Niets is Somers en Anciaux te dol

Er klonk meer dan een vleugje wanhoop in de stem van Patrick Moenaert ( CD&V). “Er is gewoon geen beleid in dit land,” zo bekloeg de burgervader van Brugge zich naar aanleiding van de escalerende problemen in zijn kustgemeente Zeebrugge, waar illegalen ronddolen.

De noodkreet van Moenaert is geen geïsoleerd geval, noch het obligate gemekker van de oppositie. Zowel bij de federale regering van premier Guy Verhofstadt ( VLD) als bij de Vlaamse regering van Bart Somers ( VLD) rammelt het aan alle kanten. Van een coherent beleid is op beide niveaus nauwelijks sprake. Het kunst- en vliegwerk rond de begroting is daar een typische exponent van. Somers en federaal minister van Mobiliteit Bert Anciaux ( Spirit) maakten onlangs nog eens duidelijk dat niets hen te dol is om in de schijnwerpers te komen.

Anciaux liet weten dat hij in Europa op “kruistocht” zou gaan voor de algehele afschaffing van nachtvluchten in Europa. Dat lokte vreemd genoeg weinig reacties uit. Nochtans was dit een hilarische uitspraak. Kunt u zich inbeelden dat George W. Bush morgen met een uitgestreken gezicht verkondigt dat hij met een machinegeweer en twee knipmessen naar Irak trekt om daar korte metten te maken met het verzet? Anciauxs aankondiging is van hetzelfde allooi. Uiteraard zal hij met zijn kruistocht zowat overal van een kale reis thuiskomen.

Een nationale luchthaven exploiteren zonder nachtvluchten is economische én sociale onzin. Zijn kreet dat als Europa eendrachtig de nachtvluchten schrapt er geen jobs verloren zullen gaan, bewijst dat Anciaux ofwel zijn dossier totaal niet kent, ofwel de mensen doelbewust een rad voor de ogen draait. Wij vermoeden het tweede. Wedden dat emo-Bert ons over enkele maanden met tranen in de ogen en krop in de keel zal vertellen dat hij verscheurende beslissingen moet gaan nemen omdat Europa hem niet volgt? Dat hij het theater laat en die moeilijke beslissingen nú neemt, zoals het een minister betaamt.

Vlaams minister-president Bart Somers, niet echt opgezet met de ontvangst van zijn visioen over de Olympische Spelen, werkte zich in de belangstelling met zijn voorstel tot het invoeren van een ondernemersloon (zie ook Opinie, blz. 142). Staat er iets haakser op het hele principe van ondernemen en risico nemen dan een door de overheid gegarandeerd inkomen? Hoe gaat Somers trouwens een ondernemer definiëren? Vallen mensen die binnen bestaande structuren tot ondernemende initiatieven overgaan uit de boot? Krijgen we plots veel ondernemende thuiswerkende vrouwen? Je ziet de deuren naar perfide misbruik van zo’n mechanisme al wagenwijd openklappen. Dat Somers eerst eens werk maakt van administratieve vereenvoudigingen, fiscale ontlasting en een bedrijfsvriendelijke maatschappelijke omgeving.

De meest shockerende reactie op Somers’ waanidee was die van de middenstandsorganisatie Unizo. Die stond zowaar te juichen. Mogen we de vrijheid nemen dit als het toppunt van inhalig corporatisme te bestempelen? Ze wijst de regering(en) in dit land voortdurend, en terecht, op de noodzaak aan budgettaire discipline, maar houdt zonder blozen de handen op zodra er overheidsgeld wordt bedeeld.

Johan Van Overtveldt

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content