisteren naar Kinderen) weten we dat de oplossing best van het kind zelf komt. Ik zal met elke probleemeigenaar een wandeling maken in een park, vooral luisteren en mijn gesprekspartner zélf de antwoorden laten formuleren. Ze zullen zo tevreden zijn over de nieuwe inzichten, dat ze spontaan e-mails zullen sturen en die publiceren we dan. De naam van de nieuwe rubriek? Met Marc in het Park. Hieronder vind je al de eerste oogst.

Uw columnist op scherp, MBU

* * *

Beste Marc,

Als bedrijfsleider had ik een probleem waar mensen aan de top niet zo graag over praten. Ik geraakte al te snel aan zowat een fles Johnnie Walker Blue Label per dag. Dankzij ons gesprek in De Blauwe (ja, ja, blauw) Poort van Kortrijk heb ik geleerd dat de whisky van de Aldi bijna even lekker is, maar vooral véél goedkoper. Dat bespaart een flinke hap in mijn budget. En zuinigheid (‘een cent is een cent’) is steeds ons motto geweest. Dank voor het gratis advies.

A.B. uit Kortrijk

* * *

Beste Marc,

Ja, ik maakte me echt zorgen over de hoeveelheid dioxine en CO2 die ons bedrijf uitstoot, een probleem dat ik al jaren heb verwaarloosd. Na onze wandeling in het Middelheimpark heb ik goed ingezien hoe ook ik kan bijdragen tot het vermijden van een milieuramp. De zondagochtend rijd ik nu niet meer met de Porsche naar de bakker, maar met mijn hybride Lexus. Dank je wel Marc, maar vooral het milieu zal je dankbaar zijn.

C.D. uit Antwerpen

* * *

Beste Marc,

Enkele maanden geleden waren de eerste tekenen van burn-out zichtbaar. Ik was de politiek beu. Mijn kinderen zag ik nooit meer. Mijn geit melken deed mij geen plezier meer. Vijf trappen op het Justitiepaleis om eens goed te gaan eten met Laurette en ik was buiten adem. Dankzij jou Marc, na onze wandeling in het Warandepark, heb ik ingezien dat ik vooral mijn agressie moet uiten. “Gooi het eruit,” zei je. Het is me gelukt! Maar Marc, ik heb nog een vraag: wie kan ik na de Franstaligen, de liberalen, de boeren, de socialisten en het koningshuis nog beledigen?

Y.L. uit Ieper

* * *

Liefste Marc,

Jij, en jij alleen, hebt mijn probleem als knappe dertigster begrepen. Mijn baas flirt met al mijn collega’s, maar niet met mij. Ik verafschuw die discriminerende seksuele pesterijen. Toen het die avond in De Drie Fonteinen donkerder werd, heb jij mij heel erg duidelijk gemaakt hoe een vrouw een man zover kan brengen dat hij zijn zinnen verliest. Meer dan ooit, liefste Marc, ben ik overtuigd dat sexual harassment, op de juiste manier, kan bijdragen tot de ontplooiing van alle talenten. Ik denk dat ik nog vele problemen heb die ik met jou wil bespreken. Is een hotelkamer ook goed of moet het voor Trends echt een park zijn?

Ilse uit Vilvoorde

* * *

Beste Marc,

Mijn probleem was zo delicaat, dat ik het echt met niemand ooit heb willen delen. Een barontitel is volgens mij het hoogste wat er bestaat in dit leven, het is mij zelfs meer waard dan aandeelhouderswaarde. Maar steeds werd ik gepasseerd. Ik heb nu vooral geleerd, tijdens de koffie op het terras, aan de rand van het park, dat als ik ooit nog een kans wil maken, ik mijn Frans moet bijschaven, Y.L. uit Ieper moet vermijden, regelmatig op handelsmissie moet gaan, maar dan géén verkeerde uitspraken doen over wie de handelsmissie leidt, en vooral veel moet bidden, omdat ik de invloed van Opus Dei toch niet mag onderschatten. Ik ben al begonnen met het herlezen van De Da Vinci-Code.

G.H. uit Brasschaat

* * *

Beste Marc,

Wij advocaten hebben ten onrechte een veel te slechte reputatie. Ik begreep voor onze wandeling aan de Kruidtuin niet hoe dat kwam. Nu begrijp ik dat het komt omdat we een ereloonnota sturen voor elk telefoontje, elk gesprek. Dank je Marc, voor dit heldere en gratis inzicht! Tussen haakjes: ik heb je toen de raad gegeven toch maar die haag te planten op één meter van de scheidingslijn. Hoe heeft je buur gereageerd? En naar welk adres mag ik mijn ereloonnota sturen?

Mr. I. J. uit Brussel

De auteur is hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van de Vlerick Leuven Gent Management School.

Reacties: marc.buelens@trends.be

Marc Buelens

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content