NIEUWE REUZEN ?

Londen.

Matthew Czepliewicz van Salomon Brothers wuift nonchalant naar het kijkraam in de muur van de wachtkamer. Honderden computers staan rijenlang en rijendik in een mierennest van dealers. Door het glas wasemt de geur van het geldcasino. Voor de Amerikaanse mega- broker Salomon Brothers ontleedt Matthew Czepliewicz de Europese banken. Kredietbank, Generale Bank, BBL hebben voor hem geen geheimen. Op de vijftiende verdieping van Victoria Plaza kan je pingpongen over de Grote Belgische Bank, de toekomst van Kredietbank, de rol van mid-size banks in de Europese Muntunie.

MATTHEW CZEPLIEWIZC. De EMU zal zeker in “mid-size” bankmarkten als België de consolidatie versnellen. Ik zie een parallel met Zweden en Oostenrijk. Creditanstalt en Bank Austria zullen samenwerken na een jarenlange zoektocht van Creditanstalt naar een bancaire partner. Ook in die markt waren er juridische en politieke remmen op een schaalvergroting, zoals in België. Er bestaat een algemene trend naar lichtjes hogere kosten en naar dalende inkomsten. Ik verwacht een jaarlijkse kostenstijging tussen 1 à 1,5 %, zonder dan nog rekening te houden met de 2000-kost. Dit schaaft 1,5 % af van de earnings per share van de banken en deze trend is meer uitgesproken in de kleinere bankmarkten. Het inkomensplaatje spoort aan tot strategische veranderingen en allianties. Over 6 à 7 jaar bezit Europa een superliga van banken. Op dit ogenblik zie ik niet hoe de Belgische banken in die superliga kunnen geraken. Zij zullen krachtiger hun consolidatie en reikwijdte moeten ter harte nemen. De optimale afmeting van een bank kan je niet formuleren in termen van equity. De juiste maatstaf is het marktaandeel, waardoor je prijsleider wordt in een markt.

U klinkt niet optimistisch over de Belgische Kleine Duimpjes ?

Een ingewikkeld web van kruisparticipaties, aandeelhoudersafspraken en tegenkanting van aandeelhouders heeft de natuurlijke trend in België naar schaalvergroting genekt. De Belgische banken zullen meer verliezen dan winnen met de EMU, op de korte en de langere termijn. Ik ben echter niet over de hele lijn negatief voor de Belgische banken. Gedurende de voorbije vier jaar hebben zij de kwaliteit van hun activa verhoogd en een hoger rendement bereikt. De Belgische banken zijn vandaag gewoon om te werken in een competitieve omgeving. Generale Bank nam grote provisies om zich tegen schulden in te dekken, het werd een blue chip. BBL kuiste zijn Parijse operaties op en is sedertdien brandschoon. KB heeft nooit een probleem gehad met de kwaliteit van zijn activa en maakte een sprong voorwaarts. Ook op het vlak van de rentabiliteit. De Belgische banken ontberen een kapitaalsurplus en dus de ammunitie om te jagen op buitenlandse doelwitten. In België heeft het meer zin om te fusioneren dan overnames te verrichten.

En het Nederlandse ING en zijn participatie van 20 % in BBL ?

ING bood een redelijke prijs, met een behoorlijke premie, aan Albert Frère. Hij mocht niet klagen. Na het vertrek van voorzitter Scherpenhuysen-Rom wijzigde zijn opvolger Jacobs de interne strategie. ING is hét voorbeeld van wat er staat te gebeuren. Jacobs verklaarde voor korte tijd van aanpak te veranderen. Tot dan toe hechtte hij minder belang aan de Europese Muntunie. Zijn drie accenten waren : emerging markets, Benelux en bankverzekeren. Nu streeft hij duidelijker naar een acquisitie in Frankrijk en Duitsland, dus naar een bankovername in een groot industrieland. ING zou wel eens geneigd kunnen zijn om zijn aandeel in de BBL niet te behouden. Met die 20 % heeft de bank een eerste bedrag voor een aankoop in Frankrijk of Duitsland.

Frankrijk heeft een relatie met de Belgische topbanken ?

Er is een dubbele Franse factor in de Belgische markt. Als de aanstaande fusiegroep Suez-Lyonnaise zich terugtrekt uit de banken en zich sterker toespitst op de nutsbedrijven, arriveert de Grote Belgische Bank nog sneller. Het verbond van het Gemeentekrediet en Crédit Local de France werd in het begin wat lacherig ontvangen. Maar kijk naar de koersevolutie van de aandelen. Met de recente Italiaanse participatie erbij en de belangstelling van de Bank der Nederlandse Gemeente voor een partnerschap schrijven de Belgen en de Fransen in die niche bankgeschiedenis.

Kredietbank staat verweesd bij dergelijke speculaties over schaalvergroting ?

Kredietbank wil niet weten van de Grote Belgische Bank. Dat blijft het management herhalen. Laten we hardop denken en kijken naar de Nederlandse grootbank Rabo met haar ambitieuze internationale plannen en geloof in coöperatieve allianties. Waarom zou daar geen belangstelling bestaan om iets te ondernemen met de Vlaamse bank ? Mentaal en qua geschiedenis sluiten de grote Nederlander en de grootste Vlaamse bank op mekaar aan. Dat hoeft niet te leiden tot een fusie of een overname. Een alliantie om concrete dingen te doen in derde landen behoort tot de kansen.

Is de toekomst aan “superregionals” in Europa ?

Ik verwacht een ontwikkeling van Europese superregionals. De Amerikaanse banken Great Western en BancOne spelen in deze categorie. Zo’n beweging zie ik ook in Europa. Om te beginnen in het noorden. Zweden startte met 6 banken, vandaag zijn er 3. Vormt de Benelux een onderliggende structuur voor een noordelijke superregional ? Fred Chaffarts strategie om uit te breiden in concentrische cirkels is een aanzet. Steve Davignon blijft belangstelling hebben voor de Grote Belgische Bank. Fred Chaffart begrijpt de logica van dergelijke beweging. Ook potentieel voor superregionals heeft Oostenrijk en Midden-Europa. In Duitsland bestaan dan weer genoeg kansen voor een schaalvergroting op de thuismarkt. Deutsche Bank kan intern rondkijken. Vergeet niet dat naast de drie grote Duitse banken, die slechts 15 % van de markt bezetten er tientallen regionale en gemeentelijke banken bestaan. De Duitse bankmarkt is sterker versnipperd dan de Belgische.

FRANS CROLS

MATTHEW CZEPLEWIECZ (SALOMON BROTHERS) ING kan haar 20 % in BBL verkopen om startgeld te hebben voor een overname in Duitsland of Frankrijk.