Het zuinige vlaggenschip

Mercedes heeft zijn grote S-klasse opgefrist. En er meteen een knipzuinige benzineversie van gebaard: de S 400 Hybrid zingt het 100 kilometer uit met zo’n 8 liter benzine. Omdat hij naast de zescilinder in het vooronder ook een elektromotor heeft. Waar u overigens niets van merkt, tot u aan de pomp komt.

Op weg naar een verre toekomst met auto’s die geen fossiele brandstoffen meer verbruiken, kiest nu ook Mercedes voor een tussenoplossing: een klassieke ontploffingsmotor, weliswaar geoptimaliseerd om weinig te verbruiken, bijgestaan door een elektromotor. Die wordt gevoed door een batterij die energie opslaat tijdens het remmen. Die energie wordt dan gebruikt zodra dat nodig is, bijvoorbeeld om de motor opnieuw te laten aanslaan, want de S 400 Hybrid heeft een start-stopfunctie: onder 15 kilometer per uur valt de motor stil, en bij een druk op het gaspedaal slaat hij opnieuw aan. De batterij dient ook om vermogen bij te zetten als je fors wil accelereren.

Hybride aandrijving is niet nieuw, denkt u terecht. Toyota en Lexus passen de technologie al enige jaren toe. Maar Mercedes bewandelt technisch een andere weg. Zo wordt voor het eerst gebruikgemaakt van een lithium-ionbatterij. Die is niet zo krachtig als de batterij die Lexus in zijn grote hybrideauto’s stopt, maar wel veel compacter. Daardoor kan het geheel, zowel batterij als elektromotor, netjes vooraan onder de motorkap. Het systeem vreet dus geen centimeter ruimte weg in de koffer, zoals bij Lexus wel het geval is. Weer een excuus minder om geen hybride te kopen.

De auto gedraagt zich ook anders. De hybridemodellen van Lexus maken een soort bestiale acceleratiekracht los als je het gaspedaal goed indrukt en de elektromotor in volle geweld laat bijspringen. Een rauw vermogen dat we zelf (autorijden en -ervaren is een persoonlijke kwestie, jawel…) in bijvoorbeeld de Lexus GS 450H heerlijk vinden. Daarom, uiteraard in combinatie met het gevoel van luxe en comfort, rekenen we dat model trouwens ook bij onze persoonlijke favorieten, antwoordend op de klassieke vraag ‘welke auto zou je kopen als je eens niet naar de centen moet kijken’.

In de S 400 Hybrid van Mercedes verloopt het allemaal zachter. En, niet onbelangrijk: hij rijdt nooit volledig op elektrische energie, zoals de Lexus wel kan in traag stadsverkeer. Waardoor de hybride Mercedes altijd en overal als een gewone auto met een gewone benzinemotor aanvoelt. Wat niet wegneemt dat de prestaties best scherp zijn. Zoals: zelfs geen acht seconden om plankgas vanuit stilstand naar honderd per uur te scheuren. Wat we natuurlijk nooit doen, zeker niet met een venerabel stuk alaam als de S-klasse in handen. Alleen: het resulteert in een motor die altijd, ook vanuit de lage toerentallen, uitstekend herneemt om, bijvoorbeeld, in te halen op een lichte helling.

Het neemt niet weg dat het verschil met die gewone benzinemotor wel duidelijk merkbaar wordt als je de boordcomputer in de gaten houdt. Mercedes belooft een verbruik van 7,9 liter voor honderd kilometer, en we zaten daar niet eens zo ver naast tijdens een daglange test met normaal rijgedrag over normale wegen, een combinatie van autoweg, buitenweg en dorp. Met andere woorden: best zuinig voor wat uiteindelijk een auto van twee ton is, maar ook en vooral een van de meest klasrijke en luxueuze machines.

Schizofreen scherm

Natuurlijk maakte Mercedes van deze facelift gebruik om de S-klasse niet alleen esthetisch (zowel snoet als achtersteven discreet gewijzigd, en nu met ledlichten) op te frissen, maar ook de motoren te optimaliseren en vooral nieuwe snufjes in te planten, toegespitst op meer veiligheid en comfort. Zo is er voor dieselaars nu ook een BlueEfficiency-versie, waarmee de S 350CDI een gemiddeld verbruik van om en bij de 8 liter moet halen (officieel is dat 7,6).

Een van de meest tot de verbeelding sprekende snufjes is de splitview voor het scherm in de boordplank: het systeem maakt het mogelijk om de bestuurder en zijn passagier op hetzelfde moment een verschillend beeld te laten zien. Zoals: terwijl meneer achter het stuur op de navigatie zit te kijken, kan mevrouw in de rechterstoel naar seizoen vier van Desperate Housewives kijken. Of het aircosysteem instellen, natuurlijk ook. Afhankelijk van de kijkhoek laat het centrale scherm immers een verschillend beeld zien, zonder enig verlies aan beeldkwaliteit. Voor het eerst in een auto en best indrukwekkend, vonden we het.

Belangrijk

Zielen die begaan zijn met de economische crisis, en wat die uitricht met de mensheid, zouden het zich wel eens kunnen afvragen: wat moet je in deze morose conjunctuur met een peperdure machine als de S-klasse? De dealers krijgen al geen middenklasser meer verkocht. Het antwoord is dat Mercedes het zich natuurlijk niet kan permitteren om te wachten tot de relance er is om zijn vlaggenschip te laten evolueren. Want hoewel je er in het Europese straatbeeld natuurlijk veel minder ziet dan pakweg Renault Méganes, is de S-klasse een belangrijk model voor Mercedes. Sinds de lancering van de Mercedes type 220 in 1951, met enige verbeelding de stamvader van het huidige model, werden er 3,3 miljoen van gebouwd. Sinds dit model in de herfst van 2005 op de markt kwam, zijn het er 270.000.

Anderzijds, dat verhaaltje van het Europese straatbeeld klopt niet helemaal meer. De S-klasse is immers vooral een bestseller in de Verenigde Staten, en nog meer in China, de belangrijkste doelmarkt voor dit type. Daar is hij de best verkochte toplimousine. Dat Mercedes de facelift van de S-klasse en de hybrideversie voorstelde op het autosalon van Sjanghai, is dan ook helemaal geen toeval. (T)

Door Jo Bossuyt