De sterk gestegen energieprijzen jagen de inflatie hoger en wegen op de economische groei. De vrees voor stagflatie, de mix van een hoge inflatie en een stagnerende economie, steekt de kop op. Hans Bevers, hoofdeconoom van Bank Degroof Petercam, legt uit.
1 Hoe groot is het risico op stagflatie?
“Klein. De inflatie wordt vooral gedreven door hogere energieprijzen. Zodra die stagneren of dalen, koelt ook de inflatie af. Je moet door deze prijsschok kijken, ook omdat de pandemie een atypische crisis was, met een atypisch herstel. Bedrijven hebben zich daarop miskeken. Op middellange termijn is vooral de arbeidsmarkt van tel. De inflatie zal pas uit de hand lopen bij een loon-prijsspiraal en stijgende inflatieverwachtingen.”
2 Is het economische herstel bestand tegen de hogere energieprijzen?
“Ja. De energieprijzen eten een stuk van de koopkracht op, maar de financiële positie van de gezinnen blijft sterk. De arbeidsmarkt trekt aan in het Westen, wat tot extra koopkracht zal leiden. De groeipercentages zullen dalen, maar de sterke groei van de voorbije kwartalen was moeilijk vol te houden.”
3 Mogen we op langere termijn een beperkte maar structureel hogere inflatie verwachten?
“Toch wel. De centrale banken mikken op een iets hogere inflatie. De inflatie wordt op langere termijn ook gevoed door een expansiever budgettair beleid, de toenemende krapte op de arbeidsmarkt en het gedaalde enthousiasme voor de globalisering. Niet alle inflatiedruk is tijdelijk, maar vandaag is de vrees voor stagflatie overroepen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier