Lezersbrief: De Nul is geen negentiende-eeuwse kapitalist

We willen graag enkele manifeste foute redeneringen rechttrekken uit de lezersbrief van Katrien Neyt en Erwin Callebaut van ABVV Oost-Vlaanderen (‘Voor de rijken is het nooit genoeg’, Trends van 4 juli).

De auteurs verwarren het persoonlijk vermogen van Jan Pieter De Nul met het eigen vermogen van het bedrijf, dat nog stijgt door de herinvestering van de winsten. In 2007 besliste Jan De Nul Group de baggervloot uit te breiden met 47 schepen. Een investering van meer dan 2 miljard euro. Hierdoor steeg de omzet van de baggertak, terwijl de civiele tak gelijk bleef. Baggeractiviteiten zijn anders dan civiele werken. Civiele projecten zijn veel arbeidsintensiever dan baggerprojecten, waar vooral de inzet van grote baggerschepen primeert. De verklaring voor de sterk gestegen productiviteit is dus de grote vlootuitbreiding, niet de mensonwaardige behandeling of uitbuiting van de werknemers.

De media berichtten uitgebreid over uitbuiting van Indiase werkkrachten in de Arabische Emiraten. Het klopt dat er in de Emiraten veel Indiërs en andere nationaliteiten werken. Zij werken vooral als tijdelijke werkkrachten in de civiele bouw. Ook Jan De Nul Group zette hen in. Ten tijde van de bouw van het Jebel Ali-palmeiland stelde de groep 182 Indiërs te werk. Allen kregen zij een maandsalaris dat tot vier keer hoger ligt dan het lokale minimumloon. Vandaag hebben we er nog 40 Indiërs in dienst. Bovendien werken vele Indonesische en Filipijnse bemanningsleden al sinds begin de jaren tachtig op onze vloot. Is het door uitbuiting dat zij bij de firma blijven? Aangezien we nog nooit Chinezen in dienst hadden, werden ze nooit uitgebuit.

Jan De Nul Group wordt niet rijk op de kap van zijn 182 Indiase werknemers. Onze 6000 werknemers werken niet voor ‘kleingeld’ in mensonwaardige omstandigheden. Wij houden eraan al onze mensen, ongeacht hun afkomst, goed te huisvesten en correct te betalen, waar ook ter wereld. Alleen zo bouw je een langdurige vertrouwensrelatie met je personeel op.

Erwin Callebaut is zeer goed op de hoogte van de correcte verloning en aangename, veilige werkomgeving in een van de grootste, stabielste bedrijven uit de regio, aangezien hij jaren als vakbondssecretaris aan het sociaal overleg bij Jan De Nul deelnam. Zonder meer plaatst hij Jan Pieter De Nul in het rijtje van de kapitalistische fabrieksdirecteuren uit de negentiende eeuw.

De goede werkomgeving wordt door onze werknemers zeer gewaardeerd. Het bedrijf bestaat al sinds 1938 en tal van werknemers halen een anciënniteit van 35 jaar of meer. Bovendien merken we dat personeelsleden hun kinderen of familieleden in het bedrijf introduceren. Zo hebben we een kapitein in dienst wiens zoon stuurman is en wiens vader en grootvader hem in de firma voorafgingen. Vier generaties uit een familie. Is het omdat wij hen uitbuiten en slecht tewerkstellen dat zij zo’n vertrouwen in de firma koesteren?

Wij betwijfelen sterk of de achterban van het ABVV, al jaren bij Jan De Nul werkzaam, het ook zo zwart ziet.

De directie van Jan De Nul Group