Het tweede leven van groenteman Jan Dejonghe

Luttele maanden na zijn vertrek bij het beursgenoteerde Pinguin was Jan Dejonghe al volop bezig bij Constructie Bruynooghe.

En twee weken geleden nam hij het bedrijf Gernal over. De voormalige CFO is een machinebouwer geworden.

Van een beursgenoteerde onderneming met ruim 600 medewerkers en een omzet van bijna 150 miljoen euro, naar een kmo met 43 medewerkers en een omzet van 6,8 miljoen euro. Als dat geen persoonlijke cultuurschok teweegbrengt, wat dan wel? Jan Dejonghe (43) lacht: “Daar heb je wel gelijk in. Maar vergis je niet, het is niet omdat Constructie Bruynooghe een kleine kmo is, dat ik nu veel vrije tijd heb. Integendeel.”

Lippen stijf op elkaar

Even de film terugdraaien naar oktober van vorig jaar. Toen verraste Jan Dejonghe de goegemeente door zijn vertrek als CFO aan te kondigen bij het beursgenoteerde diepvriesgroentebedrijf Pinguin. Het vertrek ging gepaard met de blijde intrede van de discrete Veerle Deprez, zus van Hein Deprez van De Weide Blik, die via de Stichting Administratiekantoor Pinguin het belang van 33 % van Dejonghe overnam. Dejonghe had er toen twintig jaar opzitten bij de diepvriesgroenteverwerker. Het tweedegeneratiebedrijf werd geleid door de drie neven Hedwig, Koen en Jan Dejonghe. De twee andere neven bleven aan boord. Er was officieel geen sprake van een conflict, maar het was een publiek geheim dat er een verschil in visie bestond. “We zijn in de beste verstandhouding uit elkaar gegaan, dat wil ik toch even benadrukken. Maar het klopt dat ik een meer uitgesproken communicatieve visie had dan de andere leden van de raad van bestuur. En dat gaf soms wel eens aanleiding tot meningsverschillen.”

Wie het conservatieve wereldje van de diepvriesgroenteverwerkers een beetje kent, weet dat het een amalgaam is van met familiebanden aan elkaar verwante bedrijven. Als concurrenten lusten ze elkaar rauw, maar op familiefeesten heffen ze broederlijk het glas. Die spagaat zorgt voor soms burleske toestanden, maar tegenover de buitenwacht – de pers op kop – houden ze de lippen stevig op elkaar. Jan Dejonghe was de spreekwoordelijke uitzondering en voerde met Pinguin een uitgesproken communicatieve en transparante koers. Hij was tevens een groot pleitbezorger van een consolidatie om de sector zijn rendabiliteit terug te geven. Daarvan is niet iedereen even overtuigd, en de enkele schuchtere pogingen die ondernomen werden, mislukten. Met als bekendste en recentste voorbeeld de in de kiem gesmoorde fusie tussen Dujardin Foods, van de familie Haspeslagh, en zijn Spaanse sectorgenoot Congelados De Navarra. De twee spelers kondigden vorig jaar in oktober een fusie aan, op basis van een aandelenruil. Benito Jiménez, de oprichter en gedelegeerd bestuurder van Congelados, zou medeaandeelhouder worden van de groep. Maar dat feest ging uiteindelijk niet door, wegens “te grote cultuurverschillen”.

Zwaar motorongeval

Dat Jan Dejonghe niet lang werkloos zou blijven, was meteen duidelijk. Nadat hij zijn vertrek had aangekondigd, kreeg hij tal van aanbiedingen, voornamelijk uit de financiële wereld. “Ik heb ook nooit de bedoeling gehad om te gaan rentenieren. Ik ben amper 43 jaar,” lacht Dejonghe. En toen hij eenmaal de deur van Pinguin achter zich had dichtgeslagen, kriebelde vooral het entrepreneursbloed. “Ik werd gepolst voor een overname van het familiebedrijf Gernal, dat machines maakt voor de voedingsindustrie. Johan en Marc Gernaey en schoonbroer Eric Huyghe zochten een overnemer toen bleek dat de nieuwe generatie voor zichzelf geen leidende rol in het bedrijf zag weggelegd.”

