HENDRICKX. TWEE EEUWEN FEESTEN

De laatste Belgische vuurwerkproducent steekt geen knallers af met eindejaar.

Het boekje is gedateerd 1788 en geeft de boekhouding weer van ene Jan Frans Hendriks. Het is meteen de oudste vermelding van het vuurwerk-geslacht Hendriks waarvan de nakomelingen inmiddels als Hendrickx door het leven gaan.

“Feestvuurwerk verzorgen we vooral in de zomer. Met het eindejaar doen we niet mee. We ijveren al jaren tegen die Chinese toestanden van bedenkelijke kwaliteit, ” moppert de 65-jarige Eugène Hendrickx, personeelsdirekteur van de NV Hendrickx Eug. (naar de naam van zijn grootvader). Hij leidt de 100 %-familiezaak samen met zijn twee broers en “evenwaardige zaakvoerders” Guy (produktiechef) en Jos (technisch direkteur).

Eugène, als voorzitter van de Europese Vereniging van Vuurwerkmakers, spreekt met gezag. Want de laatste Belgische producent van vuurwerk is een grote naam wereldwijd. En toch maakt het zogeheten “feestvuurwerk” slechts 15 % van de omzet. Slechts één referentie : in 1971 ontsteekt de firma uit Deurne het vuurwerk in het Iraanse Persepolis, voor de viering van het 2500-jarig bestaan van de Perzische Pauwentroon. De sjah speelt gastheer voor de verzamelde wereldleiders. Jongste Belgische order : Euro Sail ’95 in Zeebrugge. “Vuurwerk is de voorbije tien jaar weer sterk toegenomen. Jaarmarkten en kermissen komen terug. Ook bedrijven vragen steeds meer vuurwerk. Omdat het sowieso veel belangstelling wekt. ” Drie kwart ontsteekt Hendrickx zelf, één kwart wordt verkocht aan kollega’s-vuurwerkmakers.

Maar 85 % van de omzet (100 miljoen in 1994) behelst de zogeheten “civiele pirotechniek”. Dat zijn toortsen, (nood)fakkels, vuurpijlen, (nood)signalizatie voor spoorwegen, politie, rijkswacht, lucht- en scheepvaart. Rook- en lichtsterke elementen zijn dé specialiteit van Hendrickx. Die civiele pirotechniek wordt voor 80 % geëxporteerd : wereldwijd, van Bangkok tot New York.

Sinds 1886 huist Hendrickx op een drie hektare groot terrein in Deurne. Aan delokalizatie heeft de firma nooit gedacht, ondanks de arbeidsintensieve produktie. Machinaal produceren is, vooral om veiligheidsredenen, onmogelijk. “Onze 30 werknemers haasten zich nooit. Natuurlijk niet, vanwege de veiligheidsprocedures. ” Ook de investering in nieuwe technologieën loopt hoog op. Jaarlijks steekt de firma tien miljoen frank in nieuw materiaal, onder meer via een eigen konstruktie-atelier voor machines. Want op de markt zijn die niet voorradig in het kleine segment van de vuurwerkmakers.

VUURWERKMAKER EUGENE HENDRICKX Feestvuurwerk maakt slechts 15 % van de omzet.