JER

Verzorgd tafelen in een aangename omgeving, en dat voor een verteerbare prijs.

en dat voor een verteerbare prijs.

J ohn Weijnjes was vijf jaar keldermeester in de deftige eettempel Scholteshof (Stevoort). Hij detecteerde tijdig de groeiende belangstelling voor het nieuwe, relaxte culinaire genieten. Inmiddels is het Scholteshof failliet en leidt John Weijnjes al enkele jaren JER, een uiterst comfortabel eethuis. De formule vult een gat in de markt en is gebaseerd op verzorgd tafelen in een aangename omgeving, en dit voor een verteerbare prijs. Zowel ‘s middags als ‘s avonds wordt JER gefrequenteerd: in de tweeënhalf jaar dat het restaurant bestaat, wist JER uit te groeien tot een vaste waarde.

Aan de realisatie van die reputatie is hard gewerkt. De naam is de afkorting van John Eddy Restaurant. John staat voor John Weijnjes, de hoffelijke en efficiënte zaaldirecteur. Eddy verwijst naar Eddy Geraerts, de vennoot van John, die ook bedient en heeft meegewerkt in het Scholteshof, maar eigenlijk een opleiding boekhouding kreeg.

De twee vestigden zich in een oude notariswoning aan de rand van de Carré, de uitgaanswijk van Hasselt. Het gelijkvloers werd heringericht en kreeg een tijdloos, aangenaam sober en rustgevend interieur. Centraal staat een kunstwerk van kommenschilder Reypens. Op de fraaie, houten vloer staan gerieflijke stoelen en feestelijk gedekte tafels, die ver genoeg van elkaar staan opgesteld om de privacy te vrijwaren. In het verlengde van het achterhuis ligt een beschermde tuin met terras, waar bij mooi weer buiten kan worden gegeten.

Chef-kok is Frank Treunen. Hij kreeg een vorming in bekende eethuizen zoals Clos St. Denis (Kortessem) en Belle Epoque (Leuven). Frank Treunen kreeg als opdracht om de klassieke keuken af te stoffen en eerlijke bereidingen op de borden te brengen. Wat het hoofdproduct te vertellen heeft, is belangrijker dan de omlijsting.

Wij werden verrast op twee welkomsthapjes: een langoustine met blokjes knolselder en een stoofpotje van hertenkalf. Als voorgerecht kregen we een bereiding op basis van sint- jakobsschelpdieren: op het bord kwamen vier prachtige, grote en malse noten van Schotse schelpdieren, kort gebakken en geserveerd op in ganzenvet gekonfijte aardappel en vergezeld van schorseneren, een licht zoet korianderkoekje en sinaasappelinfusie (29 euro). Hierbij serveerde de ervaren keldermeester een glaasje Oostenrijkse Muscateller 2001 Wohlmuth, een droge, bloemige wijn met een tikkeltje zoet in de afdronk, wat goed paste bij de zoete smaak van de sint-jakobsschelpdieren. Hoofdgerecht was fazant (24 euro): het wilde beestje was met zorg gebraden en het succulente vlees werd in volle glorie aan tafel gebracht met gebraiseerde witloof, knolselderpuree en een lichte braadjus. Bij dat traditioneel ambrozijn schonk John Weijnjes een R de R Côtes du Rhône 2000, Les Solets, een makkelijke rode wijn die helemaal op dronk was en door de lagering op vat een bescheiden houtsmaak had. Het nagerecht was in lijn met de rest: in rode wijn met steranijs gepocheerde peer met cannelloni van krokante chocolade, gevuld met mousse van peer, en opgediend met kruidnagelijs. Om na te genieten in stijl kwam er ook nog een schaaltje met feestelijk, in huis gemaakt snoepgoed.

Pieter van Doveren [{ssquf}]