Het ‘power couple’ waarmee Bush België wil heroveren

De Amerikaanse ambassadeur Tom Korologos en Ann, zijn echtgenote, zijn een ‘power couple’. Tom, de pure Republikein, en Ann, oud-minister van Arbeid onder president Ronald Reagan, staan dicht bij de huidige Amerikaanse chef. Wat vinden zij van België, Vlaanderen, oud en nieuw Europa, de investeringen, de arbeidsvoorwaarden?

Amerikanen in Brussel noemen Tom en Ann Korologos een powercouple en een symbool voor de toenadering tussen Washington en Brussel. Het Witte Huis koos Tom Korologos, ideeënmakelaar en ex-raadgever van de gewezen voorlopige bewindvoerder in Irak Paul Bremer, en Ann Korologos, oud-minister van Arbeid onder president Ronald Reagan, om de plooien na het bewind van Louis Michel op Buitenlandse Zaken glad te strijken. De witgekuifde ambassadeur is 71 en toont na het gesprek de foto’s die hij maakt als begaafd amateur. Tom Korologos stopt bij de prent van een Grieks vissersdorp, de wieg van zijn ouders. Met Amerikanen praten over migratie is boeiend, zij arriveren allemaal van over een grens.

Tom Korologos is onder meer oud-journalist van The New York Herald Tribune, The Salt Lake Tribune en Associated Press. België is zijn eerste ambassadeurspost, al deed hij wel diplomatiek werk voor ambassadeur Paul Bremer in Irak als senior raadgever. Hij begeleidde ook Amerikaanse parlementairen en commissies. Ann McLauglin, mevrouw Korologos, is bestuurder van multinationals met vestigingen in België, voorzitter van de denktank Rand Corporation, emeritus-voorzitter van het Aspen Institute en meer van dat moois.

TOM KOROLOGOS (AMBASSADEUR VS). “Bij elke vergadering, of het nu met de koning, de eerste minister, de ministers of de staatssecretarissen is, hoor ik bestendig: ‘Wij hebben meer Amerikaanse investeringen nodig’. Daarop antwoord ik: ‘Prima, dan dienen jullie het investeringsklimaat te verbeteren’. De belastingen kunnen lager, de reglementeringen kunnen minder. De Reach-verplichtingen voor de chemienijverheid fnuiken de aantrekkelijkheid van een belangrijk chemieland als België. Als ik zie hoe jullie omgaan met de geneesmiddelenindustrie, dan ben ik pessimistisch over dat investeringsklimaat. Pfizer bijvoorbeeld heeft het moeilijk met België. De farmaceutische ondernemingen zijn zenuwachtig en vragen zich af of ze nog wel verder zullen investeren. België is klein en je bent op tweeënhalf uur in elk buurland. Als investeerders op korte afstand een beter investeringsklimaat zien, neigen zij daarheen te trekken. Het lot van de farmaceutische industrie wordt niet alleen gevolgd door de American Chamber of Commerce, maar ook door de concurrenten en dat zijn de andere EU-landen met een beter investeringsklimaat. Gisteren had ik een positief gesprek met eerste minister Guy Verhofstadt. Maar zodra ik mijn rug draai, is er iemand die de farmasector nog eens extra wil belasten of die een truc ontdekt om het tekort van de gezondheidszorg te laten betalen door de geneesmiddelenindustrie.”

Denkt u dat de nieuwe EU-landen de Unie flexibeler zullen maken?

ANN KOROLOGOS (OUD-VS-MINISTER VAN ARBEID). “In Amerika luidt het beginsel: donothireifyoucannotfire. Als minister van Arbeid stond ik al achter dat principe en dat doe ik nog steeds. Ik ben lid van raden van bestuur van grote Amerikaanse ondernemingen met werknemers in België en zie uit de eerste hand hoe stroef de arbeidscontracten zijn.”

TOM KOROLOGOS. “Jürgen Schrempp van DaimlerChrysler heeft ooit aan de Duitse vakbonden gezegd: ‘Ik moet meer uren hebben voor mijn autofabrieken of ik verhuis arbeidsplaatsen naar Polen’. U mag er zeker van zijn dat de Amerikaanse investeerders ook de kranten lezen en de troeven van de EU-landen vergelijken. Estland steeg van voorbij nummer 100 naar plaats 3 op de Freedom Index van de Heritage Foundation. De Oost-Europeanen weten dat naarmate de vrijheid er toeneemt, ze aantrekkelijker zullen zijn voor investeerders. Die dynamiek zal de traditionele EU-leden duwen naar meer soepelheid en lagere belastingen. Mensen denken spontaan dat een EU met 25 leden of een Navo met tientallen lidstaten onwerkbaar is. Ten onrechte, je sluit altijd compromissen. En vooral: niemand wenst uit een degelijke club verbannen te worden.”

België worstelt met de immigratiekwestie. Kunnen we iets leren van jullie?

TOM KOROLOGOS. “Onze immigratieproblemen zijn een constante. De instroom van migranten in Californië en de situatie aan de Mexicaanse grens verdelen de publieke opinie. President George Bush begon een aantal van zijn verkiezingstoespraken in het Spaans. Hispanics zullen belangrijker worden bij de kiezers.”

