Je brood verdienen als hobbykok

Bijna 500 Brusselse amateurkoks koken voor hun buren en verkopen hun huisbereide gerechten. Het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen is daar geen voorstander van. Het horecapersoneel vreest oneerlijke concurrentie. Een duik in de business van de Brusselse start-up Menu Next Door.

Enkele dagen nadat ik me als kok heb ingeschreven op het platform, neemt Geoffroy, een van de verantwoordelijken van Menu Next Door, al contact met me op. “We zijn erg benieuwd naar je gerechten en willen graag dat je op onze website een menu voorstelt voor de komende week”, klinkt het opgewekt en een tikkeltje bazig. Ik werk niet in de horeca en heb nooit kooklessen genomen, maar het idee om mezelf uit te roepen tot ‘chef’ vind ik zowel opwindend als beangstigend. De inschrijving op Menu Next Door was een makkie: ik heb geen btw-nummer nodig en ik hoef geen enkel officieel document te uploaden.

Laagdrempeligheid is inderdaad een van de hoekstenen van Menu Next Door, de start-up van de 31-jarige Brusselse ondernemer Nicolas Van Rymenant die naast Brussel ook actief is in Parijs. Via Menu Next Door kunnen particulieren in alle vrijheid meeneemgerechten aanbieden. Hun buren bestellen via het platform en halen de maaltijden op bij de hobbykok in kwestie. Door de band genomen bestaan de menu’s uit een voorgerecht en een hoofdgerecht of een hoofdgerecht en een dessert. Ze kosten zelden meer dan 12 euro.

Dat was ook de bedoeling van de stichter: “Huisbereide gerechten aanbieden tegen zeer democratische prijzen, vergelijkbaar met de prijzen van de diepvriesmaaltijden in de supermarkt.” Dat kan op dit moment nog, want Menu Next Door heft geen enkele commissie op de menu’s. Niet in Brussel en evenmin in Parijs, waar de start-up sinds januari actief is en al 250 koks telt. Het platform focust volgens het bedrijf op het product en op de rekrutering van gebruikers. Weldra zullen de chefs een commissie van 15 of 20 procent moeten betalen op elk menu dat ze verkopen.

Strakke digitale opvolging

Daags na mijn inschrijving overstelpt Menu Next Door me per e-mail met allerhande goede raad, zoals een leidraad voor de aankoop van de verpakkingen en een lijst veelgestelde vragen. Chefs krijgen van de ICT-starter virtuele ondersteuning en coaching. Per e-mail geeft Arnaud Goubau, countrymanager voor België, instructies aan elk van de koks. “Ik adviseer je om in eerste instantie uit te gaan van 15 tot 30 porties”, laat hij weten. “De kok maakt zelf uit hoeveel maaltijden hij kan en wil klaarmaken. Elke kok verkoopt gemiddeld 25 gerechten.” Best wel veel.

Ik heb foto’s nodig om mijn feestmaal aan te prijzen op Menu Next Door en haal mijn kookpotten tevoorschijn voor mijn eerste testmenu: ovenschotel met gehakt gevolgd door tiramisu met speculaas en framboos. Ik ben geen beroepsfotograaf en vind het niet gemakkelijk om appetijtelijke foto’s te nemen van mijn gerechten. Gelukkig helpt de website – die enkel in het Frans bestaat – ook daarmee met een reeks praktische tips.

Al van bij de start maakt het kleine, twaalfkoppige team van Menu Next Door in Parijs en Brussel er een punt van de koks te begeleiden en tot een hechte gemeenschap te smeden. “Wij ontmoeten bijna alle kandidaten die maaltijden willen bereiden”, licht Nicolas Van Rymenant toe. “Meermaals per week organiseren we in onze kantoren sessies om hun alles uit te leggen.” Daar heb ik niks van gemerkt, waarmee ik volgens de jonge bedrijfsleider “een zeer zeldzame uitzondering” ben. “Is een persoonlijke ontmoeting niet mogelijk, dan garanderen we opvolging via e-mail of via de telefoon. “Meerdere leden van ons team bestellen het eerste menu”, verduidelijkt hij evenwel. Dat klopt: Arnaud en Steve van Menu Next Door hebben mijn ovenschotel geproefd.

Het is duidelijk dat de start-up in België nu al nauwgezet in de gaten wordt gehouden door het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) en het dus aan zichzelf verplicht is zijn koks strikt op te volgen. Het agentschap heeft er duidelijk moeite mee dat particulieren bereid voedsel beginnen te verkopen. Vandaar dat de ‘Uber van de traiteurs’ zijn koks ook een hygiënehandleiding aanreikt waarin de basisregels in detail worden uitgelegd: de keuken schoonmaken alvorens er de boodschappen uit te laden, de vingernagels kort en schoon houden en houten lepels vermijden.

Concurrentie

Niet alleen het FAVV bekijkt Menu Next Door met argusogen: de start-up zorgt ook voor onrust bij sommige restaurantuitbaters en traiteurs. Alexandre Terlinden, algemeen directeur van Delitraiteur: “Momenteel is het initiatief te kleinschalig om het als een concurrent te beschouwen, maar we houden in de gaten wat ze doen. Als ze bij het idee blijven om kleine hoeveelheden aan te bieden, vind ik het een heel leuk concept. Maar als de koks, zoals we stilaan beginnen te merken, grotere hoeveelheden moeten bereiden, wordt het overduidelijk een commercieel verhaal. In dat geval moeten alle concurrenten zich aan dezelfde regels houden.” Zo niet dreigt het argument dat het om oneerlijke concurrentie gaat – het verwijt van de taxichauffeurs aan Uber – ook tegen Menu Next Door te worden ingeroepen.

Al van bij mijn inschrijving was het mijn bedoeling vier weken lang elke maandag menu’s te bereiden. Niets of niemand heeft mij tegengehouden. Er zijn koks die op regelmatige basis menu’s aanbieden, ook al heeft de helft van alle koks volgens Nicolas Van Rymenant slechts één enkel menu bereid. Amper 15 procent kookt herhaaldelijk voor het platform. Er zijn ook koks die via het platform al honderden gerechten hebben verkocht. Wie een beetje kaas heeft gegeten van marketing en zijn menu’s weet aan te prijzen, kan echt wel succes boeken. Ook voor dat aspect kunnen de hobbykoks trouwens rekenen op hulp van het Menu Next Door-team.

Er zijn handleidingen beschikbaar om events te creëren op Facebook en je gerechten in de kijker te zetten. Dankzij Menu Next Door kan elke chef aan zijn vrienden vouchers van 10 euro geven. Vouchers vormen een van de voornaamste marketingtools voor internetstart-ups. Mijn eerste menu, ovenschotel met gehakt, was best wel een succes: 30 bestellingen aan 10 euro. Wat neerkomt op een brutowinst van 198 euro als ik enkel rekening houd met de aankoop van de benodigdheden (de ingrediënten en de verpakking), maar minder als ik het energieverbruik – ik heb toch bijna acht uur staan koken – in rekening breng.

Christophe Charlot, fotografie Roger Job

“Als de koks grotere hoeveelheden bereiden, wordt het overduidelijk een commercieel verhaal. In dat geval moeten alle concurrenten zich aan dezelfde regels houden” – Alexandre Terlinden, Delitraiteur