‘Ik begrijp die vrees voor verwatering niet’

Bert Lauwers
Bert Lauwers redacteur bij Trends

Het onbegrip over de beslissing van TiGenix om zijn sterproduct ChondroCelect uit te licentiëren zonder vooraf- of mijlpaalbetalingen ligt het biotechbedrijf zwaar op de maag.

De top van TiGenix had het zich wel even anders voorgesteld. Het Leuvense biotechbedrijf kondigde vorige maand trots aan dat het de licentie voor de commercialisering van ChondroCelect, zijn op celtherapie gebaseerde medicijn voor kraakbeenletsels in de knie, had toegekend aan Swedish Orphan Biovitrum, ook gekend als Sobi. Maar het nieuws werd vooral weggelachen. TiGenix had zich laten rollen, leek het, en de aandelenkoers kreeg een oplawaai.

De markt struikelde over het ontbreken van voorafbetalingen of mijlpaalbetalingen, die doorgaans bij licentieakkoorden in de biotech- en farmasector worden bedongen. CEO Eduardo Bravo begreep er niets van, en onderbrak zelfs zijn vakantie om tekst en uitleg te geven. “Je verwacht dat wanneer je iets doet dat goed is voor het bedrijf, de aandelenkoers stijgt”, zegt Bravo. “Deze deal brengt meer geld in het bedrijf dan wanneer we ChondroCelect zelf zouden houden.” TiGenix heeft namelijk fikse royalty’s bedongen, meer bepaald 20 procent op de nettoverkoop van ChondroCelect. “Zo’n percentage is zeldzaam”, zegt Jean Stéphenne. De ex-topman van vaccinproducent GSK Biologicals en voorzitter van TiGenix kwam het gesprek kort bijwonen.

Volgens Bravo hadden beleggers overdreven verwachtingen over de waarde van ChondroCelect. “Voor elke patiënt wordt kraakbeenweefsel via een koerierdienst gestuurd naar de productiefaciliteit in Nederland. Daar worden de kraakbeencellen verwerkt tot ChondroCelect, waarna het product wordt ingevroren. Dan wordt het ziekenhuis gebeld zodat de arts een implantatie kan inplannen, en wordt het product via de koerierdienst verzonden. De kosten voor productie en distributie zijn dus zeer hoog in vergelijking met een gewoon farmaproduct. Daardoor is de brutomarge veel kleiner.”

“Als je de vraag stelt of ChondroCelect de toekomst van het bedrijf vormt, is het antwoord ‘neen'”, pikt Stéphenne in. “ChondroCelect zal nooit aantrekkelijk zijn voor big pharma. Het is een nicheproduct, geen massaproduct. Zal het een omzet van 20 miljoen euro halen? Waarschijnlijk, maar dan wel met Sobi.” Vorig jaar haalde ChondroCelect een omzet van 4,3 miljoen euro, en de groei is tot nu toe moeizaam gegaan. Het product werd in zijn opmars gestopt toen de Amerikaanse goedkeuringsautoriteit FDA in 2009 de markttoegang blokkeerde en TiGenix een nieuwe finale (fase 3) klinische studie oplegde. Dat was onhaalbaar. “Zo’n tweede fase 3-studie betekende vijf tot zeven jaar extra werk en uitstel, en zou ons een fortuin kosten. Bovendien is Genzyme intussen met de concurrerende kraakbeenproduct Carticel op de markt.”

