In de tuin van god

In de achtertuin van Guy Spitaels, de god van Henegouwen, ligt het zwaar gesubsidieerde vogelpark Parc Paradisio. Leuk, al die centen, maar het aandeel blijft aanmodderen. Hoe blijft deze vogel in de lucht?

Het idee voor een ornithologisch park kwam van de schoonvader van de toenmalige secretaresse van Eric Domb (40), gedelegeerd bestuurder van Parc Paradisio, die op zoek was naar investeerders. Domb was op dat moment zaakvoerder van de NV Stratefi, een trustmaatschappij die financieel advies aan KMO’s gaf. Maar in plaats van investeerders te zoeken, besliste Domb om het project zelf uit te voeren.

Samen met een paar vrienden en familieleden verzamelde hij een startkapitaal van 3,7 miljoen euro (150 miljoen frank). Daarmee werd, net voor de neus van een Nederlandse sekte, het “Domaine de Cambron” gekocht. Tussen 1993 en 1999 werd er voor een kleine 10 miljoen euro (400 miljoen frank) in de site geïnvesteerd. Naast de bouw van een dertigtal volières werden ook de historische monumenten, waaronder het kasteel van de hertogen van Val de Beaulieu, verfraaid en gerestaureerd. Voorts kregen 2500, voornamelijk exotische, vogels een nieuw onderdak in Parc Paradisio. Voor die kosten kon het park rekenen op een subsidie van 2,8 miljoen euro (113 miljoen frank).

Zoeken naar vers kapitaal

In 1994 kreeg Eric Domb 162.000 bezoekers over de vloer in zijn park. Nauwelijks vijf jaar later was dat aantal al verdubbeld. Domb wou echter meer. Er moest een serre met een openschuifbaar dak komen met een ontvangstcapaciteit van 2000 man. Een tweede project was een tropische serre van anderhalve hectare die de sfeer van het regenwoud moest weergeven.

Het prijskaartje van dit ambitieuze investeringsplan was niet mis: 24,8 miljoen euro (1 miljard frank). Het eigen vermogen was door de aanhoudende verliezen in de opstartfase geslonken tot minder dan 1,9 miljoen euro (75 miljoen frank) en de banken waren niet echt happig om nieuwe kredieten toe te staan. De zoektocht naar vers kapitaal kon beginnen.

Opnieuw stond de overheid klaar om zijn duit, ter waarde van meer dan 5,2 miljoen euro (210 miljoen frank), in het zakje te doen. In zijn nog korte geschiedenis kon Parc Paradisio zo rekenen op bijna 8 miljoen euro (322,6 miljoen frank) aan staatssteun. Anders gezegd, voor elke 2 frank private inbreng gaf de overheid 1 frank steun. Voorts participeert de Société Régionale d’Investissement de Wallonie (SRIW), de Waalse tegenhanger van de GIMV, in de Henegouwse trekpleister. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er een reuk van vriendjespolitiek rond Parc Paradisio hangt. “Ik dacht dat het net de taak was van dergelijke overheidsinstellingen om beloftevolle projecten zoals het onze te steunen,” aldus financieel directeur Yvan Moreau. “Wat de subsidies betreft, wil ik benadrukken dat gelijk welk bedrijf in onze regio overheidssteun kon krijgen als het grote investeringen uitvoerde. Wij hebben alleen kapitaalsubsidies gekregen die gerelateerd waren aan onze investeringen. De zoo van Antwerpen krijgt van de overheid bijvoorbeeld jaarlijks 100 miljoen frank puur om de werkingskosten te dekken en daar kraait geen haan naar.” Voor een goed begrip: de zoo van Antwerpen is, in tegenstelling tot Parc Paradisio, geen private onderneming maar een vereniging zonder winstoogmerk.

In het voorjaar van 1999 waren Pierre De Muelenaere en Pierre Rion bezig met de beursgang van hun bedrijf, Image Recognition Integrated Systems Group (IRIS). Zij waren ervan overtuigd dat het dossier voldoende zwaar woog om ook de stap naar de beurs te zetten (De Muelenaere en Rion zijn trouwens nog steeds bestuurder bij Parc Paradisio). In ijltempo werden alle formaliteiten in orde gebracht en op 12 juli 1999 kreeg Parc Paradisio zijn eerste officiële notering. “We hebben pech gehad met de timing,” zegt Moreau. “Op 1 juni was Agfa-Gevaert namelijk naar de beurs gegaan en had daarbij een recordbedrag opgehaald. De Belgische belegger had er toen even genoeg van. Wij zijn desondanks toch doorgegaan, en kregen onze kapitaalverhoging van 400 miljoen frank nipt rond.”

