Ze noemen hem Leviatan en hij rust onder de zeebodem op 2000 meter diepte. En net als het Bijbelse monster, de voorbode van grote natuurrampen, kan de gasbel die de Israëli’s begin 2010 voor hun kust ontdekten voor onheil zorgen. Het gasveld ligt namelijk in de buurt van de maritieme grens met Libanon. Maar overschrijdt het die ook? Dat is de hele kwestie. Er bestaat geen nauwkeurige opmeting van de territoriale wateren – beide landen zijn nog altijd in oorlog en hebben nooit grensakkoorden ondertekend. Leviatan ligt dus in troebel water en aan beide zijden wordt er verlekkerd naar gekeken.
In juni jongstleden beweerde de voorzitter van het Libanese parlement Nabih Berri dat de gasbel zich in Libanese wateren bevindt, terwijl de Hezbollah al heeft laten weten dat ze niet zal toelaten dat Israël de gasrijkdommen van Libanon ‘plundert’. Enkele dagen later volgde het Israëlische antwoord bij monde van de minister van Infrastructuur Ouzi Landau: het gasveld behoort Israël toe en om zijn rechten te doen gelden, zal het land niet aarzelen om geweld te gebruiken.
Er staat dan ook heel wat op het spel. Afgaand op studies die uitgevoerd werden door de Amerikaanse onderneming Noble Energy voor rekening van de Israëlische regering, zou Leviatan 450 miljard kubieke meter gas bevatten. Dat is bijna dubbel zoveel als in Tamar, wat zuidelijker gelegen is, namelijk op 90 km van Haifa. Onder de gaslaag zouden zich bovendien aanzienlijke olievoorraden bevinden – er is sprake van 2,7 miljard vaten. Die immense reserves kunnen de Israëlische economie ingrijpend veranderen. “Er is voldoende gas in de ondergrond om Israël van dertig jaar verbruik te verzekeren. We zullen zelfs ons gas kunnen uitvoeren naar Zuid-Europa en Azië”, zegt een geestdriftige Gideon Tadmor, topman van Delek, de Israëlische onderneming die in partnerschap samenwerkt met Noble Energy. Intussen zouden al onderhandelingen aangeknoopt zijn over de verkoop van gas aan Griekenland.
De petroleummaatschappijen en de Israëlische politici hebben alvast het begin van de ontginningen (in 2012 in Tamar, later in Leviatan) niet afgewacht om de toekomstige inkomsten te berekenen: minstens 100 miljard dollar – een cijfer dat wel met een korreltje zout moet genomen worden zolang het niet door de boringen bevestigd wordt.EEN VEELBELOVEND GASVELD
Alle peilingen die in het oostelijke deel van de Middellandse Zee uitgevoerd werden, wijzen uit dat de ‘Syrische boog’ die loopt van Egypte tot Syrië, dwars over de Gazastrook, aanzienlijke hoeveelheden gas herbergt. Het Levantijns Bekken, dat gedeeld wordt door Israël, Libanon en Cyprus, lijkt bijzonder veelbelovend te zijn. De Israëli’s hebben al boringen uitgevoerd in Tamar. Ze hebben er gas gevonden. De ontginning zou al in 2012 van start kunnen gaan.