Dejonghe toont zich geïnteresseerd, en smeedt plannen om samen met het durffonds Fundus een instap te bewerkstelligen. Fundus positioneert zich tussen de businessangels en de klassieke, grotere durfkapitaalfondsen. Het fonds is op zoek naar minderheidsbelangen in groeiondernemingen met minimaal een Europese dimensie en zonder een bepaalde sector uit te sluiten. Het eerste fonds werd opgericht in 2001 met een kapitaal van 5 miljoen euro, maar werd pas goed operationeel in 2003. Managers als Joris Brantegem (Brantano), Tony Neven (Care4Data), Ignace de Bock (ex-Barco Graphics en Enfocus Software), Jan Kumpen (Bouwbedrijf Kumpen) en Dirk Mertens (De Boer & Co) richtten het durfkapitaalfonds op. Fundus heeft participaties genomen in een viertal bedrijven: Uniskill (informatica), Abitana (netwerken), Real Estate IS (vastgoed) en RWTronic (horeca-automatisering).

Maar dan krijgt Jan Dejonghe tijdens een ontspannen voorjaarstochtje een zwaar motorongeval dat hem, en zijn echtgenote die nog steeds revalideert, een tijdlang aan het ziekbed gekluisterd houdt. De besprekingen met Gernal worden voor onbepaalde tijd in het vriesvak gestopt. Dat wordt ook zo gemeld aan een andere partij die eveneens interesse toont voor het bedrijf. Bij Stefaan Parrein – van Constructie Bruynooghe, die andere partij dus – gaat er een lichtje branden als hij het waarom hoort van het uitstel, want hij kent Dejonghe en heeft gehoord over het ongeval. Hij zoekt Dejonghe op en ze besluiten om de handen in elkaar te slaan, in plaats van tegen elkaar op te gaan bieden. Tegelijk polst Parrein bij Dejonghe of hij geen interesse heeft om bij Bruynooghe aan de slag te gaan. Het bedrijf heeft een bijzonder moeilijk jaar achter de rug en Parrein kan wel wat financiële armslag én ervaring gebruiken. Twee zaken die Dejonghe sinds zijn uitstap bij Pinguin in de aanbieding heeft.

Geen banden met Pinguin

In september nam Jan Dejonghe een belang van 25 % in Constructie Bruynooghe en ging er ook effectief aan de slag. Hij verzorgt er de algemene administratie en de boekhouding. “Ik wil geen stille vennoot zijn, maar een actieve bestuurder,” zegt Dejonghe, die een optie heeft lopen op nog eens 25 %. “En ik ben van plan om mijn belang ook op te trekken tot 50 %, maar eerst moeten een aantal zaken vlot getrokken worden.” Wie er de balans van Constructie Bruynooghe op naslaat, weet meteen wat Dejonghe bedoeld.

De omzet sloot in het jongste boekjaar af op 6,8 miljoen euro (-6 %) en een verlies van 763.000 euro. Ook het eigen vermogen kalfde met bijna 50 % af tot amper 795.000 euro. Tijd voor actie? “Absoluut. Het bedrijf heeft de potentie om rendabel te zijn, en opnieuw aan te knopen met de groeicijfers uit het verleden,” maakt Dejonghe zich sterk. “Wat de balans nu laat zien, is het gevolg van een accident de parcours. De onderneming heeft, naast een dip in de bestellingen, enorm geïnvesteerd in de ontwikkeling van een nieuwe machine. Er kwam uit de markt plots een grote vraag naar een borstelwasmachine en Bruynooghe heeft die ontwikkelingskosten onderschat. Intussen werden wel al een tiental van die machines contractueel verkocht, terwijl de eerste tekening nog gemaakt moest worden. Dat en de klassieke technische opstartproblemen hebben het bedrijf uiteindelijk de das omgedaan. Maar structureel is er niks mis met Bruynooghe. Integendeel, er is een enorme kennis en knowhow aanwezig in dit bedrijf. En ik zal er alles aan doen om dat potentieel eruit te halen.”

