KERMIS VAN BEGOOCHELINGEN

Eric Van Rompuy, Vlaams minister van Economische Zaken en Energie, speelt een hoofdrol in de vaudeville om Tractebel, geregisseerd door Suez Lyonnaise. Hij presenteerde een liberaal elektriciteitsplan in de herfst. Electrabel, dochter van Tractebel, zal bijvoorbeeld de dispatching van elektriciteit moeten afstaan aan een (kleine) overheidsverdeler die de gelijke toegang van andere (buitenlandse) marktpartijen waarborgt. De opdringerigheid van Suez Lyonnaise bij Tractebel kan alleen de wil versterken van de Vlaamse politici en ondernemers om het monopolie van de dochter sneller te stoppen.

Gérard Mestrallet van Suez Lyonnaise graaft onbewust de kloof tussen noord en zuid in België dieper uit en zal Vlaanderen doen concluderen dat een cordon sanitaire tussen zijn belangen en onze belangen gezond is. Het cordon sanitaire zal bestaan uit Vlaamse beleidsautonomie op vennootschappelijk, energie- en nadien steeds onafwendbaarder, politiek vlak. De Europese stroomliberalisering speelt in de kaart van de Vlamingen. De gepriviligieerde band tussen Electrabel en de (gemengde) intercommunales zal daarom opnieuw worden besproken. De manoeuvres van Gérard Mestrallet rakelen de sintels van deze brandhaard op. Als hij de hand legt op Tractebel, wordt het een gekortwiekt Tractebel met een minder winstgevend Electrabel.

Minister Van Rompuy wil een prompte opening van de energiemarkt – in gelijke pas met de buurlanden en niet volgens de wensen van federaal minister Elio Di Rupo (en diens souffleur, Electrabel). Het debat ligt voorlopig stil, echter de beleidsdocumenten bestaan, de federale regering weet van de zaak, na de verkiezingen is het dossier aan de orde en het Vlaamse ongenoegen over de discriminatie van de eigen bedrijven ten overstaan van de bedrijven in de buurlanden groeit. Energiekosten zijn een significant deel van de productiekosten. Lagere energiekosten door meer concurrentie tussen stroom- en gasproducenten bij de buren bezorgen de Vlaamse industrie een competitief nadeel. Vorige week kondigde Gasunie aan dat zij haar prijzen zal afstellen op een vrijere gasmarkt met gemoduleerdere tarieven. Nederland pikt pro-actief in op de Europese liberalisering. In eigen land ontstaat een energiebeleid met twee snelheden. Een zoveelste reden voor Vlaamse zakenmensen om een kosten-batenanalyse te maken van het Belgische feit.

Voorzitter Mestrallet moet zijn adviseurs voor Belgische kwesties een bad van werkelijkheidszin laten nemen of ze vervangen. Neemt Gérard Mestrallet voor waar aan dat er in het noorden (en het zuiden) van dit land iemand een barst gelooft van zijn vroomheden over les équipes franco-belges of la coopération franco-belge? Gemengde leidersploegen en een gedeelde bevlogenheid die zijn mooie, zogenaamd, internationale concern – eigenlijk een Franse olifant met anderhalve Belgische slagtand – zullen voeren naar lachende einders. We luisteren niet naar de woorden van Suez Lyonnaise, we kijken naar de daden. De équipe franco-belge die Generale Maatschappij bestiert, de tandem Davignon/Morin-Postel, is een karikatuur. Burggraaf Davignon wordt op een onsmakelijke wijze verplicht zijn hoop, ideaal en trots in te slikken. Na tien jaar trouwe omgang met Parijs krijgt hij voor de bewezen diensten in het openbaar de judaskus. Mooie équipe. De équipe franco-belge die Tractebel bestiert, Tractebel-voorzitter Mestrallet en gedelegeerd bestuurder Philippe Bodson is water en vuur. Je hoeft geen Herr Doctor Freud te zijn om de frustraties te horen knetteren die beide heren bij en van elkaar oplopen. Philippe Bodson zal vechten tot zijn allerlaatste snik om Gérard Mestrallet niet ter wille te zijn. Gérard Mestrallet zal vechten tot zijn allerlaatste snik om de Belg klein te krijgen. Bij de fusie van Suez en Lyonnaise nam het kaderpersoneel van Tractebel publiekelijk stelling tegen die versmelting. Dat zal opnieuw gebeuren. Wat bovendien zal volgen, is een bestendige en achterbakse – wie zich toont, verliest zijn baan – competitie tussen de Belgen van Suez Lyonnaise/Tractebel en de Franse bazen. Van de synergie van Suez Lyonnaise en Tractebel op de internationale markten is weinig te verwachten. De gedwongen bedgenoten zullen hun pesterijtjes niet opsparen. Mooie équipes.

In de beste Renault-stijl tracht voorzitter Mestrallet intussen van “zijn” Generale Bank af te geraken. Alle strijkages uitgewisseld op de receptie van 175 jaar Generale Bank liggen in de voddenmand. De toekomst van Generale Bank is van geen tel. Wie het meeste biedt, bezit die bank, om de Franse prioriteiten in te lossen. Hoe kunnen op de lagere niveaus van Generale Maatschappij – of wat ervan overblijft – en haar dochters trouw, samenwerking en gezamenlijke toekomst blijven bestaan, of groeien, als de meester- en knechtrollen vastliggen?

Het Europees-Vlaamse energiebeleid verbrodt de Belgische troefkaarten van SuezLyonnaise. De affaire heeft bovendien een binnenlands politiek-psychologische afmeting. Terwijl Gérard Mestrallet praat over équipes franco-belges en la coopération franco-belge nadert de ontbinding van België en verkruimelt zijn draagvlak ten noorden van de lijn Veurne-Maaseik.

FRANS CROLS