MINDER DEMOCRATIE OP DE BEURS?

Vorige week onttroonde de Leuvense Internet-beveiliger NetVision zijn voorganger Kinepolis als succesrijkste Belgische beursgang ooit. Een twijfelachtige eer. De vraag naar het fel begeerde aandeel op de Easdaq lag bij de kleine belegger maar liefst 120 keer hoger dan het aanbod. Zo’n 70% van de tranche werd echter toegekend aan institutionelen. “We opteerden voor een stabiel aandeelhouderschap,” aldus Bruno Accou (37 j.), gedelegeerd bestuurder van KBC Securities. De kleine belegger moest het stellen met kruimels: wie op 500 of minder aandelen inschreef, kreeg er maximaal twaalf toegekend. Diegene die meer vroeg, kreeg nul op het rekest.

BRUNO ACCOU (KBC SECURITIES). Met deze beursintroductie is een trend ingezet. Het belang en de impact van institutionele of gespecialiseerde aandelenfondsen op de publieke markten zal alleen maar toenemen. We zien die evolutie nu al in de VS.

TRENDS. Het democratisch gehalte van de beurs dreigt hierdoor gekortwiekt te worden?

Ik denk van niet. Als wijzelf een beursintroductie begeleiden, dan weten we nooit van tevoren hoe zo’n operatie zal aflopen. We hebben er geen idee van of de verrichting 20 keer, dan wel 50 keer of 100 keer overschreven zal worden. Dus gaan we op zoek naar een ideale cocktail: we streven naar een evenwicht tussen investeerders die voor een stabiel aandeelhouderschap zorgen en beleggers die de liquiditeit van het aandeel opkrikken. De samenstelling van deze cocktail zal verschillen al naargelang de beurs waarop je actief bent. Bij een introductie van een populair aandeel op de Brusselse beurs zal de verdeelsleutel eerder rond de 60% institutionelen en 40% retail ( nvdr – particuliere beleggers) liggen. Voor groeiers op Easdaq schommelt de verhouding rond de 80% en 20%, omdat de leden van het plaatsingssyndicaat internationaal zijn. Dergelijke partners trek je enkel aan met de belofte dat er voldoende aandelenpapier is voor hun institutionele cliënteel.

Toch lag de verdeelsleutel bij NetVision op 70% institutioneel en 30% privé?

We vonden dat we de kleine belegger niet in de kou konden laten staan.

In Duitsland maken consortiumpartners zoals Deutsche Bank zich niet druk over een verdeelsleutel. Ze loten gewoon de enkele gelukkige beleggers uit.

De vraag is of een dergelijk kansspel democratischer is. Een loterijsysteem heeft als gevolg dat slechts een zeer kleine minderheid papier krijgt en de overgrote meerderheid – 99% – niets.

Hechten jullie dan zoveel belang aan het democratisch gehalte van de beurs? Bij de introductie van NetVision werd de eigen particuliere cliënteel van KBC systematisch bevoordeeld. Wie geen rekening bij de bank bezat, moest er één openen én een provisie betalen.

We vroegen enkel om de tegenwaarde te storten van de aandelen waarop ingeschreven werd. Dit is logisch. Een onbekende die aan onze loketten voor 1,5 miljoen frank aan NetVision-aandelen komt opvragen, moet kunnen bewijzen dat hij dat bedrag ook effectief kan betalen. Bij NetVision schreven diverse beleggers in voor een bedrag dat zij niet hadden. Dit soort beleggers moet tegen zichzelf beschermd worden.

Is het normaal dat een bank commerciële acties zoals het openen van een zichtrekening koppelt aan een beursintroductie?

Voor alle duidelijkheid, we hebben de beursoperatie van NetVision niet begeleid met de bedoeling om x aantal additionele bancaire klanten aan te trekken.

Hoeveel nieuwe zichtrekeningen hebben jullie geopend naar aanleiding van de beursgang van NetVision?

Dat zijn we nog aan het nagaan. We weten enkel dat er alles bij elkaar een 160.000-tal inschrijvingen zijn geweest. En het gros hiervan was retail. Ik schat dat er maximaal 250 institutionelen bij de operatie betrokken waren.

Is de particulier niet de grote dupe van dit beurssucces?

We zien nu al in de VS dat steeds meer particuliere spelers hun beleggingen kanaliseren via grote, gespecialiseerde fondsen. Deze fondsen schrijven dan in op de aandelen die aangeboden worden bij een beursgang.

Maar is dat gezond? Een beurs die meer en meer gestuurd wordt door grote fondsen?

Ik denk niet dat er vandaag veel beursgenoteerde bedrijven zijn waar de institutionele investeerder 5% of meer ( nvdr – de wettelijke drempel voor melding van de participatie) van de aandelen bezit. De directe impact van institutionelen op de beurskoers van een bedrijf is dus miniem. Deze fondsen zullen echter wel op een veel fundamentelere wijze de intrinsieke kwaliteit van het aandeel opvolgen. En zij zullen perfect het onderscheid kunnen maken tussen pure Internet-spelers zoals een Amazon.com of Yahoo! en leveranciers van diensten zoals NetVision.

Hoe schat u de toekomstige evolutie van Easdaq en lokalere beurzen zoals Euro.NM, Nouveau Marché en Neuer Markt in?

Het is een spijtige zaak dat we in Europa met meerdere groeibeurzen te maken hebben – ieder met een eigen profiel. Zo is er een wereld van verschil tussen de aandelen die op Easdaq of op Euro.NM in Brussel genoteerd staan. Wat vandaag als de “nieuwe markt” wordt omschreven, is in de praktijk een bont allegaartje.

KBC Securities is niet actief op Euro.NM.

De Euro.NM dreigt vandaag gesqueezed te worden door zijn gebrek aan liquiditeit. Je hebt er vooral kleine verrichtingen die zeer moeilijk te plaatsen zijn bij een institutionele cliënteel. Op de Duitse Neuer Markt heb je dan weer wel diverse bedrijven met een aanzienlijke beurskapitalisatie. Maar deze beurs wordt volledig beheerst door lokale marktspelers.

Hoever reiken de ambities van KBC Securities op het Europese vasteland?

Het is altijd gevaarlijk om een foto te nemen van een bepaald tijdstip. Maar als ik een snapshot zou maken van het eerste kwartaal van dit jaar, dan voel ik me relatief comfortabel. Met een marktaandeel van meer dan 25% op zowel de Brusselse beurs als Easdaq en met zes beursintroducties waarvoor we in het eerstkomende halfjaar een mandaat als lead investor hebben, bevinden we ons zeker in de topdrie van België. We streven ernaar om een Europese speler te worden in het segment van de technologische groeiers. En we willen onze positie bij de mid caps ( nvdr – veelal familiale groepen zoals het papierbedrijf VPK of Roularta Media Group) in forse mate versterken.

PIET DEPUYDT