De vogel vliegt niet

De prestaties van het aandeel op de Nieuwe Markt ( Euro NM Belgium) van Euronext Brussel zijn echter erg bleekjes. De introductie gebeurde tegen 22,5 euro, wat toen de onderkant van de prijsvork was. Nu schommelt de koers tussen de 12 en de 13 euro, wat nauwelijks meer is dan de boekwaarde van het aandeel. Daardoor is ook de koerswinstverhouding voor dit jaar onder de 10 gezakt. “Om eerlijk te zijn, de actuele koers van ons aandeel kan me geen barst schelen,” zegt Domb. “Wij zijn bezig met een project op langere termijn. Ik zou het wel jammer vinden mocht ik _ om welke reden dan ook _ er niet in slagen mijn levenswerk af te maken.”

Bij Fortis Bank, nochtans joint-lead manager bij de introductie, wordt het aandeel niet meer opgevolgd. “Er is zo weinig interesse van de beleggers dat het economisch onverantwoord is om een analist op het aandeel te zetten,” zegt Jean François Hocke, verantwoordelijke trading desk. “Met een marktkapitalisatie van 14 miljoen euro (564,7 miljoen frank) is het aandeel onzichtbaar op de beursvloer.”

Etienne de Callatay, hoofdeconoom van Bank Degroof, beaamt het gebrek aan interesse voor het aandeel. “Wij voelen het als onze plicht om het aandeel toch verder op te volgen, want wij hebben Parc Paradisio mee naar de beurs gebracht. De beoordeling van het aandeel gebeurt echter in volledige onafhankelijkheid. Momenteel hebben wij voor Parc Paradisio een advies opbouwen. Het onderdeel Nikitra zou de komende maanden wel eens te lijden kunnen hebben van de besparingen bij veel grote bedrijven, maar voor het park zelf hebben wij wel gunstige vooruitzichten.”

Wie een aandeel Parc Paradisio koopt, koopt niet alleen een klein stukje van het ornithologische park. Nauwelijks drie maanden voor de beursgang nam Parc Paradisio nog Nikitra over, dat vanaf 2000 volledig geconsolideerd wordt. Nikitra organiseert incentive-reizen, congressen, seminaries en evenementen voor grote bedrijven. Momenteel nemen het park en Nikitra elk zowat de helft van de omzet en van het resultaat van Parc Paradisio voor hun rekening. In de toekomst lijkt de uitblinkersrol vooral voor Nikitra weggelegd. “Vorig jaar kende Nikitra een superjaar met een omzet van 7,85 miljoen euro (317 miljoen frank). Dit jaar zal dat record niet geëvenaard kunnen worden, maar toch verwacht ik voor 2001 een omzetcijfer van minstens 250 miljoen frank. Bij de beursgang voorspelden we amper een omzet van 160,8 miljoen frank voor het jaar 2001. Tegen het jaar 2005 is een omzet van 24,8 miljoen euro (1 miljard frank) niet onrealistisch,” aldus een tevreden Moreau.

Wallonië is te klein

Het investeringsprogramma van 24,8 miljoen euro (1 miljard frank) dat bij de beursgang werd voorgesteld, is nog maar gedeeltelijk uitgevoerd. De serre met openschuifbaar dak kreeg de naam Oasis en kostte zo’n 4,5 miljoen euro (180 miljoen frank). Vorig seizoen ging het open. Het Amazone-project _ de replica van het regenwoud _ heeft ernstige vertraging opgelopen en zou pas tegen 2004 volledig afgerond zijn.

Dit jaar werden echter wel een paar andere attracties uitgebouwd in Parc Paradisio. Het grootste project is het thema-aquarium Nautilus (kostprijs 5,5 miljoen euro of 220 miljoen frank). Voorts werd er bijna 750.000 euro (30 miljoen frank) geïnvesteerd in het overkappen van de passage door het moeras en de aanleg van twee eilandjes waar aapjes en maki’s zich aan de toeristen vergapen.

Parc Paradisio mikt op een zeer groot doelpubliek: ruim 82% van de totale bevolking wordt als een potentiële bezoeker beschouwd. Van de leeftijdscategorie tussen de 15 en de 29 jaar wordt verondersteld dat ze meer interesse hebben voor de kicks van mechanische parken als Six Flags Belgium (het vroegere Walibi).

Parc Paradisio kijkt trouwens met begerige ogen naar Vlaanderen. Aangezien slechts 25% van de bezoekers uit Vlaanderen komt, zit daar nog een enorm potentieel. Als men tegen 2005 een bezoekersaantal van 800.000 wil bereiken, moet die markt dus zeker aangeboord worden. Parc Paradisio mikt ook nog op Noord-Frankrijk, Zuid-Nederland, West-Duitsland en Zuidoost-Engeland. Maar of die mensen bereid zullen zijn om een afstand van 200 kilometer af te leggen, valt nog te bezien.

Dirk Van Thuyne

In zijn nog korte geschiedenis kon Parc Paradisio zo rekenen op bijna 8 miljoen euro (322,6 miljoen frank) aan overheidssteun.

“De actuele koers van ons aandeel kan me geen barst schelen. Ik wil mijn levenswerk afmaken.” [Eric Domb, gedelegeerd bestuurder Parc Paradiso]

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content