“LICHTE FRAUDE MOET UIT HET STRAFRECHT”

Hoewel de eenmalige bevrijdende aangifte – beter bekend als fiscale amnestie – u de mogelijkheid biedt uw fiscale pekelzonden uit het verleden op te biechten, vallen nog heel wat gewone fraudeurs uit de boot. Misbruik van vennootschapsgoederen valt voort- aan onder de antiwitwaswet en komt dus niet in aanmerking voor fiscale amnestie. De huidige sanctiemaatregelen kunnen oplopen tot het drie- à viervoudige van het zwarte geld.

“Die draconische maatregelen zijn proportioneel veel te zwaar” zegt Bart Coopman, lid van het Instituut van Forensische Auditoren ( IFA). “Ze kunnen tot een faillissement van de belastingplichtige leiden, waardoor de schatkist uiteindelijk geen eurocent vangt.” In het jongste nummer van het Algemeen Fiscaal Tijdschrift pleit Coopman, fiscaal advocaat bij De Broeck, Van Laere, Van Camp samen met twee IFA-collega’s voor een depenalisering van de fiscale wetten, de uitbreiding van de minnelijke schikking en een ruling (vrijwillige overeenkomst) voor het verleden.

Volgens Karel Anthonissen, directeur van de Bijzondere Belastinginspectie ( BBI), volstaan de administratieve boetes in de meeste gevallen. Daar hoeven geen strafprocedures bij te komen. Wel vraagt de Antwerpse speurder meer bevoegdheden voor de BBI in de strijd tegen de fiscale fraude. “Als het parket en het arbeidsauditoraat al op een zaak zitten, kan de opeenstapeling van strafmaatregelen een gewoon bedrijf platslaan, terwijl een criminele fraudeur nog altijd de dans ontspringt. We moeten onze sancties dus beter richten. Daarom stellen we nu een proportionele beteugeling van de fraude voor.”

Ook Erwin Francis, directeur van het Centraal Orgaan voor Inbeslagneming en Verbeurdverklaring ( COIV), is gewonnen voor het uit het strafrecht halen van de niet-criminele fiscale fraude. In ruil voor deze depenalisering vraagt hij wel meer manschappen. “Sinds 1 september 2003 beheren wij met amper veertien ambtenaren alle cash die in beslag genomen wordt. Daarnaast verlenen wij bijstand aan de parketten bij het traceren van illegale vermogens in binnen- en buitenland. Ook zijn we bezig een informeel netwerk op te richten tussen verschillende gerechtelijke autoriteiten en politiediensten van een aantal Europese lidstaten om elkaar hulp en bijstand op internationaal vlak te verlenen bij zogenaamde criminal asset recovery.”

Ten slotte breekt het IFA een lans voor publiek-private samenwerking in de strijd tegen de fiscale fraude. Coopman: “In verschillende beroepsfederaties is heel wat kennis aanwezig over de manier waarop bepaalde vormen van fraude worden georganiseerd. Maar ook goede bedrijven schrikken ervoor terug om die informatie door te geven aan de overheid, omdat ze soms over de schreef gaan om te overleven op een competitieve markt. Dat ze bij hun communicatie naar de overheid hun eigen fouten moeten toegeven of onthullen, is een hoge drempel. Ze weten niet of de administraties soepel of hard zullen reageren.”

Daarom vraagt het IFA de regering een multidisciplinair platform op te richten om een definitieve regeling voor penitentie uit te werken. In tegenstelling tot de eenmalige fiscale amnestie zou de belastingplichtige al zijn kaarten op tafel moeten leggen om zo’n ruling voor het verleden te verkrijgen.

Werner Niemegeers Eric Pompen