Het verschil tussen miserie en welvaart

Gelukkig zetten twee jonge Waalse broers hun schouders onder de Walk for Caism, op 2 december in Brussel (zie blz. 22). Deze mars voor het kapitalisme, die in tachtig steden op vijf continenten wordt gehouden, zal voor het eerst internationaal de voorstanders van de globalistische belijdenis verzamelen.

De eerste uitgave van de Walk for Capitalism wordt waarschijnlijk een magere vertoning. Maar dat drukt het enthousiasme van de initiatiefnemers niet: Rodolphe (19) en Jean-Charles Lebrun (24) ontdekken via gesprekken, lectuur en de praktijk dat het kapitalisme niet de verderfelijke, antihumane, uitbuiterige leer is waarvoor de syndicalisten, de socialisten van Agalev, SP.A en CD&V, de militanten van 11.11.11, de islamradicalen en de anti-Amerikanen het verfoeien. Het kapitalisme is een bevrijdingsideologie. Het kapitalisme is de vader van het feminisme, het respect voor homo’s en lesbiennes, het multiculturalisme. Zonder het kapitalisme, dat het traditionele gezin en de agrarische samenleving ondersteboven en binnenstebuiten keerde, was er geen emancipatie. Zonder het kapitalisme, dat talenten zuigt naar plekken waar arbeid, productie en het goede leven heersen, was er geen multiculturalisme.

De nieuwe sociale bewegingen zijn, op uiterlijkheden na, de erfgenamen in denken en doen van de oude sociale bewegingen: de believers in de maakbare mens. Wie mocht die nieuwe mens maken? De militanten van de oude sociale bewegingen. De mensen die opkwamen voor de dictatuur van het proletariaat en ander fraais en op stel en sprong de dictatuur van de partij-elite opbouwden. Op een onmenselijke manier in Centraal- en Oost-Europa, China, Noord-Korea en Cuba; op een verwaterde, betweterige manier onder sociaal-democraten in West-Europa. In de sociaal-democratische theologie van een beweging zoals 11.11.11 schuilt de afkeer van ondernemingen en ondernemers. Ze put zich uit in slogans die economisch nonsens zijn en in nevengevechten, zoals de lachwekkende Tobin-taks: de markt is verderfelijk, de megacomputer van de bewakers van de kapitaalstromen is de verlossing, zo luidt het. Vadertje Staat en de reglementitis moeten de burger van de Derde Wereld naar de heilstaat drijven.

De volgelingen van de harde of makke interpretatie van Karl Marx zijn dommer dan hun profeet. Karl Marx schreef beklemmende bladzijden over het kapitalisme. Hij zag beter in dan zijn leerlingen dat het kapitalisme _ met zijn strijd voor creativiteit, een arbeidzaam leven, internationale handel, een efficiënte én beperkte overheid _ de belangrijkste filosofische en maatschappijomwentelende doctrine is sedert Adam Smith (1723-1790).

Kijk waar de fiere stad Gent stond in 1900 en staat in 2001. Het verschil tussen de stank, de miserie, de ziekten, de domheid van toen en de glanzende, welvarende, gezonde gemeenschap van nu is het werk van het kapitalisme. Datzelfde verschijnsel wordt waarheid in Jakarta, Managua, Cáracas, Mumbai, als tenminste de antiglobalisten de wereldhandel niet aan banden dwingen. Vrije wereldhandel is de oplossing; eerlijke wereldhandel is newspeak voor protectionisme en stilstand zoals tijdens de Depressie van de jaren dertig.

Frans Crols