“Het centrale thema blijft de koopkracht”

Nu de economische barometer op onweer wijst, zou erop kunnen gerekend worden dat de vakbonden hun harde looneisen misschien intrekken. ABVV-voorzitter Mia De Vits wijkt evenwel geen duimbreed.

De loononderhandelingen beginnen pas in november, met twee maanden vertraging. De Centrale Raad voor het Bedrijfsleven ( CRB) vraagt immers uitstel voor de berekening van de loonnorm. Vakbonden en werkgevers staan in de aanloop naar het interprofessioneel overleg nog altijd diametraal tegenover elkaar. Vooral ABVV-voorzitter Mia De Vits heeft haar nek ver uitgestoken. Van een aanpassing van het indexmechanisme kan geen sprake zijn, maar de loonnorm (die ervoor moet zorgen dat de loonontwikkeling in België niet te veel verschilt van de buurlanden) stelt ze wel ter discussie. Van die uitspraken neemt ze niets terug. Ook na de stelling van de werkgevers dat er wel degelijk valt te discussiëren als bepaalde dossiers (zoals loonnorm en automatische indexering) aan elkaar gekoppeld worden.

TRENDS. U neemt harde standpunten in op het ogenblik dat het met de economie allesbehalve goed gaat.

MIA DE VITS (ABVV). “De conjunctuur valt inderdaad wat minder uit, maar dat is geen aanleiding om mijn standpunten af te zwakken. De vakbond is altijd bekommerd geweest om twee centrale thema’s: het behoud van de koopkracht en het bevorderen van de tewerkstelling. Er moet dus gepraat kunnen worden over de lonen. Tegelijkertijd denken we ook aan de bevordering van de kwaliteit van de tewerkstelling. Daarom moet het tijdskrediet behouden blijven.”

Ondertussen krijgt de 35-urenweek in Frankrijk zware kritiek. De Franse premier Raffarin probeert het systeem af te bouwen, zij het in nauw overleg met de sociale partners.

DE VITS. “Wij hebben de Belgische situatie nooit willen vergelijken met de Franse. Wij hebben er evenmin voor gepleit om de 35-urenweek hier zomaar op te leggen. Behalve het feit dat het maximum rond 38 à 39 uur draait, zijn wij flexibel. De wet mag niet opleggen wat zowel het minimum als het maximum zou zijn. Het is aan de sectoren om dat te doen. Wij blijven natuurlijk voorstander van arbeidsherverdeling. En of dat nu gebeurt via een vierdagenweek of een 35-urenweek is minder belangrijk. Voor ons tellen de jobs.”

De barre economische vooruitzichten maken het sociaal overleg nog moeilijker. Dreigt u niet van een koude kermis thuis te komen?

DE VITS. “Wij vinden dat het behoud van de koopkracht ervoor moet zorgen dat we de economische motor weer op gang brengen. Neem de werknemers hun geld af en dat heeft ook een negatief effect op de tewerkstelling. Als men mij verwijt een hard standpunt in te nemen, dan geldt dat ook voor de andere sociale partners. Of wat moet ik anders denken over de stelling dat de lonen geblokkeerd moeten worden?”

Niet alleen het VBO laat weinig ruimte, ook Unizo zegt dat er geen marge is. En uit een VEV-onderzoek (zie Trends van 12 september) blijkt dat 66% van de Vlamingen tevreden is met minder loon als daar maar meer jobs uit komen. Kan dat u niet overtuigen?

DE VITS. “Het standpunt van Unizo verwondert mij, want een middenstandsorganisatie haalt toch voordeel uit een sterke koopkracht? Essentieel is dat het vertrouwen in de economie wordt teruggevonden en dat kan niet als er aan het inkomen wordt geraakt.”

A.M. [{ssquf}]