MEER OPBRENGSTEN DAN KOSTEN

Telkens een belastingmaatregel succes dreigt te hebben, springt SP.A-fractieleider Dirk Van der Maelen (SPA) als een rode ridder op zijn paard om tegen fiscale fraude te strijden. Vorige vrijdag was het opnieuw raak. Nu kreeg de notionele interest de volle laag. Deze forfaitaire aftrek voor investeringen met eigen vermogen zou de oorzaak zijn van de dalende voorafbetalingen door vennootschappen, die naar schatting 900 miljoen euro lager liggen dan verwacht. Maar de stijgende rente en de huidige conjunctuurverklaring zullen daar zeker een even belangrijke rol in spelen.

Bovendien raakt de kritiek van misbruik kant noch wal. De fiscus beschikt immers over het nodige wapenarsenaal om malafide constructies een halt toe te roepen. De zogenaamde aftrek in cascade, waarnaar de socialisten verwijzen, is in ons land bijna niet mogelijk. Als je geld leent om kapitaal in je dochteronderneming te storten, zal de moedermaatschappij minder notionele interesten kunnen aftrekken. Naast de cash drain test van de maatregel – kosten zijn maar aftrekbaar als ze echt kunnen leiden tot een nettowinst – bevat de algemene antimisbruikmaatregel voldoende munitie om simulaties de grond in te boren. Ook de internationale regels van deugdelijk bestuur ( corporate governance) worden steeds strenger. Zij verhinderen multinationals en andere ondernemingen fiscale risico’s te nemen. Als de kans bestaat dat de administratie een transactie achteraf vernietigt, zal de raad van bestuur in de meeste gevallen zijn zegen niet geven.

Ten derde plaatst de maatregel ons land opnieuw in de schijnwerpers. Met een nominaal tarief van 33,99 % lok je geen investeerders, aangezien het gemiddelde in Europa tussen 20 en 25 % schommelt. De notionele interest verzacht de pijn met een effectieve tariefdaling van 5 %, aldus het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO). Volgens Didier Reynders (MR), de federale minister van Financiën, ligt dit cijfer zelfs hoger: 7 %. Op zich is daar niets verkeerds aan. Integendeel. De nationale schatkist vaart immers wel bij een vermindering van de aanslagvoet. Uit recent onderzoek van het Leuvense professorenpaar Hylke Vandenbussche en Jozef Konings blijkt namelijk dat een verlaging met 8 % ons land niet minder dan 134.600 arbeidsplaatsen zou opleveren. Het terugverdieneffect van deze maatregel bedraagt dus minstens 2,7 miljard euro (à rato van 20.000 euro per werkloze minder). Daarnaast komen daar nog 39,2 miljard euro aan investeringen – een economische groei van 0,8 % – bij, waar de staat ook zeker en vast zijn vruchten van zal plukken. Zelfs als je deze winst er niet bijtelt, levert de notionele interest nog altijd meer op (1,7 miljard euro of 5/8 van 2,7 miljard euro) dan ze kost (0,9 miljard euro).

Ten slotte dringt een langetermijnstrategie zich op om onze concurrentiepositie te vrijwaren. Nu Duitsland een drastische verlaging naar 15 % heeft aangekondigd, moet de regering verder gaan dan correcties in de marge. In die zin staat een vlaktaks van 25 % borg voor meer economische welvaart, zonder dat de maatregel de overheid een eurocent hoeft te kosten. Daar zorgt de afschaffing van de aftrekposten wel voor.

Eric Pompen