LAUSANNE AAN DE LEIE

Staat de Belgische konsument huiverig tegenover nieuwe aankopen ? In Kortrijk is daar in ieder geval weinig van te merken.

En ? Hoe verging het de Belgische middenstander tijdens de voorbije kerst- en nieuwjaarsperiode ? In Kortrijk, in 1962 de eerste Vlaamse stad mét shopping street en sinds 1974 de stad met het grootste aantal vierkante kilometer verkeersvrije winkelstraten, rolde het geld nog relatief vlot over de toonbank.

Slapte in de geldbeugel ? “Mag ik niet over klagen,” zegt John Craeynest, sinds jaar en dag eigenaar van de platenzaak Musica in het Kortrijkse stadscentrum. “We haalden een omzet die vergelijkbaar is met die uit vorige kerstperiodes. We merken wel dat er nu meer wordt gekocht in één week, met een piek rond 25 december, terwijl vroeger de kerstaankopen meer werden gespreid.”

Ook Koen Vanderhaegen, filiaalhouder van de enige Vlaamse zetel van de Amerikaanse speelgoedgigant Toys “R” US heeft weinig reden tot klagen : “In vergelijking met de voorbije jaren steeg de verkoop met 5 tot 10 %. Toys “R” US heeft 200 winkels in Europa, waarvan drie in België ( nvdr twee in Wallonië, één in Vlaanderen). Welnu, de klant geeft, gemiddeld, nergens meer uit dan in Kortrijk en in het Zwitserse Lausanne. Konklusie ? Dat er in deze steden nog geld zit, zeker ?”

Toch maakt de Kortrijkse middenstander zich zorgen. Hij roept steeds luider om de terugkeer van Koning Auto. De stadsplannen om de binnenstad autoluw te maken, worden flink gecounterd. Burgemeester Emmanuel de Bethune ( CVP) speelt, op voorstel van topurbanisten zoals de Italiaan Secchi of de Spanjaard Farando, met de idee van een partieel verkeersvrije Kortrijkse markt. Zegt de Bethune : “We willen verkeersluwte maar tegelijk ook tegemoetkomen aan onze roeping als shoppingstad. De auto blijft welkom, maar wordt wat aan banden gelegd. Een aantrekkelijke binnenstad is een zorg van de overheid ; de winkeliers moeten voldoende kreatief zijn én investeren. Dat laatste lijkt voor heel wat te veel gevraagd.” Stefaan Matton ( NCMV) gaat akkoord met die zienswijze : “We moeten met zijn allen Kortrijk promoten. Alleen : het gebeurt niet. Iedereen veegt voor zijn eigen deur, hoogstens voor zijn eigen straat.”

Burgemeester de Bethune probeert zich intussen aan het gewoel te onttrekken op zijn manier. Zegt de Bethune : “Winkelen ? Doe ik nooit. Als ik iets nodig heb, laat ik het thuis leveren.”

KORTRIJK, SHOPPINGSTAD Er is nog geld.