Het hazenpad niet gekozen

Redactie Trends

27-08-2009, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:56

“Ik kan mij geen betere job voorstellen”, zegt Patrik De Haes. “Ik ben met mijn gat in de boter gevallen.” De Haes is CEO van het Leuvens biotechbedrijf ThromboGenics, dat broedt op minstens drie innoverende producten. Het kroonjuweel is microplasmine tegen oogaandoeningen, dat zo beloftevol blijkt dat De Haes heeft beslist om de ontwikkeling en de lancering in eigen huis te houden. Die luxe kunnen zich bijzonder weinig biotechbedrijven veroorloven.

De 50-jarige De Haes ging na een carrière in Zwitserland en de VS 2,5 jaar geleden als operationeel directeur aan de slag bij ThromboGenics, dat werd gesticht en geleid door de Leuvense professor Désiré Collen. Een jaar geleden nam De Haes over als CEO. Dat Collen zijn geesteskind niet zomaar zou lossen, leek onvermijdelijk, maar de flam-boyante professor emeritus speelt allerminst de rol van bemoeizieke schoonmoeder. “Hij springt hier om de paar dagen wel eens binnen, maar is dan ook bijzonder welkom. Niemand kan zoals hij complexe wetenschappelijke materie ontleden.”

Dat het bedrijf steevast zijn doelstellingen heeft gehaald, vindt De Haes het belangrijkste wapenfeit van zijn eerste jaar als CEO. “Alles wat beloofd werd, is uitgekomen, en we zijn on track om dat te blijven doen.”

Collen leek bij de aanstelling van De Haes nochtans niet overtuigd dat die lang aan boord zou blijven. Onterecht, blijkt nu. “Waarom zou ik een andere job zoeken? “Ik kan perfect onafhankelijk werken, het bedrijf loopt als een trein en ik heb een sterk team dat ik zelf kon samenstellen.” Bovendien lopen de contacten met het Vlaams Instituut voor Biotechnologie, de Leuvense universiteit én de analisten vlot, en werkt hij op nauwelijks 20 kilometer van huis.

Dat De Haes minder visibel is dan zijn voorganger vindt hij logisch. “Ik ben voorlopig inderdaad eerder intern gericht. Ik weet exact wat leeft in elk departement. Ik hou de vinger aan de pols, want het is cruciaal dat we nú ons huiswerk goed doen.”

De Haes, die eerder CEO-ervaring opdeed bij het Amerikaanse Disetronic Medical Systems, hoopt wel dat er niet te snel een koper voor de deur staat. “Laat ons nog maar efkes gerust. We hebben nog te veel groeipotentieel.”

De Haes, die drie zonen en een dochter heeft, moest het voorbije jaar wel zijn sportieve ambities bijstellen. Van joggen in de bossen van Heverlee schakelde hij over op fietsen als gevolg van meniscusproblemen. Met een van de zonen speelt hij sinds enkele weken ook golf, hoewel het duidelijk geen grote liefde is. “Sport vind ik daarvoor een wat geforceerd woord, maar bon…”