Kredietverzekeraars beseffen dat ze te ver zijn gegaan

De kredietverzekeraars geven schoorvoetend toe dat ze er in de crisis misschien niet altijd zijn geweest voor hun klanten. Maar dat was louter een kwestie van zelfbescherming, want het aantal schadegevallen was extreem hoog.

Kredietverzekeraars verzekeren bedrijven tegen wanbetaling. Sommige spelers, zoals Coface, moesten wereldwijd historische verliezen slikken. Maatregelen drongen zich op: kredietverzekeraars verlaagden de kredietlimieten van hun bedrijfsklanten, of trokken ze zelfs helemaal in, en de premies van kredietverzekeringspolissen werden opgetrokken.

Een storm van protest was het gevolg. Niet alleen bij de bedrijven die een verzekeringscontract hebben afgesloten bij een kredietverzekeraar, maar ook bij de leveranciers van die bedrijven. Die laatste – in veel gevallen zelf niet eens klant van een kredietverzekeraar – kregen vaak te horen dat ze hun producten of diensten niet meer konden leveren. Bepaalde transacties waren namelijk niet langer verzekerd wegens een te hoog risico. Kortom: 2009 was een moeilijk jaar, ook voor kredietverzekeraars.

CRiOn, een makelaar in kredietverzekeringen, vond het daarom tijd om alle belangrijke sectorspelers rond de tafel te brengen voor wat zelfreflectie en een debat in zijn kantoren in Sint-Denijs-Westrem. Waren aanwezig: de Belgische vertegenwoordigers van de drie grootste wereldspelers EulerHermes, Atradius en Coface. En bovendien ook de Belgische kredietverzekeraar Delcredere, die zich specialiseert in het verzekeren van moeilijke exotische risico’s, en de nichespeler TC Re. Moderator van dienst was Rudy Aernoudt, gewezen Vlaams topambtenaar, en nu actief in de Personenpartij van advocaat Mischaël Modrikamen.

Een perceptieprobleem

De perceptie bij de ondernemers is dat kredietverzekeraars je alleen een paraplu geven als de zon schijnt, en dat ze hem gewoon afpakken als het begint te regenen. En ja, perception is reality, beseffen nu ook de kredietverzekeraars. Zijn ze te ver gegaan in hun anticrisismaatregelen? Nee, klonk het in koor. Louter een kwestie van zelfbehoud. Toch was er ruimte voor nuance. “Soms zijn we misschien wat kort door de bocht gegaan”, bevestigt Etienne Defraigne, Belgisch CEO van EulerHermes. “Onze grootste frustratie in 2009 was dat we noodgedwongen meer met onszelf bezig waren dan met onze klanten.”

Gert Lambrecht, sales director bij Coface in België, voegde daaraan toe dat het volume aan kredietlimieten intussen weer op hetzelfde niveau zit als in het begin van 2008, en dat er in België en Luxemburg zelfs klanten werden gewonnen. “Blijkbaar vinden bedrijven het nog steeds nuttig om zich te laten verzekeren tegen wanbetaling.”

De kredietverzekeraars in België juichen toe dat de crisis veroorzaakt heeft dat bedrijven zich nu meer dan ooit bewust zijn van hun kredietrisico’s, en ook beseffen dat er een prijskaartje hangt aan het verzekeren ervan.

Leergeld betalen

Trekken de kredietverzekeraars lessen uit de crisis? Yves Windelincx, CEO van Delcredere: “Misschien zijn we vroeger iets te ver gegaan in ons acceptatiebeleid van nieuwe klanten. We zijn te genereus geweest in de vette jaren.” Met een overdreven prijscorrectie als gevolg dus. “We hebben ons laten leiden door een te scherpe concurrentie”, vindt Gert Lambrecht van Coface. “Onze klanten zijn daar nu het slachtoffer van. Ze worden geconfronteerd met premiestijgingen tot 30 procent.”

De ondernemingen in kwestie begrijpen daar in veel gevallen helemaal niks van. Een betere communicatie dringt zich op. Coface bijvoorbeeld werkt aan een transparency charter: binnenkort krijgt elke klant een overzicht van de risicoscore van elk van zijn debiteuren. Zo kent de bedrijfsklant perfect de gezondheidstoestand van zijn leveranciers, en is er minder kans dat hij voor een verrassing komt te staan als een bepaalde kredietlimiet wordt ingetrokken.

C.D.C.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content