HEEFT U AL EEN VERGUNNING?

Heeft u een Vlarem-vergunning mijnheer? U ressorteert onder klasse drie? U boft. Uiteraard moet u wel een formulier invullen met de precieze omschrijving van uw “hinderlijke activiteiten” en moet u dit afleveren aan het plaatselijk schepencollege. Voor de rest hoeft u zich echter geen zorgen te maken. U heeft al een vergunning? Neen, dit is een bouwvergunning en een socio-economische machtiging. Dit heeft volstrekt niets te maken met de milieuvergunning. En nu we het toch over vergunningen hebben: beschikt u als voedingswinkelier over een likeurvergunning voor de alcoholische dranken en over een tabaksvergunning? Voor beide kan u terecht bij de Administratie voor Douane en Accijnzen. Eenvoudig, niet? Voor de zuivelvergunning moet u wel bij het ministerie van Middenstand en Landbouw zijn. Vleeswaren? Natuurlijk, dat is de “vergunning voor gevestigde kleinhandelaar in vleeswaren”. De aanvraag richt u ook tot het ministerie van Middenstand en Landbouw. Hallo, u spreekt met het Ministerie van Middenstand en Landbouw. De dienst “reglementeringen”? Welke reglementeringen? Vleeswaren en zuivelvergunning. Het ministerie van Middenstand is gefuseerd met het ministerie van Landbouw, maar de diensten zijn verschillend. De zuivelvergunning is geregionaliseerd. Gelieve u te richten tot een andere instantie… Voor de “vergunning voor gevestigde kleinhandelaar in vleeswaren” moet u een fiscale zegel van 200 frank toevoegen en een kopie van de statuten van de vennootschap. En voor de zuivelvergunning een gelijkluidend verklaard afschrift van de inschrijving in het handelsregister en een bewijs van goed zedelijk gedrag. Indien een vergunning door een rechtspersoon wordt aangevraagd, dan dient een dergelijk bewijs voorgelegd voor elk van de natuurlijke personen die met het bestuur of het beheer van de onderneming zijn belast. En, jaarlijks moeten retributies worden betaald.

NOG MEER VERGUNNINGEN.

Wist u dat minstens de helft van de voedingswinkeliers nog steeds geen “vergunning voor het fabriceren en/of in de handel brengen van voedingsmiddelen” heeft? Schande! Uiterlijk 31 december 1996 moest deze vergunning aangevraagd zijn. Neen maar, u ging ervan uit dat al die vergunningen voor likeur, tabak, zuivel, vleeswaren en vers vlees reeds volstonden… Dat zou toch wel al te gemakkelijk zijn, niet waar? Neen, de “vergunning voor het fabriceren en/of in de handel brengen van voedingsmiddelen” is een soort… overkoepelende vergunning. Heel eenvoudig. U kijkt op de tabel onder welke categorie van voedingszaken u ressorteert. U betaalt eerst een forfaitaire vergoeding van 1200 frank en dan, indien u een voedingswinkel heeft die kleiner is dan 400 vierkante meter betaalt u supplementair 800 frank. U vult een aanvraagformulier zorgvuldig in en bewaart uw bankuittreksel als betalingsbewijs. We gaan er wel vanuit dat u reeds stappen heeft ondernomen om de HACCP zorgvuldig onder de knie te krijgen. Maar dat kan geen probleem zijn, vermits het bewuste KB op 24 april 1997 netjes in het Staatsblad werd afgedrukt. U kreeg trouwens zes maanden om u daarop in te stellen.

Hallo, met het ministerie van Leefmilieu. Ecotaks op papier? Dat is de administratie voor Douane en Accijnzen, mijnheer. Maar laten we het eens over iets anders hebben: wat doet u met uw serviceverpakkingen? U weet wel, kassazakjes, zakjes aan groenten en fruit, papieren duplexverpakking aan de charcuterie, broodzakken… Wettelijk bent u verplicht om deze individueel terug te nemen, zo niet moet u zich aansluiten bij een organisatie die door de overheid is erkend. En heeft u al voor uw huis-aan-huisreclamefolders een convenantje gesloten? Zo niet, dan riskeert u een federale ecotaks én daar bovenop de terugnameplicht op basis van het afvalstoffendecreet van de Vlaamse Gemeenschap. Neen, het feit dat u reeds twee frank per folder betaalt aan uw gemeente heeft daar volstrekt niets mee te maken. Dat convenantje zal daar trouwens geen sikkepit verandering in brengen.

DROMEN.

Ik had gisteren een droom… De ministers zouden zich toeleggen op het vereenvoudigen van de administratieve rompslomp. De premier zelf zou een speciale cel oprichten om dit dossier te onderzoeken. Na een jaar komt de cel tot de bevinding dat alle vestigingsvergunningen zoals de bouwvergunning, socio-economische machtiging en milieuvergunning door één instantie en op basis van één aanvraagdossier kunnen worden afgehandeld. Alle sectorgebonden vergunningen en controles zoals likeur, tabak, zuivel, vleeswaren, vers vlees, vergunning voor het fabriceren en/of in de handel brengen van voedingsmiddelen en HACCP worden door één ministerie en één instantie georganiseerd. En wanneer één of andere snoodaard tijdens de ministerraad opstaat en voorstelt om een vzw op te richten die “Reprobel” heet en taksen zal heffen op ondernemingen die een fotokopieerapparaat bezitten waarbij de ondernemingen de keuze hebben uit drie procedures aan de hand waarvan ze de heffingen kunnen betalen, dan staat de premier op, spreekt een krachtige vloek uit, slaat met de vuist op tafel en buldert: “Dit kan niet meer! Hoe komen we in godsnaam nog geloofwaardig over met onze loonkostenverlagingen van 105 miljard, als we aan de andere kant dezelfde ondernemingen overladen met heffingen van enkele honderden franken waarbij de ondernemingen in kwestie dagen verliezen om formulieren in te vullen”…

Luc Ardies is nationaal secretaris VDV, de Organisatie voor Zelfstandige Voedingswinkeliers.

LUC ARDIES