Constructie Bruynooghe uit Staden heeft inmiddels dertig jaar op de teller staan. Het bedrijf werd opgericht in 1973 door Daniël Bruynooghe en groeide mee met de expansiedrift van de groenteverwerkende industrie uit de regio. In 1997 nam Stefaan Parrein, samen met TrustCapitalPartners van Christain Dumolin (Koramic Investment Group), Bruynooghe over. Enkele jaren later kocht Parrein ook Dumolin uit, waardoor hij de enige aandeelhouder werd. Vandaag levert Bruynooghe machines op maat aan de diepvriessector en conservenindustrie, en naast Europa heeft het bedrijf ook referenties in Canada, Amerika, Australië en Israël. Het bedrijf neemt de ontwikkeling, productie, verkoop en installatie voor zijn rekening. “Op dit ogenblik is een ploeg bezig met de installatie van een machine in Polen,” zegt Dejonghe, die intussen een rondleiding door het bedrijf geeft. “Elke machine die we leveren is eigenlijk uniek en op vraag van de klant gemaakt. Mijn ervaring bij Pinguin komt me hier goed van pas, want wij waren destijds ook een klant van Bruynooghe. Ik weet dus hoe het bedrijf zijn klantenrelaties kan verbeteren, maar omgekeerd weet ik ook wat de sector verwacht van constructeurs als Bruynooghe.”

Rapporteren aan de banken

Samen met Stefaan Parrein nam Jan Dejonghe inmiddels ook Gernal over. Gernal, van de familie Gernaey, is sinds zijn oprichting in 1967 actief in de ontwikkeling en productie van machines in roestvrij staal voor klanten uit de vleesverwerking, visverwerking en convenience-industrie (bereide maaltijden). Het bedrijf uit Izegem realiseerde in het jongste boekjaar een omzet van 4,3 miljoen euro en telt 32 personeelsleden.

Voor de overname werd het financiële vehikel Alinde opgericht. Dejonghe en Parrein hebben elk 45 %. Francis Tacq, een burgerlijk ingenieur met een ruime bagage, heeft de resterende 10 % en wordt algemeen directeur van Gernal. “De activiteiten van Gernal en Bruynooghe zijn zeer complementair. Er zal worden samengewerkt op het vlak van aankopen en engineering. Ook het agentennetwerk wordt gezamenlijk uitgebreid. De bedrijven blijven wel afzonderlijke juridische entiteiten,” aldus Dejonghe.

De complementariteit tussen beide bedrijven ten volle benutten, Gernal verder doen groeien, en Bruynooghe opnieuw gezond maken, dat zijn de doelstellingen die Dejonghe zichzelf heeft opgelegd. Ook het verder professionaliseren van de beide kmo’s staat hoog op zijn agenda. “Ik rapporteer naar onze banken net zoals ik vroeger deed bij Pinguin. Ik denk niet dat er veel kmo’s op deze manier communiceren met hun financiers. Ook het aantrekken van externe bestuurders hoort daarbij.”

Vooralsnog staan er geen andere dossiers op stapel, en het is ook niet meteen de bedoeling om nog bedrijven in te lijven. “Terwijl vroeger mijn vermogen in Pinguin zat, heb ik nu toch een meer gediversifieerd risico. Ik heb een deel geparkeerd, en een deel belegd via deze twee bedrijven.” Een rol als businessangel ziet hij voor zichzelf niet weggelegd. “Ik ben te veel een entrepreneur, ik wil zelf actief zijn in de bedrijven waarin ik participeer.” Op langere termijn wil Dejonghe aandeelhouderswaarde creëren. Overnames of een consolidatie zijn daarbij de meest aangewezen methodes, maar hij heeft geen haast.

Lieven Desmet