Levensgenieter en trainingsbeest

Hoewel hij hard probeert te veranderen, blijft Darren Clarke

vooral zichzelf.

Op 24 augustus was de Ier Darren Clarke de sterkste in Akron (Ohio), waar in het kader van het World Golf Championship de NEC Invitational werd gespeeld. Clarke begon de laatste dag met een slag voorsprong en finishte met een 67, vier slagen voor de Amerikaan Jonathan Kaye. Het was de tweede overwinning van Clarke in het WGC, drie jaar geleden na La Costa. Tiger Woods (de enige andere speler die al twee manches in dit kampioenschap won), werd vierde op zes slagen van de Ier en ging hem als eerste feliciteren. Davis Love III was derde, Jim Furyk en Vijay Singh zesde ex-aequo.

Clarke klopte dus een resem topspelers en verdiende daarmee 932.919 euro. Zijn overwinning loodste hem naar de dertiende plaats op de wereldranglijst en de tweede op de Europese Orde van Verdienste, achter de Zuid-Afrikaan Ernie Els.

Clarke, nu 35 jaar, is een publiekslieveling. Hij is inderdaad een zeer gezellige kerel. Een glaasje black stuff, zoals hij zijn Guinness noemt, slaat hij nooit af. Hij koestert ook een passie voor uitstekende sigaren, die hij zelfs in de mond houdt tijdens het spelen. Toen hij bij de professionals debuteerde, maakte hij er ook geen geheim van dat hij ervan droomde genoeg geld te verdienen om een Ferrari te kopen. Ondertussen staat er een exemplaar in zijn garage.

Zijn hang naar de geneugten van het leven beletten niet dat hij met overgave en totale inzet traint. Clarke is een van die spelers die altijd heel lang op de driving range blijven. Clarke begon 2003 met goede voornemens, zoals: opnieuw gaan samenwerken met Butch Harmon als coach, veranderen van clubs en ook een andere caddie nemen. Hij werkte zeer hard aan zijn putting, waarbij hij vooral streefde naar een meer stabielere houding boven de bal. Ondertussen moest hij ook aan zijn swing sleutelen, want hij stond iets te ver van de bal en bezondigde zich daardoor vaak aan overswing. Het eerste euvel kon hij wegwerken door dichter bij de bal te gaan staan. Om het tweede probleem de wereld uit te helpen, verplichtte coach Harmon hem urenlang ballen te slaan met een strak verband rond de elleboog, zodat hij die niet kon plooien.

Maar Clarke ging nog een stapje verder. Om zo ontspannen mogelijk op de baan te staan, ging hij te rade bij dr. Bob Rotella, een bekende Amerikaanse sportpsycholoog. Of de man hem écht kon helpen, blijft de vraag. Want, zoals zijn vriend Tiger Woods zegt: “Darren zal altijd zichzelf blijven. Ofwel strandt hij bij de cut, ofwel wint hij het toernooi…”John Baete

Solheim Cup 2003.

De confrontatie tussen Europa en de Verenigde Staten heeft van 12 tot 14 september plaats op de Barseback GC in Zweden, met de volgende teams:

Europa: Annika Sorenstam (Zweden), Laura Davies (Engeland), Sophie Gustafson (Zweden), Elisabeth Esterl (Duitsland), Iben Tinning (Denemarken), Ana-Belen Sanchez (Spanje), Mhairi McKay (Schotland), Catriona Matthew (Schotland), Janice Moodie (Schotland), Carin Koch (Zweden), Patricia Meunier-Lebouc (Frankrijk), Suzann Pettersen (Noorwegen). Verenigde Staten: Juli Inkster, Rosie Jones, Beth Daniel, Michele Redman, Laura Diaz, Cristie Kerr, Meg Mallon, Angela Stanford, Kelly Robbins, Wendy Ward, Heather Bowie, Kelli Kuehne.