Klimaatverandering in Washington

De Amerikanen klimaatsceptici? Vergeet het. De strijd tegen de opwarming van de aarde is een van de hoogste parlementaire prioriteiten in de VS.

Tijdens een bezoek aan Groenland in mei 2007 maakte ik een boottochtje langs Disko Bay om met eigen ogen de weerslag van de opwarming van de aarde te kunnen vaststellen. Volgens de plaatselijke Inuitleiders zou zo’n tocht in de voorbije jaren niet mogelijk geweest zijn. Disko Bay was toen immers nog bedekt met een laag ijs die gemakkelijk met de hondenslee overgestoken kon worden, maar die voor kleine boten onbevaarbaar was. Nu niet meer. Mijn boottrip zelf was een bijproduct van de opwarming.

De opwarming van de aarde is een feit, geen theorie, en ze kan het uitzicht van onze planeet generaties lang veranderen. De catastrofale gevolgen van ongecontroleerde klimaatveranderingen zijn dui- delijk: bar weer, overstromingen aan de kusten, droogte, ontwrichting van het ecosysteem en sterfgevallen door hittegolven, stormen, besmettelijke ziekten en vervuiling. De opwarming van de aarde zal bovendien het hardst en het snelst de armste landen treffen.

Het heeft jaren van inspanningen gevergd, maar met overweldigende wetenschappelijke bewijzen werden de negationisten van de opwarming dan toch het debat uitgehoond. Ze werden echter vervangen door al even gevaarlijke hinderpalen voor doeltreffende actie, met name de defaitisten, die beweren dat de opwarming van de aarde wel aan de gang is, maar dat de prijs om er iets tegen te doen te hoog is.

De Stern Review, een studie van de Britse regering, heeft duidelijk gemaakt dat de prijs voor de bestrijding van de opwarming verbleekt bij de prijs die betaald moet worden voor laksheid. Die studie, het meest omvangrijke overzicht van de economische gevolgen van de klimaatverandering, toonde aan dat om nu actie te ondernemen een ernstig engagement en een serieuze financiële investering nodig is. Met amper 1 % van het wereldwijde bruto binnenlands product per jaar kunnen we al een zinvolle vermindering van de uitstoot van broeikasgassen tot stand brengen. Anderzijds zal, volgens de Stern Review, bij gebrek aan ernstige actie de wereldeconomie elk jaar met minstens 5 % en misschien wel 20 % slinken.

Tijdens 2008 zullen we met z’n allen de opwarming van de aarde moeten gaan beschouwen als een uitdaging, maar ook als een opportuniteit. We kunnen de opwarming van de aarde aanpakken met innovatieve en marktconforme oplossingen die economieën in heel de wereld zullen opkrikken en een nieuwe generatie van goed betaalde jobs tot stand zullen brengen, met inbegrip van ‘groeneboordenjobs’.

We hebben het enorme potentieel van groene banen al kunnen vaststellen in Amerika. Toen bijvoorbeeld een staalfabriek de deuren sloot in Pennsylvania, verloren heel wat Amerikanen hun baan. Maar vandaag zijn 1000 van die mannen en vrouwen opnieuw aan de slag op de site van de vroegere staalfabriek, waar ze nu windturbines bouwen. De reductie van de broeikasgassen biedt ook het enorme voordeel dat het de vervuilende stoffen vermindert die aanleiding geven tot astma, hartaanvallen en neurologische problemen. Als we nu actie ondernemen, zullen mensen in elk land van de wereld er gezonder op worden.

Democraten doen het anders

Hoewel president George Bush en zijn regering de hoogdringendheid van deze kwestie niet hebben ingezien, wordt hun onverschilligheid toch niet gedeeld door een overweldigende meerderheid van de Amerikanen, noch door een meerderheid in het Amerikaanse Congres. Sinds de Democraten in januari 2007 zowel in de senaat als de kamer de meerderheid in handen kregen, hebben wij de wetgevende agenda voor Amerika bepaald. Sindsdien is de opwarming van de aarde en de vermindering van de broeikasgassen een van de hoogste parlementaire prioriteiten.

Een van mijn eerste daden als voorzitster van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden was een parlementaire commissie oprichten rond Energieafhanke- lijkheid en de Opwarming van de Aarde. We hebben ook een doortastende en ingrijpende energiewetgeving ingevoerd. Een wetgeving die niet gehinderd wordt door de oude manier van denken. We zijn de overdreven subsidies voor de private olie- en gasmaatschappen aan het afbouwen. In de plaats investeren we in energie-efficiëntie en hernieuwbare energie. We eisen ook dat 15 % van onze elektriciteit afkomstig is van hernieuwbare energiebronnen. En we gaan substantiële verbintenissen aan inzake energie-efficiëntie, biobrandstoffen, opleidingen voor green jobs, onderzoek naar klimaatverandering en hernieuwbare energie, en nog veel meer. Dat zijn de oplossingen voor de toekomst.

Een aanzienlijk deel van onze initiatieven moet zich afspelen op de internationale scène. Elk land afzonderlijk kan weliswaar significante maatregelen nemen om de opwarming te vertragen, maar de wereld moet samenwerken naar een overeenkomst om een catastrofale klimaatverandering te verhinderen. Ik heb er alle hoop op dat de Verenigde Staten een actieve en constructieve deelnemer zullen zijn aan die inspanningen.

Tijdens mijn rondreizen als voorzitster heb ik presidenten, premiers en koningen ontmoet, maar het meest kwam ik nog onder de indruk van mijn ontmoetingen met jonge mensen, die voor mij een ware inspiratie waren. In een tijd dat sommige wereldleiders zich vragen stellen bij de waarde van dialoog en vooruitgang, voeren jonge mensen over heel de wereld hun eigen internationale gesprekken, op campussen en via e-mail, chatrooms en blogs. Ze hebben hoop en ideeën voor de toekomst en ze willen weten of hun leiders stappen zullen ondernemen om een einde te maken aan de opwarming van de aarde en om de prachtige schepping Gods die onze planeet is te vrijwaren. Ik geloof vast dat we dat in het komende jaar kunnen en zullen doen.

DE AUTEUR IS VOORZITSTER VAN HET AMERIKAANSE HUIS VAN AFGEVAARDIGDEN

Door Nancy Pelosi