Pijnlijke kapitaalverhoging

TiGenix heeft zich dus noodgedwongen teruggeplooid op Europa, al is ook dat niet van een leien dakje gelopen. ChondroCelect wordt nu, na zes jaar hard labeur, alleen volledig terugbetaald in België, Nederland en Spanje. In het VK wordt het geval per geval bekeken en in Duitsland lobbyen producenten van diverse kraakbeenproducten om de terugbetaling van het product af te blokken. In Frankrijk werd de terugbetaling resoluut geweigerd. “We hadden inderdaad verwacht dat we sneller terugbetaling zouden bekomen in sommige landen”, geeft Bravo toe. “Het potentieel van ChondroCelect is dus gedaald, vergeleken met het oorspronkelijke plan. Maar we hadden sowieso nooit genoeg middelen om voor terugbetaling te gaan in veel meer landen. Sobi zal dat wel doen. Ze gaan onder meer voor Rusland, Turkije, Polen en Italië. Sommige markten hebben een mooi potentieel. Maar je moet daarvoor infrastructuur hebben, en contacten, geld en mensen. Wij hadden dat niet.”

De reactie op de deal met Sobi bewijst wel dat Bravo nog hard zal moeten knokken om het vertrouwen van de markt in TiGenix te herstellen. Dat vertrouwen werd sinds de beursgang in 2007 meermaals geschokt door zware kapitaaloperaties tegen voor beleggers ontgoochelende voorwaarden. Vooral de kapitaalronde van vorig jaar ligt nog vers in het geheugen. “Dat was een heel pijnlijke kapitaalverhoging”, geeft Bravo toe. “Als je kijkt naar de voorwaarden, kan je je inbeelden dat we niet veel opties hadden. Uiteindelijk haalden we slechts 7 miljoen euro op en moesten we daarbij een korting van 50 procent bieden op de koers. Het toont aan hoe moeilijk de toestand was.” Eind vorig jaar injecteerde het Spaanse Grifols 12 miljoen euro in TiGenix, waardoor het de grootste aandeelhouder werd. Hoewel de financiële toestand verre van rooskleurig is, heeft TiGenix mede daardoor ongeveer 30 miljoen euro in kas. De gemiddelde maandelijkse cashburn van 1,3 miljoen euro zal ook zakken. “Omdat we nu geen geld meer verbranden aan Chondro-Celect.”

Cx601

De top van TiGenix heeft zijn hoop gevestigd op Cx601, een middel tegen fistels bij de anus. “De schattingen voor het marktpotentieel liggen boven 200 miljoen euro. In Europa zou het kunnen toegediend worden bij 50.000 patiënten per jaar, en bij ongeveer evenveel in de VS.” Eind dit jaar moeten de patiënten zijn gerekruteerd voor de fase 3-studie van het product voor de Europese markt. Tegen september volgend jaar zouden de testresultaten er moeten zijn. In 2016 wordt dan de goedkeuring aangevraagd, zodat het product in 2017 op de Europese markt kan komen. “Voor Europa overwegen we zelf het product te commercialiseren”, zegt Bravo. Voor de VS, waar een tweede fase 3 is vereist, wordt voor die studie allicht een partner gezocht. “Anders halen we geld op en doen we die studie zelf.” Dat zou dan — alweer — een nieuwe kapitaaloperatie en bijhorende verwatering voor de aandeelhouders betekenen.

Kritiek op die aanpak valt in slechte aarde bij de CEO. “Ooit zullen we nog geld ophalen, maar we moeten daar niet bang voor zijn. De vraag is wat beter is, een kleiner stuk van een groter bedrijf hebben, of een groter stuk van een kleiner bedrijf?”, zegt Bravo. “Mensen hebben hier in Europa en België enorm veel schrik voor verwatering. Dat snap ik niet. In de VS leeft wel het idee van ‘laten we geld ophalen en meer zaken doen om waarde te creëren’. Als ik morgen zou aankondigen dat we geld ophalen om in de VS een fase 3-studie te financieren voor Cx601, is dat fantastisch nieuws. Het zou betekenen dat de studie in Europa positief was en het bedrijf er vertrouwen in heeft dat het zo’n product zelf op de markt kan brengen. Beleggers zouden dus gelukkig moeten zijn om in zo’n opportuniteit te kunnen investeren. Ik begrijp dus die vrees voor verwatering van TiGenix niet.”

BERT LAUWERS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content