Lonken naar opkomende markten

Veel jaren was de berichtgeving over de groeilanden eenduidig positief, maar de hoerastemming rond China – de primus onder de opkomende landen – is al enige tijd verdwenen. Om maar te zwijgen over Argentinië, Brazilië, Rusland, Turkije en Venezuela. Dat heeft zich ook vertaald in veel minder sterk presterende aandelenmarkten. Als we de MSCI Emerging Markets vergelijken met de MSCI World, dan zien we al vele jaren een zwakke prestatie. De MSCI Emerging Markets scoort in drie jaar 28 % slechter dan de wereldindex en in vijf jaar presteerde de groeimarkten zelfs 57 % zwakker dan de MSCI World.

Eigenlijk presteren de beurzen van de opkomende landen al sinds 2007 slechter dan de wereldindex, die wordt gedomineerd door de mature westerse aandelenmarkten. Ongewoon is dat niet. Als we de voorbije kwarteeuw analyseren, zien we een mooie afwisseling van goede en zwakke prestaties. Het eerste gouden tijdperk van beleggingen in de groeilanden was in de periode 1989-1994. Daarna namen de westerse beurzen het over (TMT-periode). Een tweede sterke periode voor de groeimarkten kwam er in 2003-2007, die vooral werd gedreven door China en grondstoffen. Maar sinds 2007 blijven de beurzen van de opkomende markten weer achter, met de afgelopen twaalf maanden zelfs een heuse crisissfeer.

Klaar voor de ommekeer

De zwakte van de opkomende markten kan uiteraard niet los worden gezien van de forse daling van de grondstoffenprijzen. Deels geholpen door het herstel van de olie- en de grondstoffenprijzen zien we dan ook een outperformance van 6 % van de MSCI Emerging Markets tegenover de MSCI World sinds begin dit jaar.

Laten we duidelijk zijn: een no-brainer wordt het niet meer. Maar er zijn wel een aantal aanwijzingen dat de opkomende markten over afzienbare tijd – in de tweede helft van het jaar of begin 2017 – opnieuw een aantrekkelijke beleggingsregio kunnen worden en de fakkel van de mature markten weer kunnen overnemen.

– De euforie weg, er heerst veeleer een crisissfeer. Hausses ontluiken doorgaans in een negatief sentiment.

– Sterk onderwogen. Het aandeel van de opkomende landen in het wereldwijde bruto binnenlands product blijft toenemen, tot nu ongeveer 60 %, terwijl het aandeel van de beurzen van de groeilanden in de wereldbeurskapitalisatie is teruggevallen tot onder 20 % en in de MSCI World zelfs richting 10 %.

– Goedkope, erg aantrekkelijke waardering. Dat hangt uiteraard samen met het voorgaande: de gemiddelde verwachte koers-winstverhouding voor 2016 bedraagt 12,5, tegenover 17 voor de wereldindex, ondanks het veel grotere potentieel voor de bedrijfswinsten op lange termijn.

– Verbeterd technisch beeld. Terwijl het beeld voor de mature, westerse beurzen het afgelopen jaar verzwakt is en mogelijk een trendommekeer naar dalend aankondigt, begint het beeld voor de opkomende markten eindelijk te verbeteren. Het proces van uitbodeming is meer dan waarschijnlijk nog niet volledig afgerond, zeker niet voor alle groeimarkten, maar we zien wel kansen op een ommekeer.