KOMMUNISTISCHE PARTIJ

PARTIJ WORDT BEWEGING.

De Unie van Kommunisten van België bestaat niet meer, de KPB (Kommunistische Partij van België) is opgedoekt, het partijblad De Rode Vaan verdwenen. Toch doet Ludo Loose, voorzitter of juister, woordvoerder van de Vlaamse Kommunistische Partij, verder.

“In Antwerpen zie ik resultaat, ” zegt Loose. “Op ons laatste kongres, in mei 1992, hebben we onszelf uitgeroepen tot een beweging, weliswaar onder de naam partij. ” In Antwerpen hebben de KP-militanten zich resoluut in de BSV, de Beweging voor Sociale Vernieuwing van schepen Patsy Sörensen ondergedompeld. André Kerschaever, ooit notoir stakingsleider, koördineert de kontakten tussen de diverse BSV-groepen, John Kennes, KP-militant van het eerste uur en zaakvoerder van een familiaal ruitenwassersbedrijf, zetelt voor BSV in de Antwerpse OCMW-raad.

“Er is een periode afgesloten, ” zucht Loose. “Een KP zoals we die gekend hebben, komt nooit meer terug. Veel kommunisten hadden al, voor de ineenstorting in het Oostblok, de partij verlaten. Mensen als Luc Lamote en Wilfried De Vlieghere, ex-KP en nu Agalev, zijn nieuwe wegen beginnen te zoeken. De KP doet dat nu ook. De tijd van het ouvrierisme is definitief voorbij ; niet de arbeiders maar de nieuwe sociale bewegingen zijn ons werkterrein. Vroeger hadden we voor alles dé oplossing ; vandaag zijn we blij als we mee mogen zoeken naar een oplossing. Kortom : Marx hebben we behouden, Lenin niet. Vroeger zagen we de KP als de voorhoedepartij ; vandaag als deel van een grotere, linkse of toch progressieve beweging à la Maurits Coppieters. “

“De val van de Muur en van de USSR heeft de Vlaamse KP het genadeschot gegeven, ” zegt Loose. “Velen zijn toen ontgoocheld weggegaan, maar merkwaardig genoeg heeft dat ook een stroom van nieuwkomers opgeleverd. Mensen die niet wilden aanvaarden dat er plots geen alternatief meer was voor het kapitalisme. Geen echte militanten die het partijblad aan de fabriekspoorten gaan verkopen. Wel dertigers en veertigers, dikwijls financieel erg gegoed, die blij zijn dat het kommunisme eindelijk van de ballast die de USSR was, is verlost en die het marxisme, weze het als analyse-instrument, niet willen zien verdwijnen. “

Die analyse vandaag ingang doen vinden in de nieuwe sociale bewegingen in Vlaanderen blijkt het hoofddoel van de beweging KP, stelt Loose, die kan rekenen op 650 Vlamingen met een KP-lidkaart.

Die KP beschikt over een jaarbudget van 12 miljoen frank ; vooral afkomstig van opbrengsten uit onroerend goed, grotendeels ondergebracht in de NV Stimobel. Zelfs het vroegere hoofdkwartier op de Stalingradlaan, 7500 m² kantoorruimte over vijf verdiepingen, staat momenteel te huur. Elders, in Gent en Antwerpen, heeft de partij al wat gebouwen verkocht.

Progressieve eenheid bewerkstelligen lijkt de hoofdbekommernis van de Vlaamse KP. Markant, het progressieve weekblad voor Vlaanderen, moest daartoe een aanzet zijn, maar het bezorgde de partij enkel een financiële kater met een verlies van 11 miljoen over 3 jaar. Vandaag wordt jaarlijks 2 miljoen gepompt in Agora, een tweemaandelijks partijblad en wordt Filip Delmotte, voormalig Markant-hoofdredakteur part-time betaald om te schrijven voor Ecogroen, een partij-onafhankelijk, ekologisch magazine.

Loose is intussen op zoek naar een geschikte opvolger. Voor zichzelf. “Ik ben 51. Ik ben het gezicht van een periode die is afgesloten. Op mijn plaats moet iemand komen die twee generaties jonger is. Kent u zo iemand ? Laat het me zeker weten. “

LUDO LOOSE (KP) Marx wordt behouden, Lenin niet.