HIGHTECH-MUZIEK

Wim Claes van Close Music is de componist en arrangeur van “Like the wind” van Vanessa Chinitor. Hij heeft de handen vol en dat volstaat.

Veel meer dan een dozijn arrangeurs heeft de Vlaamse muziekbusiness niet. Ze hebben allemaal hun werk én hun specialiteit. Eén van hen is Wim Claes van Close Music.

Claes werkte een goed stuk van zijn leven als maatschappelijk werker. Muziek was een passie, componeren een hobby. In 1990 neemt hij een deeltijdse job bij muziekhandel Caerts, waar hij verantwoordelijk wordt voor de afdeling synthesizers en randapparatuur. Tegelijkertijd werkt hij in bijberoep als zelfstandig componist en arrangeur. Eens zijn naam in het muziekcircuit gevestigd, zegt hij de job bij Caerts op. Enkele jaren later brengt hij zijn werk als arrangeur onder in de bvba Close Music.

In zijn studio is het klassieke beeld van de maestro die afwisselend de toetsen van zijn vleugel beroert om dan met een oude inktveer het resultaat op een partituur te brengen, ver zoek. “Het zal zowat vijf jaar geleden zijn dat ik nog een noot op papier gezet heb,” geeft Wim Claes ridderlijk toe. De oude vleugel is vervangen door een hightech installatie van ongeveer vijf miljoen frank. De partituur verschijnt op twee computerschermen boven de klavieren. Het hol van de componist heeft veel van een cockpit. “Wil je in dit vak blijven meedraaien, dan moet je voortdurend investeren in de nieuwste technologische innovaties,” zegt Wim Claes.

Een arrangeur heeft vandaag drie functies. Vooreerst levert hij een demo-versie waarop de volledige bewerking hoorbaar is, inclusief de zanglijn. Close Music beschikt daarvoor over een kleine inzingstudio. Deze demo-versie is voor de zanger een hulpmiddel om achteraf de zanglijn definitief in de studio vast te leggen. De instrumentale begeleiding is bijna altijd definitief (vooral om budgettaire redenen). Dat is de belangrijkste taak van de arrangeur. Alle bestaande instrumenten kunnen nagebootst worden op klavier, via samples en synthesizers. Zelfs een geoefend oor kan nog moeilijk een elektronisch van een authentiek instrument onderscheiden. Tot slot is de arrangeur een zangrepetitor. Wim Claes staat erop dat de zanger minstens één keer bij hem komt inzingen vóór de definitieve studio-opname. “Ik vind het belangrijk dat de arrangeur de zanger kan coachen.”

Wim Claes is meer kunstenaar dan zakenman. Wanneer we peilen naar het economisch gewicht van Close Music krijgen we te horen: “Close Music is een gezond bedrijf. Dat zegt althans de boekhouder.” Echte groeiambities heeft Close Music niet. Wim heeft de handen vol en wil erover waken dat hij met zijn bedrijf up-to-date blijft. Zelfrealisatie is zijn grootste ambitie.