ANN KOROLOGOS. “Jullie zijn in ieder geval gewend aan meertaligheid.”

TOM KOROLOGOS. “Immigratie heeft te maken met nationale veiligheid. Denk maar aan de mosliminwijking. Als je het over de immigratiekwestie in de VS hebt, volstaan algemene bewoordingen niet. Je moet immigratie bekijken vanuit een lokaal standpunt en rekening houden met de kenmerken van de grensstaten Texas en Californië. Wel duidelijk is dat immigratie een belangrijke rol speelt in de Amerikaanse economie. Europa ziet die kwestie te veel als een probleem.”

ANN KOROLOGOS. “Immigratie is een positieve economische en menselijke factor. En dan heb ik het niet over het feit dat we dankzij immigratie mensen in het land krijgen die de jobs doen waarvoor Amerikanen de neus ophalen. Kijk eens naar de positieve invloed van immigranten op onze technologie, architectuur, eetcultuur en politiek. Amerikanen zijn allemaal immigranten. Als minister van Arbeid liet ik in 1987 een studie maken over de Amerikaanse demografie en de arbeidsmarkt. Het oogmerk was meer kansen scheppen voor niet-blanken en niet-traditionele werknemers.”

Even naar het buitenlandbeleid van president Bush. Steunden uw kinderen de Amerikaanse invasie in Irak?

TOM KOROLOGOS. “Ons gezin is geboren en getogen in Washington. Kinderen zijn daar goed op de hoogte van de politieke kwesties. Als ik mijn broers en zussen in Utah bezoek, stel ik vast dat alle politiek alleen maar over lokale aangelegenheden gaat: de plaatselijke belastingvoeten en de politiecommissaris tellen. Over China en Europa hoor je daar niet praten. Binnen de Beltway van Washington klinkt voornamelijk de politiek. Wij steunen allemaal president Bush. Mijn kleinzoon zette de helm op die ik zou dragen tijdens mijn maandenlange missie in Irak. De Amerikanen worden op een vooringenomen en unfaire manier geïnformeerd door de televisiestations. Ik was in Bagdad en zag daar met eigen ogen de genuanceerde situatie. Het enthousiasme voor de Irakese verkiezingen verbaasde mij niet.”

Wij hebben hier de indruk dat de desinteresse bij Amerikanen voor Europa toeneemt, onder meer aan de universiteiten. Of denkt u daar anders over?

TOM KOROLOGOS. “Toen de oorlog in Vietnam begon, hadden ze in Amerika dringend Vietnam-specialisten nodig. Ze vonden er drie. Logisch dus dat jonge mensen en kandidaat-docenten toen besloten om te doctoreren over het thema Vietnam. Iedereen weet dat studies en studiecentra door de ac- tualiteit worden gedreven. Het mag niemand verwonderen dat er over tien jaar veel doctoraalverhandelingen zullen gaan over tsoenami’s. Is er vandaag in de VS desinteresse voor Europa? Volgens mij niet. Je kan ten hoogste spreken van een normaal pad met pieken en dalen.”

ANN KOROLOGOS. “Jonge mensen hebben vandaag eerder de neiging om de Arabische wereld en de islam te bestuderen.”

TOM KOROLOGOS. “Maar wij zijn zeker geen isolationisten.”

ANN KOROLOGOS. “Ik vraag me zelfs af over niet eerder het tegenovergestelde waar is. Vinden jonge Europeanen de VS nog wel voldoende interessant?”

En dan is er de economie. Volgens nogal wat analisten hypothekeert het Amerikaanse begrotingstekort de wereldeconomie?

TOM KOROLOGOS. “President Bush wil het begrotingstekort tegen 2009 halveren. Vergeet niet, wij zijn in oorlog, wij moeten het terrorisme klein krijgen en dat kost geld. Als de parlementsleden niet volgen, zal hij zijn veto hanteren tegen onverantwoorde uitgaven. Hij hoeft niet meer herkozen te worden en dat geeft hem politiek veel gewicht.”

Ik heb de indruk dat de VS bikkelhard is voor de armen en de sukkelaars?

TOM KOROLOGOS. “Dat is een lachwekkende vereenvoudiging. De VS spendeert vele en vele miljarden dollars aan so-ciaal beleid en gezondheidszorg. Alleen al voor de tsoenami – die zich toch buiten de VS afspeelde – werd zomaar eventjes 900 miljoen dollar samengebracht.”

ANN KOROLOGOS. “Als je alleen de budgetten ter hand neemt, krijg je een vertekend beeld van wat Amerika doet voor de kansarmen. Wij zijn anders ingesteld en dat is historisch en politiek zo gegroeid. Bij de zorginspanningen van de overheid moet je de buitengewone sommen tellen van de filantropische sector. Kijk naar Bill Gates en zijn miljarden dollars voor de aids-bestrijding. De regering moet zuinig omspringen met de dollars van de belastingbetaler, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door het gulle geefgedrag van de Amerikaanse burgers.”

Frans Crols

“Dat de VS bikkelhard zou zijn voor de armen en de sukkelaars, is een lachwekkende vereenvoudiging.”

“Vergeet niet, wij zijn in oorlog, wij moeten het terrorisme klein krijgen en dat kost geld.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content