‘Het kasteel was een ruïne’

Het wijnavontuur van designondernemer André Vossen begon met de droom van een mooi kasteel. Later volgden de wijngaard en de zaak.

Steeds meer Belgische toplui en ondernemers ruilen hun carrière in voor een wijnkasteel. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Wat begon als een hobby wordt algauw een onderneming.

André Vossen is het levende bewijs dat selfmade men perfect aarden in ons land. Op de taalgrens, ergens tussen Hoegaarden en Tongeren, bouwde hij uit het niets een interieurimperium op. “Mijn vrouw en ik hebben altijd in de designwereld gewerkt”, vertelt Vossen. “In 1980 zijn wij op eigen houtje begonnen met de invoer van designproducten, verlichting en meubels. Wij hebben hard moeten werken. Mijn vrouw hield zich bezig met de boekhouding en de administratie, zodat ik mij ten volle kon gooien op de ontwikkeling van nieuwe producten en op de commerciële uitbouw van de zaak. Er was vanaf dat moment ook een link met interessante en esthetische gebouwen, dat spreekt.”

“Ik moet bekennen dat het idee van een eigen wijngaard met in het midden daarvan een prachtig gebouw, al heel lang in ons achterhoofd speelde. In 2001 konden wij een eerste deel van het Château des Francs kopen, een tweede deel volgde in 2005. Van schoonheid was in het begin nochtans geen sprake. Het kasteel was een ruïne. We hebben tien jaar gewerkt aan de restauratie. Bij het gebouw hoorden geen wijngaarden meer. We kregen wel constant gronden te koop aangeboden. Pas in 2008 zijn we daarop ingegaan, omdat toen grond vrijkwam die volgens de oudste bewoners van het dorp de beste was van allemaal, met perfect zuidelijk georiënteerde flanken. Pas achteraf kwam ons ter ore dat ons ‘kasteel’ had toebehoord aan de voorouders van de wereldberoemde oenoloog Michel Rolland.”

Michel Rolland is een grote naam in Bordeaux, waar hij wijnkastelen als Pape-Clément, Malartic-Lagravière en La Tour Carnet adviseert en zelf eigenaar is van Bon Pasteur (Pomerol). Ook in Italië, Chili, de Amerikaanse Napa Valley en Argentinië is hij actief, wat hem de naam Flying Winemaker opleverde.

Nieuwe wijnkelder

Hoewel het koppel niet op zoek was naar een grote wijngaard, bleek het aanbod te verleidelijk. “Zodra het zover was, hebben we beslist wijn niet te bekijken als een aangename, extravagante bezigheid, maar als een business. We willen het kasteel en de wijn rendabel maken, en dus hebben we niet zomaar in het wilde weg geïnvesteerd. Er was geen wijnproductie meer op het kasteel, dus hebben we een volledig nieuwe wijnkelder moeten bouwen, en investeren in installaties. Het grote voordeel was dat we dat hebben kunnen doen volgens nieuwe inzichten, waardoor er niet meer gepompt hoeft te worden in onze kelder. Dat komt de wijn ten goede.”

Het echtpaar Vossen haalde ook Michel Rolland terug naar het domein. “Hadden wij het niet gevraagd onze oenoloog te worden, dan had hij het ons zelf gevraagd”, zegt Vossen. “Voor hem was het heel belangrijk om samen te werken met het kasteel van zijn voorouders. De ligging van de wijngaard is ook bijzonder en inspireerde hem.”

De Côte de Francs is niet de bekendste wijngaard van Bordeaux, maar de bodem is ideaal voor de druivenrassen die er worden geteeld — merlot en cabernet — omdat hij bestaat uit goed drainerende kalkkleigrond.

“We zijn niet over één nacht ijs gegaan”, zegt Vossen. “We schakelden het geologisch laboratorium LAMS van Claude en Lydie Bourguignon in, de absolute top. Hun resultaten bevestigden dat de 7 hectare grote wijngaard over de beste terroirs van de appellatie beschikt.” De wijnondernemer ging nog verder zoeken om te kijken of zich bij de 7 hectare ook oorspronkelijke percelen van het kasteel bevonden en dat bleek inderdaad het geval. “Dit perceel van 1 hectare is vandaag voorbestemd om de topwijn Ad Francos voort te brengen. De andere percelen — met een vergelijkbare kwaliteit — worden gebruikt voor de Château Le Priolat.”

Ook al staat er een grote naam aan hun zijde bij de creatie van de wijnen, toch vinden deze Belgen het in grote mate hun eigen creatie. “Het is een gemeenschappelijke creatie”, stelt Vossen. “Maar natuurlijk dienen er tal van beslissingen en risico’ te worden genomen. Oogsten we nu of na het weekend? Maken we enkel rode wijn, of ook een deel witte? Welke vaten worden er geblend voor Le Priolat? Maken we dit jaar een Ad Francos? Ook al nemen we veel beslissingen samen, wij hakken uiteindelijk wel de knoop door. Onze wijnen voelen als een eigen creatie. Toch wel.”

DIRK RODRIGUEZ, FOTOGRAFIE IVAN PUT

“Pas achteraf kwam ons ter ore dat ons ‘kasteel’ had toebehoord aan de voorouders van de wereldberoemde oenoloog Michel Rolland”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content