‘KLOOF VERKLEINEN DOOR JEUGD EN COMMUNITY’

Jesse De Preter is de CEO van BX Brussels, het voormalige FC Bleid. Het team is net uit vierde klasse gedegradeerd, maar daar tilt initiatiefnemer en kapitein van de Rode Duivels Vincent Kompany niet zwaar aan. “De klemtoon ligt op het sociale aspect.”

Als zakenadvocaat heeft De Preter een carrière opgebouwd bij Tiberghien, en vooral Baker & McKenzie en Clifford Chance, waarvoor hij vanuit Amsterdam dossiers van belastingen en investeringsfondsen opvolgde. Tijdens een rondreis door Azië besliste hij de advocatuur vaarwel te zeggen, en startte hij met zijn sportadviesbureau Atticus Sports Management, waarna passages volgden als general counsel bij Club Brugge en CEO bij Lierse. De Preter: “Voetbal is human capital en emoties. Normaal zou daarrond een dienstensector moeten ontstaan die ervoor zorgt dat die goed worden aangewend. Maar die ontbreekt, bij gebrek aan ethiek bij die dienstverleners: er zijn geen standaarden, er is geen transparantie…”

Een voorstel om, zoals in de Engelse competitie, alle betalingen aan makelaars en tussenpersonen, en de spelerscontracten, bekend te maken aan de licentiecommissie, werd door de Pro League, de vereniging van eersteklasseclubs, van tafel geveegd. De Preter: “Ik denk dat dit een goede manier zou geweest zijn om iets te veranderen, zonder daarom dit idee als zaligmakend te bestempelen.”

Niet alleen bij de dienstverleners, maar ook bij de clubs is er nog werk aan de winkel. Bij veel ploegen is de geldschieter tevens ‘executive president’, wat nogal haaks staat op de regels van corporate governance.

Toch is De Preter niet pessimistisch. “Je ziet dat een nieuwe golf van jongere managers, onder andere bij Club, die het professioneler willen aanpakken. Maar de weg is lang. We hebben goede trainers, maar te weinig. En er was erg lang een gebrek aan visie op jeugdopleiding. Als je het talent hebt, en je komt aan 10.000 trainingsuren voor je achttiende, heb je een kans als profvoetballer, maar de meesten komen daar niet aan. Bij de huidige generatie Rode Duivels is een heel grote toevalsfactor: straatvoetballers, en jongens die vroeg naar het buitenland zijn gegaan.”

Dat de betere jongens, genre Adnan Januzaj (Manchester United) of Charly Musonda jr. (Chelsea), sowieso verdwijnen, betwist hij. “Als je echt een topopleiding hebt, dan zal 90 procent van de spelers blijven. Maar nu zitten we niet in een opleidings-, maar in een scoutingsklimaat. Ik pleit voor een opleidingsvergoeding, zoals de wereldvoetbalbond FIFA en de Europese Commissie die in 2001 zijn overeengekomen: 10.000 tot 90.000 euro per jaar, afhankelijk van het land waar je naartoe gaat. In België is het helaas verwarring troef: het mag niet in Vlaanderen, in Brussel en Wallonië is het beperkt tot ongeveer 1500 euro, en de Pro League werkt met een poolsysteem.”

Jeugdspelers helpen ook bij de uitbouw van een community. “Dat is iets waar Brugge goed mee bezig is, maar wat wij met BX Brussels ook doen. Online hebben we verkiezingen georganiseerd over de clubnaam, de kleuren, de shirts, het logo. Je kan supporters niet om de paar jaar 10 miljoen euro extra vragen voor een nieuwe transfer. Ze moeten fungeren als een oudercomité bij een school: een factor waarmee je rekening houdt, zonder hen de club zelf te laten leiden.”