“Impliciete overheidsgarantie moet eruit”

Rudi Vander Vennet over financiële regulatie

TRENDS. Is er al een grote stap gezet in de regulatie en toezicht op de financiële sector? En volstaat dat om een crisis te voorkomen?

RUDI VANDER VENNET. “Sommige kritiek is terecht. Bijvoorbeeld dat de implementatieperiode van Basel III lang is. En we hebben gezien dat een grote crisis geen garantie is voor een gecoördineerd internationaal optreden. Maar voor het gedeelte van de financiële sector dat onder de nieuwe regulering valt, zijn de doelstellingen voor kapitaal-vereisten en liquiditeit tenminste duidelijk. We hebben als maatschappij niet nodig dat alle spelers meer van hetzelfde doen, want dat verhoogt enkel het systeemrisico. Wat we nodig hebben is diversiteit, banken die opteren voor verschillende strategieën en die op een transparante manier hun risico’s beheren. In de banken waaraan de overheid tijdens de crisis kapitaal heeft verstrekt, heeft ook de overheid de verantwoordelijkheid om, vaak als belangrijke aandeelhouder, de heroriëntering van de banksector mee te bepalen.”

Op welke domeinen is er nog werk aan de winkel?

VANDER VENNET. “Het uitwerken van een speciaal faillissementsregime, voor-al voor grote banken, is een noodzakelijk sluitstuk van de regulatie. Het optimale scenario was om de banken te verplichten om deels op te splitsen, maar daar-over bleek geen internationale consensus mogelijk. Om het probleem van too big to fail effectief te counteren, is het daarom noodzakelijk om een mechanisme te hebben waardoor zelfs de grootste banken snel kunnen worden opgesplitst zonder dat de overheid moet tussenbeide komen of spaargeld in gevaar komt. De doel-stelling moet zijn om alle expliciete en impliciete garanties weg te nemen, opdat de banken hun risicoprofiel nauwkeurig bewaken. Enkel depositobanken zouden toegang mogen hebben tot liquiditeiten van de centrale bank en depositogarantie.”

Heeft u het gevoel dat de sector lessen uit de crisis heeft getrokken?

VANDER VENNET. “Het remuneratie- en bonusbeleid van de banken is een goede toetssteen. Sommige banken maakten hiervan een onderdeel van een bredere hertekening van de strategie naar veiliger en risicobewuster bankieren. Anderen blijven beweren dat hoge bonussen slechts een vergoeding zijn van talent en prestaties. Ongelukkig genoeg ontbreekt een internationale aanpak. De echte test zal komen wanneer het economisch weer wat beter gaat, wanneer lobbygroepen agressiever zullen worden en wanneer de waakzaamheid van de toezichthouders verslapt.