Het ritme van de wielen

Echte reizigers zweren bij de trein. Zij kunnen de wereld in nostalgie en pure luxe aan hun oog zien voorbijtrekken.

Iedereen kent de Siberië Express, communistische nostalgie denderend door steppe en toendra, in enkele dagen dwars door de Russische geschiedenis heen.

Even vermaard maar bij ons minder bekend is misschien de verbinding Hongkong-Peking. Of bijna 2600 kilometer China die in dertig uur onder de wielen doorschuift. Maar nostalgisch spoorgenot houdt daar niet op. Sinds de jaren tachtig vormt oude spoorwegglorie een interessante niche in de toeristische branche. Oude glorie, maar dan wel in perfecte staat, met een feilloze bediening, compartimenten voor z’n tweetjes, airco en gastronomie die er mag zijn.

Dat is infrastructuur die u niet onmiddellijk zal vinden op de Siberië Express of de verbinding Hongkong-Peking, maar bijvoorbeeld wel op Palace on Wheels. Die trein maalt India in elf dagen af, in onwezenlijke luxe op een traject Delhi-Dehli met daartussen het beste van wat dit land te bieden heeft.

Is elf dagen treinen te lang? Dan kunt u in Singapore op de Eastern & Oriental Express stappen. Die brengt u in twee dagen, dwars door jungle en regenwoud, indrukwekkende plantages en rijstvelden, naar de Thaise hoofdstad Bangkok.

In het Afrikaanse Kenia is de treintrip van Mombassa naar Nairobi of omgekeerd een waar avontuur. Een etmaal lang, eerste klasse, door schitterende Afrikaanse landschappen, tussen teak en zilveren bestek. Geld kost het amper, want dit is in feite de enige nostalgische treinreis waarvoor u gewoon een kaartje ter plaatse (in het station, dus) kan kopen. De Pride of Africa, daarentegen, wordt net als de andere romantische treinreizen als een pakket aan de man gebracht. Het is een driedaagse, wonderbaarlijke reis van het Zuid-Afrikaanse Pretoria naar Victoria Falls in Zimbabwe.

Te ver van huis allemaal? Dichter bij de deur kan ook. De Orient Express rijdt immers altijd. Weliswaar niet meer naar het oosten, wel naar Venetië. Er zijn twee startpunten voor een brok onversneden retro uit de jaren twintig en dertig: Londen en Düsseldorf.

Kenners zweren intussen bij een treinreis die bij het grote publiek nagenoeg onbekend is: vijf dagen met de Royal Scotsman van Edinburgh over Taynuilt en Keith terug naar Edinburg. Een probleem is wel het boeken; de Royal Scotsman neemt slechts dertig gasten per trip mee en voor sommige periodes van het jaar is het gewoon dringen.

Marleen Fynhoudt